NAJPOPULARNIEJSZY SPORTOWIEC POWIATU LIDZBARSKIEGO: ADRIAN WZOREK

— Jaka była pierwsza myśl, kiedy dowiedział się pan o wygranej?
— Muszę powiedzieć, że byłem bardzo zaskoczony, bo nie spodziewałem się tego. Jestem pod wrażeniem, że się udało: miła niespodzianka, naprawdę (uśmiech). Pierwsze zaskoczenie było już wtedy, gdy się okazało, że jestem na liście kandydatów, a o zwycięstwie to nawet nie pomyślałem. Jestem bardzo wdzięczny wszystkim, którzy wysłali na mnie SMS-y z głosami, bo bez tego na pewno byśmy teraz nie rozmawiali. Dziękuję.
— A skoro już rozmawiamy, to jak przedstawiłby się pan tym kibicom, którzy jeszcze o panu nie słyszeli?
— Jestem raczej przeciętnym chłopakiem (uśmiech). Mam 17 lat, uczę się w pierwszej klasie Liceum Ogólnokształcącego w Lidzbarku Warmińskim, karate trenuję od siódmego roku życia, a za swój sukces uważam to, że trzy razy udało mi się zakwalifikować do kadry narodowej na mistrzostwa Europy. To wielkie wyróżnienie, że w tym roku już trzeci raz pojadę na ME. Jestem bardzo wdzięczny swojemu trenerowi Andrzejowi Litwinowi, bo bez niego na pewno by się to nie udało, no i również swoim rodzicom. To oni zaprowadzili mnie na pierwszy trening i tak mi się to spodobało, że już dziesięć lat trenuję karate. I nie zamierzam tego zostawiać.
— Jakie cele stawia pan przed sobą w karate kyokushin?
— Powiem szczerze: takim moim małym marzeniem jest zdobycie czarnego pasa, czyli tego pierwszego dana. Cały czas chcę się rozwijać, nie tylko fizycznie, ale i psychicznie, czyli kształtować się w tym karate i stawać się lepszym. To dlatego ten sport sprawia mi tyle radości i dlatego tak miło mi się trenuje.
— Ale jak pojawi się taka szansa, to medalem mistrzostw Europy też pan nie pogardzi...
— Jasne, że nie; byłbym zaszczycony, gdybym do tego doszedł (uśmiech). Najpierw byłem szczęśliwy z pierwszego zwycięstwa nad rywalem z zagranicy, a w następnych mistrzostwach zakręciłem się już koło strefy medalowej, ale skończyło się na piątym miejscu. Cały czas idę do przodu...