CZYTAM, BO LUBIĘ: Mieczysław Gorzka - "Polowanie na psy"

Kapitan Milicji Obywatelskiej Marek Piekło, borykający się z problemem alkoholowym zostaje przydzielony do sprawy Skalpela, jak mówi się o mordercy. Śledztwo komplikuje się wraz z wprowadzeniem stanu wojennego. Służba Bezpieczeństwa zaczyna narzucać Piekle sposób prowadzenia sprawy, pojawiają się naciski, a na pierwszy plan wysuwają się prywatne korzyści.

Kilkadziesiąt lat później nierozwiązana sprawa Skalpela powraca. Na parkingu pod Wrocławiem znaleziono zwłoki zastrzelonych policjantów, a na policyjnym samochodzie zostaje napisana data pierwszej sprawy Skalpela z grudnia 1981 r. Ktoś rozpoczął polowanie na psy. Brutalnym morderstwem dwóch policjantów zajmuje się komisarz Marcin Zakrzewski. Morderca ogłosił, że nie przestanie zabijać, dopóki policja nie rozwiąże sprawy Skalpela i nie odnajdzie mordercy z lat 80.

Czy sprawa sprzed lat zostanie rozwiązana, a morderca ujęty? Czy komisarz Zakrzewski zdąży odnaleźć brakujące elementy i ułożyć wszystko w całość, ratując tym samym życie kolejnych potencjalnych ofiar?

Dwa śledztwa, dwóch stróżów prawa, jedna tajemnica łącząca przeszłość i teraźniejszość.

W "Polowaniu na psy" znajdziemy świetnie wykreowanych bohaterów, trzymającą w napięciu akcję, doskonale skonstruowaną historię i zakończenie, które pozostaje w pamięci czytelnika na długo po odłożeniu książki. Dużym atutem tej powieści jest sprawne połączenie przeszłości i teraźniejszości oraz dobrze oddany klimat schyłku PRL-u, burej, trudnej rzeczywistości, atmosfery beznadziei i zagrożenia.

Świetny kryminał, niesamowity klimat z czasów stanu wojennego i skomplikowane śledztwo w czasie współczesnym. Autor w genialny sposób pokazał różnice w prowadzeniu śledztwa kiedyś i dziś.

Książek Mieczysława Gorzki się nie czyta, je się pochłania!