Odrzucona miłość, magnetyzm i... energia telluryczna - poznajcie Park Koralowy Eda Leedskalnina
2021-11-13 11:28:34(ost. akt: 2021-12-02 09:32:48)
Park Koralowy Eda Leedskalnina
Miasto Homestead na Florydzie słynie z atrakcji tak charakterystycznych jak piramidy w Gizie i Stonehenge. Tajemniczy kompleks na którym znajdują się owe atrakcje nosi nazwę Koralowego Zamku, ale pierwotnie został nazwany Rock Gate Park przez swojego niepozornego wynalazcę i budowniczego, Edwarda Leedskalnina. Budowa jego tajemniczego dzieła rozpoczęła się w 1920 roku i trwała dwie dekady. Jakoś bez niczyjej pomocy i bez wiedzy sąsiadów, Leedskanin zdołał wciągnąć, wyrzeźbić i najwyraźniej przeciwstawić się zasadom grawitacji, poruszając i wznosząc ogromne bloki koralowców!. Niewiarygodne jest to, iż niektóre z płyt ważyły ponad 30 ton. To w jaki sposób ten jeden człowiek, sam, dokonał tak wielkiego wyczynu, wciąż pozostaje tajemnicą.
Na pierwszy rzut oka kompleks może być niesamowitym miejscem dla zwiedzających ze względu na zastosowany przez Leedskalnina materiał. Wszystko w jego granicach wykonane jest z koralowca. Kiedy jednak dowiemy się więcej o historii przedsięwzięcia, pojawiają się jeszcze bardziej zaskakująca pytania. Park budowano tak długo, ponieważ był on efektem prac jednego człowieka, właśnie owego Eda Leeskalnina - Łotysza który miał tylko półtora metra wzrostu i ważył zaledwie 46 kilogramów!
Urodzony na Łotwie w 1887 roku, Leedskalnin był z natury bardzo skrytą i zamkniętą w sobie osobą. Według jego własnej relacji, Leedskalnin zaproponował małżeństwo pewnej kobiecie, Agnes Scuffs. Ed miał wówczas 26 lat. Z jakiegoś powodu wybranka niskiego Łotysza zerwała zaręczyny.
Leedskalnin postanowił przemodelować swoje życie i udać się do Nowego Jorku. Przybył tam w kwietniu 1912 roku. Nie będąc w stanie znaleźć żadnej stałej pracy przez następne sześć miesięcy, zdecydował się na ponowną przeprowadzkę. Tym razem udał się do Pacific Northwest i w pełni wykorzystał boom w przemyśle drzewnym, który miał miejsce w tym czasie.
Wszystko wskazuje na to, że Leedskalnin udał się do cieplejszego klimatu na Florydę, gdy zdiagnozowano u niego gruźlicę. To tam kupił działkę i zaczął pracować nad domem dla swojej byłej narzeczonej, który to określił mianem "Słodkiej szesnastki".
Wiele osób uważa, że miłość Leedskalnina do Agnes Scuffs była ostatecznym motywem wspaniałego stworzenia Rock Gate Park. Nikt w zasadzie nie zwracał uwagi na metody dzięki którym Leedskalnin wydobywał, transportował i obrobił w swoim parku około 1000 bloków koralowych z których wykonał następnie ściany swojego nowego domu. Waga tych bloków rzekomo wynosiła ponad 30 ton. Sąsiedzi udowodnili, że przetransportował przynajmniej część z nich ciężarówką z kamieniołomu położonego dziesięć mil dalej, ale to nie wyjaśnia, jak ciężarówka została załadowana i rozładowana.
Zawartość ciężarówek nie była tylko materiałem służącym do rozbudowy jego parku; Leedskalnin wykorzystał także dodatkowe 100 ton koralowca do budowy ozdób i mebli na jego terenie. Jedną z niesamowitych atrakcji parku jest obelisk ważący 28 ton i pojedynczy blok koralowców, wykonany z jednej takiej płyty, który działa jak drzwi. Ten blok waży 9 ton i można go łatwo przesunąć jednym palcem.
Ponieważ tajemniczy twórca wykonywał całą pracę w nocy bez presji wścibskich oczu, ludzie mogą jedynie spekulować, jak Leedskalnin stworzył Zamek Koralowy.
Istnieją relacje jego sąsiadów, którzy motywowani ciekawością podglądali właściciela przy pracy. Owi sąsiedzi opowiadali następnie, że Leedskalnin kładł obie dłonie na kamieniu i… zaczynał śpiewać!. Płyta reagowała unosząc się w powietrze, gdzie lewitowała. Nawet jeżeli wścibscy sąsiedzi mówili prawdę, jest ona nie do przyjęcia dla naukowców, ponieważ łamało by to jakiekolwiek znane nam zasady fizyki.
Istnieje alternatywna teoria sugerująca, że Leedskalnin opanował ukryte moce umysłu - być może telekinezy - i był w stanie przesunąć każdy blok w ten sposób. Inni sąsiedzi zapytali wprost Leedskalnina, jak tego dokonał. Łotysz ujawnił, że użył prostej dźwigni i grawitacji w sposób, w jaki starożytni Egipcjanie rzekomo skonstruowali piramidy. Leedskalnin zasugerował również, że wykorzystał moc zarówno magnetyzmu, jak i energii elektrycznej i podkreślił, że był w pełni świadomy tajemnic budowy piramid.
Czy Leedskalnin był po prostu enigmatyczny, czy też ujawnił prawdę? Niestety, możemy nigdy nie odpowiedzieć na to pytanie. Leedskalnin zabrał wszystkie swoje tajemnice do grobu w 1951 roku. Podczas korzystania z lub stojąc w bramie parku, niektórzy goście zgłaszali bóle głowy. Nauka próbowała zrozumieć to wszystko, a niektóre dane zebrane podczas tych badań doprowadziły do pewnych wniosków. W kluczowych punktach jego posiadłości znacząco wahały się poziomy energii tellurycznej. Czym była więc owa energia telluryczna?
Według Wikipedii, "prąd telluryczny (z łacińskiego tellūs, "ziemia"), czyli prąd ziemski, jest prądem elektrycznym, który porusza się pod ziemią lub przez morze. Prądy telluryczne są wynikiem działania zarówno procesów naturalnych, jak i działalności człowieka, a same prądy znacząco wpływają na strukturę ziemi".
Może to oznaczać, że Leedskalnin zaprojektował i skonstruował swój park w ściśle określonym miejscu, gdzie znajdowało się „skupisko” owej energii. Kiedy dwie lub więcej linii przecinają się, można wykryć pewne niezwykłe efekty. Czy to jednak możliwe, że jeden z tych efektów może być formą antygrawitacji, a jeżeli tak, to czy może on mieć wpływ na naturalny magnetyzm Ziemi?
Znana gwiazda rocka, Billy Idol, odwiedził Koralowy Zamek w latach 80-tych. Był pod ogromnym wrażeniem tego, co tam zobaczył, i zainspirowany posiadłością Leedkalnina skomponował utwór na ten temat. Jego tytuł brzmiał "Słodka szesnastka" i stał się wielkim hitem po obu stronach Atlantyku. Pomimo tajemnicy, która ukryła sposób stworzenia kompleksu przez Łotysza o nikczemnej fizjonomii, z racji rozmachu parku i jego wspaniałości, w pełni można nazwać go architektonicznym i inżynieryjnym cudem.
Znana gwiazda rocka, Billy Idol, odwiedził Koralowy Zamek w latach 80-tych. Był pod ogromnym wrażeniem tego, co tam zobaczył, i zainspirowany posiadłością Leedkalnina skomponował utwór na ten temat. Jego tytuł brzmiał "Słodka szesnastka" i stał się wielkim hitem po obu stronach Atlantyku. Pomimo tajemnicy, która ukryła sposób stworzenia kompleksu przez Łotysza o nikczemnej fizjonomii, z racji rozmachu parku i jego wspaniałości, w pełni można nazwać go architektonicznym i inżynieryjnym cudem.
Komentarze (0) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zaloguj się lub wejdź przez