Insulinooporność konsekwencją stresu i krótkiego snu

Należy wspomnieć również o tym, że zbyt częsta konsumpcja tj. podjadanie, popijanie kalorii między posiłkami (kawa z mlekiem, świeżo wyciskane soki, koktajle, woda smakowa) również sprzyja wszelkim zaburzeniom powiązanym z insuliną. W profilaktyce insulinooporności poza snem i odpoczynkiem kluczowa jest również ilość spożywanych posiłków w ciągu dnia – im więcej tym ryzyko zaburzenia rośnie, a wyleczenie go jest trudniejsze. Stymulacja na ciągłe podjadanie lub zjadanie kilku, a nawet kilkunastu posiłków może narażać na rozwój nieprawidłowości. Zaniedbana inuslinooporność prowadzi do wielu poważnych konsekwencji zdrowotnych w tym cukrzycy typu 2, miażdżycy, chorób serca czy udaru mózgu.

Mechanizm powstawania insulinooporności wskutek zbyt krótkiego i jakościowego snu lub odpoczynku jest następujący. Niewyspany, zmęczony mózg domaga się szybkiego uzupełnienia energii, kierując nas w stronę tak zwanego szybkiego ładunku energetycznego. Zazwyczaj wtedy sięgamy po wysokokaloryczne, węglowodanowe przekąski. W zależności od preferencji są to produkty słodkie lub słone. Na chwile zyskujemy więcej siły, co jest bardzo złudne, ponieważ szybko tracimy tę energię i ponownie rozglądamy się za przekąskami. Według badań po zarwanej nocy, zbyt krótkim lub zbyt mało jakościowym śnie spożywamy średnio o ok. 500 kalorii więcej niż zazwyczaj. Jednorazowa nadwyżka kaloryczna czy zarwana noc nie stanowi żadnego problemu, ale zbyt częste zaniedbywanie swojej diety oraz snu i odpoczynku sprzyja pojawianiu się insulinooporności. Im rzadsza ekspozycja na nadmiar kalorii, przetworzoną żywność i zbyt krótki sen tym lepiej.

Przewlekły stres u części osób prowadzi do utraty apetytu, u drugiej, zaś połowy sprzyja napadowemu jedzeniu oraz jedzeniu pod wpływem emocji. Jest to bardzo obszerny temat, próbując przedstawić go w skrócie warto wspomnieć o tym, że stres może prowadzić do spożywania zbyt dużej ilości energii w naszej diecie. Należy przyjrzeć się, czy zjadamy np. czekoladę, bo mamy na nią ochotę, czy jemy ją w odpowiedzi na stresujące sytuacje w naszym życiu. Ważne jest zaobserwowanie powodów konsumpcji, ponieważ często nie są one związane z głodem fizjologicznym.

Ponadto jeżeli jesteśmy przewlekle zmęczeni i niedospani to ciężko jest nam panować nad swoimi zachciankami i wyborami żywieniowymi. Zdecydowanie łatwiej i szybciej ulegamy swoim zachciankom, niż miałoby to miejsce, w chwili zwiększonych zasobów energetycznych np. po właściwie przespanej nocy.
Podsumowując, jedną z najprostszych metod jaka może pomóc nam zapobiec pojawieniu się insulinooporności, czego dalszą konsekwencją może być cukrzyca typu 2, jest dbanie o prawidłową długość i jakość snu, ograniczenie stresu oraz zwiększenie odpoczynku w swoim życiu codziennym. Nie czekajmy na wakacje, by odpocząć. Odpoczynek, tak samo jak np. zjadanie posiłków – powinien być regularny.

Aleksandra Kobylańska – dietetyk, psychodietetyk, pasjonatka nauki prawidłowego odżywiania. Twórczyni konta instagramwego @aleksandrakobylanska na którym dzieli się z obserwatorami pysznymi przepisami, wiedzą i doświadczeniem.