Polacy nadal kradną w pracy
2019-01-31 20:26:26(ost. akt: 2019-01-31 20:35:48)
Długopisy, papier do drukarki, produkty spożywcze, a nawet... cegły. Kradną też papier toaletowy i herbatę. Tacy są, niektórzy, Polacy w pracy. I nie widzą nic złego w tym, że wykorzystują sprzęt firmowy do celów prywatnych.
Na początku stycznia oficer dyżurny iławskiej policji otrzymał zgłoszenie o kradzieży w jednym z lokali gastronomicznych. Podejrzanego udało się szybko zatrzymać. Złodziejem okazał się 20-letni pracownik, mieszkaniec Iławy.
Mężczyzna schował się w lokalu, a kiedy ten został zamknięty, wykorzystał nieobecność innych pracowników i ukradł gotówkę i kluczyki do samochodu, którym jeździł po okolicy. Za ten wyczyn grozi mu kara pięciu lat więzienia.
O kradzieżach w pracy zrobiło się głośno po wypowiedziach przedstawicieli jednej z agencji pracy tymczasowej. Zauważyli, że na liście przedmiotów, które najczęściej kradną pracownicy, są materiały biurowe, dokumenty czy bazy danych.
— Pracownikom często zdarza się np. wynosić drobne przedmioty z biura, głównie są to artykuły biurowe — mówi Kamila Gutowski, współwłaścicielka agencji pracy tymczasowej Skills Net. — Niestety, jak wynika z mojego doświadczenia i innych przedsiębiorców, nie traktujemy tego jako powód do wstydu. Jest na to społeczne przyzwolenie. Bagatelizujemy problem i podsumowujemy: „Przecież to tylko długopis, nie kosztuje aż tak dużo”. Tymczasem ktoś musiał go kupić. Nie zdajemy sobie sprawy, że działamy na niekorzyść pracodawcy. Właściciele firm relacjonują nam, że ludzie wynoszą z pracy również papier toaletowy czy herbatę.
Zdaniem Kamili Gutkowski należy wywołać dyskusję na ten temat.
Zdaniem Kamili Gutkowski należy wywołać dyskusję na ten temat.
— Przecież jeśli ktoś wyniesie z naszego domu wspomniany długopis, mówimy, że to kradzież — porównuje Gutowski. — Kolejną rzeczą, którą kradniemy pracodawcom, jest czas. Przeglądamy internet, prowadzimy prywatne rozmowy i nie wypełniamy swoich obowiązków. W konsekwencji zostajemy po godzinach. A za nie musi zapłacić pracodawca.
Wśród przewinień jest też np. udostępnianie baz danych w nowym miejscu pracy, mimo że podpisujemy umowę o poufności. Długopis wydaje się więc być kradzieżą najlżejszego kalibru.
Warto jednak wiedzieć, że takie działania mają swoje odzwierciedlenie w Kodeksie pracy: „Pracownik jest obowiązany w szczególności: dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę”.
Nieprzestrzeganie tej zasady wiąże się z sankcjami: „Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych lub popełnienia przez pracownika w czasie trwania umowy o pracę przestępstwa, które uniemożliwia dalsze zatrudnianie go na zajmowanym stanowisku”.
— Obecnie wiele firm posiada swoje kodeksy etyki, prowadzi akcje związane ze społeczną odpowiedzialnością biznesu, dba o swój wizerunek. Niestety, bywa to oderwane od szarej codzienności przedsiębiorstw, szczególnie gdy dobry przykład nie idzie z góry. Jeśli chcemy, aby szeregowi pracownicy byli uczciwi, najpierw krystalicznie czyści muszą być ich przełożeni. A jednocześnie muszą oni pokazywać w swoich codziennych działaniach, że etyka to nie tylko hasło, ale konkret, który ma dla nich duże znaczenie — mówi Anna Grzywaczyk z Ogólnopolskiego Centrum Interwencyjnego.
— Często być może dzieje się tak, że Polak ma odziedziczone z PRL podejście, że kiedyś nie wolno było kraść, ale można było wynieść z zakładu pracy np. dwa worki cementu — zauważa dr Jacek Poniedziałek, socjolog z UWM. — Wyniesienie nie było już kradzieżą. To było wówczas powszechnie akceptowalne. Właścicielem zakładów było państwo, nikt niczego nie kontrolował. Gospodarka niedoborów zmuszała ludzi do określonych działań. Podsumowując: to, co było wspólne, było niczyje.
Socjolog dodaje, że może w przypadku niektórych osób kradzież jest rekompensatą za niskie wynagrodzenie. — Człowiek sobie myśli: „Przecież tak mało zarabiam, więc ukradnę coś pracodawcy”. Ale problem jest o wiele szerszy — mówi dr Poniedziałek. — Natomiast można pocieszyć się, że większość ludzi tego nie pochwala.
kajot
Komentarze (27) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
-
-
-
-
-
Pokaż wszystkie komentarze (27)obserwator #2673108 | 84.62.*.* 31 sty 2019 20:58
A boPolak kradnie co popadnie (nie wszyscy) nawet maszyny i samochody .To chyba narodowa choroba.
Ocena komentarza: warty uwagi (3) odpowiedz na ten komentarz
Terk #2673111 | 88.156.*.* 31 sty 2019 21:01
Za najniższą krajową czego się spodziewałeś redaktorku
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-3) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (2)
Nie tylko Polak #2673116 | 89.228.*.* 31 sty 2019 21:08
Nie tylko Polak to złodziej (OCZYWIŚCIE NIE KAŻDY), pracowałem na zachodzie i znane mi są przypadki okradania pracodawcy przez swoich pracowników (rodaków). Dziwiłem się temu procederowi, bo zarobki były o wiele wyższe niż u nas.
Ocena komentarza: warty uwagi (3) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (2)
Były pracownik #2673126 | 88.156.*.* 31 sty 2019 21:17
Pracowałam w takim biurze ,gdzie za nadgodziny nikt nie dostał złotówki, ale jeśli ktoś wyszedł 20 minut wcześniej po ówczesnym zwolnieniu u przełożonego, to musiał się wpisac do zeszytu i tak godziny były później odliczanie od urlopu. A jak się pracowało po godzinach bardzo często 3-4 godziny tygodniowo, to już tego nikt nie widział. A Pani właścicielka wielki doradca podatkowy uważała to za normalne. Złodziejstwo ze strony pracodawcy.
Ocena komentarza: warty uwagi (17) odpowiedz na ten komentarz pokaż odpowiedzi (1)
Aaa #2673133 | 31.0.*.* 31 sty 2019 21:32
Jeśli chcemy, aby szeregowi pracownicy byli uczciwi, najpierw krystalicznie czyści muszą być ich przełożeni. A jednocześnie muszą oni pokazywać w swoich codziennych działaniach, że etyka to nie tylko hasło, ale konkret, który ma dla nich duże znaczenie - i tu jest pies pogrzebany.
Ocena komentarza: warty uwagi (5) odpowiedz na ten komentarz