Odlotowa Beza łapie w lot

Paweł i Katarzyna Jakubowscy z Lubawy rok temu zdecydowali o wzięciu psa z iławskiego schroniska. – Byliśmy zdecydowani na adopcję, zaproszono nas do środka, byśmy sobie wybrali psa – opowiada Paweł. – Stwierdziliśmy, że zamiast tego poprosimy o zaproponowanie nam psa dopasowanego charakterem do nas. Nie chcieliśmy dokonywać wyboru i patrzeć, czy ten ma krzywy nos, a tamten krzywą łapkę. Poprosiliśmy więc o psa, który zamieszka z nami w bloku, będzie w miarę aktywny, bo i my spędzamy aktywnie wolny czas. I jeszcze, żeby potrafił czekać na nas spokojnie w domu, bo oboje pracujemy.

Zaproponowano im suczkę, którą w schronisku nazywano Różą. To kundelek, czyli pies wielorasowy.
– Adopcję zrobiliśmy na wariata – śmieje się Paweł. – Pojechaliśmy wziąć ją na spacer i chcieliśmy po nią wrócić za ponad tydzień, bo przed nami było kilka wyjazdów.

Nie chcieli stresować psa, zostawiając go samego. Jednak nie można rezerwować psa. I po niedzielnym spacerze, w środę jechaliśmy już po nią. Nie byliśmy za bardzo przygotowani, nie mieliśmy nawet smyczy, obroży, szelek... Czegokolwiek. Trzeba było na szybko coś zamówić.

Podczas przeglądania oferty sklepu internetowego zauważyli, że jest też frisbee. – Miało 120 mm średnicy, więc niewielkie. Ale i pies zaledwie 6,5-kilogramowy, więc dla niego – akurat – opowiada Paweł.

Państwo Jakubowscy zmienili suczce imię, teraz to Beza — bo jest tak słodka. Zabrali ją do domu i – chcąc zatroszczyć się o jej szczęście, zaczęli kupować zabawki. – Przyszła paczka, zaczęliśmy Bezie rzucać to frisbee i zauważyliśmy, że jest bardzo zainteresowana...

[...]