W Wielki Piątek wspominamy mękę i śmierć Chrystusa

Dziś Kościół pogrąża się w przejmującym milczeniu. Wszystkie dzwony i instrumenty liturgiczne milczą od czwartkowej mszy Wieczerzy Pańskiej. Katolicy zobowiązani są do zachowania postu ścisłego. W tym dniu żaden ksiądz, nawet papież, nie odprawia Mszy Świętej – to bardzo mocny znak. Jesteśmy dziś pozbawieni największego skarbu Kościoła.

Wieczorna liturgia Męki Pańskiej koncentruje się na wydarzeniach z ogrodu Getsemani oraz Golgoty. Najpierw w zupełnej ciszy kapłan wchodzi do kościoła i modli się leżąc krzyżem. Pojawia się w nas poczucia bezradności.

Podświadomie oczekujemy śpiewów, pozdrowienia kapłana, modlitw… zamiast tego jest tylko cisza. Bezradność powoduje pewien wstrząs – otrzeźwia nas i jeszcze mocniej wskazuje, że dziś uczestniczymy w niezwykłym wydarzeniu.

Następnie zaczyna się liturgia słowa, w której czytamy starotestamentowe proroctwo o Cierpiącym Słudze Jahwe. Po czytaniach ze Starego i Nowego Testamentu czytana (lub odśpiewana) zostanie Męka Pańska. W Wielki Piątek każdorazowo czyta się Mękę Pańską wg św. Jana. Ta wersja Ewangelii ma trochę inny charakter niż pozostałe trzy opisy. Św. Jan, jako jedyny uczeń, który wytrwał z Jezusem do samej Golgoty, stara się przedstawić historyczne wydarzenia wraz z ich interpretacją i znaczeniem. Po Męce Pańskiej dochodzimy do kulminacyjnego momentu celebracji – adoracji krzyża. Kapłan będzie odkrywał stopniowo krzyż mówiąc: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło zbawienie świata”. My odpowiadamy „Pójdźmy z pokłonem". Po adoracji będziemy mogli przystąpić do przygotowanej dzień wcześniej komunii świętej. To również niezwykle ważny element, bo pokazuj nam, że choć dziś wspominamy mękę i śmierć Jezusa, to na niej historia się nie kończy. Ta komunia święta jest już zwiastunem nadchodzącego Zmartwychwstania.

Na koniec liturgii, przy dźwiękach kołatek, symbolizujących przybijanie do krzyża, Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony do symbolicznego grobu. W tym momencie często śpiewa się jedną z najpiękniejszych pieśni, czyli „Odszedł Pasterz od nas”.

W tym dniu warto zatrzymać się przy krzyżu – dzień grobu będzie w Wielką Sobotę. W piątek skupmy się na krzyżu, przed którym w tym dniu przyklękamy.