Karolina i Maciej Szaciłło: Dobry sen nie przyjdzie od razu [ROZMOWA]

— Coraz więcej osób cierpi na bezsenność. Pracujemy na nią latami?
Maciej Szaciłło: — Najczęściej tak, ale nie ma jednej uniwersalnej odpowiedzi, ani ramy czasowej. Bezsenność może być wynikiem nieumiejętności zarządzania emocjami, stresu, nieodpowiednio zbilansowanej diety, pracy zmianowej, zmiany strefy czasowej, a nawet chodzenia zbyt późno spać lub jedzenia zbyt późnej kolacji. Jak podpowiada ajurweda, najstarsza nauka o zdrowiu, ważne, aby znaleźć przyczynę nierównowagi, a nie tylko niwelować objawy. Trzeba też obserwować sygnały, które wysyła nam nasze ciało, nasz umysł, często latami. I w końcu zapobiegać, aby później nie trzeba było leczyć.

— W dobie pandemii brak snu może jeszcze bardziej wpływać na nasz nastrój i stan zdrowia?
Karolina Szaciłło: — Współczesna medycyna podkreśla, że zaburzenia snu mogą prowadzić m.in. do problemów z pamięcią, organizacją czasu, rozdrażnienia, spadków energetycznych, wahania nastroju, problemów z kreatywnością i abstrakcyjnym myśleniem, zmęczenia. Z kolei długoterminowe zaburzenia snu mogą zwiększyć ryzyko wystąpienie takich chorób, jak m.in. nadwaga i otyłość, cukrzyca, zaburzenia flory jelitowej i problemy z jelitami, choroby układu sercowo - naczyniowego, Alzheimer, spadek libido, nowotwory, szybsze starzenie się organizmu, a zwłaszcza mózgu. Ajurweda podkreśla, że sen jest obok jedzenia i picia, oddechu i pozytywnego nastawienia, jednym z czterech głównych źródeł energii życiowej, tzw. prany. A kiedy jej poziom jest wysoki - jesteśmy odporni, spokojni i szczęśliwi. Gdy spada - zaczynamy być podatni na niskoenergetyczne emocje, jak lęk, złość, niepokój, zaburzenia snu, stres oraz choroby.

— W książce „DobraNOC” opisujecie własne doświadczenia. Przed zmianą swojego życia nie zwracaliście uwagi na to, jakie sygnały wysyła ciało. Co było motywacją do zmiany?
Karolina: — U mnie powód był pozornie bardzo prozaiczny - nadwaga. Jednak tak naprawdę przyczyna tkwiła głębiej. Był to brak akceptacji siebie, który oczywiście wciąż się czasami pojawia i brak poczucia własnej wartości. Zobaczyłam, że by osiągnąć równowagę, nie wystarczy kolejna dieta czy intensywne ćwiczenia. Całą sobą poczułam, że potrzebuję zajrzeć w głąb siebie. Przyjrzeć się swoim emocjom, uwarunkowaniom emocjonalnym związanym z odżywianiem, nawykom, również żywieniowym, relacjom z najbliższymi i wielu innym. Dopiero gdy zaczęłam działać wielopoziomowo, zmieniłam styl życia, waga zaczęła stopniowo spadać. Odchudzanie było efektem ubocznym powrotu do równowagi.

[...]