Twierdza w Lidzbarku Warmińskim

7 listopada 2020 roku Polonia podejmowała Pisę Barczewo. Podopieczni jeszcze wtedy trenera Czesława Żukowskiego przegrali 0:3, a w barwach Polonii na boisku grali wtedy m.in. Paweł Łukasik, który w barwach Stomilu zaliczył sporo występów na boiskach I ligi, oraz aktualny szkoleniowiec Polonii Daniel Wierzbowski. Tydzień później Polonia wygrała u siebie 3:0 z Błękitnymi Orneta, a potem 4:0 z Olimpią II Elbląg.
Potem mijały kolejne miesiące, a Polonia nadal nie przegrywała na stadionie imienia Henryka Wobalisa. Zmodernizowany obiekt w Lidzbarku Warmiński - oddany do użytku w 2010 roku - nosi imię zasłużonego działacza Polonii, który rządził w tym klubie przez 37 lat, za co został odznaczony Złotą Odznakę Polskiego Związku Piłki Nożnej. Zmarł w maju 1995 roku, więc młodzi fani mogli o nim nie pamiętać, ale teraz jego nazwisko znowu znane jest mieszkańcom Lidzbarka Warmińskiego. I to nie tylko tym, którzy kochają futbol.

Od ostatniej porażki Polonii na stadionie przy ulicy Bartoszyckiej sporo się pozmieniało, jeżeli chodzi o kadrę zespołu i sztab szkoleniowy. Nie ma to jednak żadnego znaczenia, bo zespół cały czas nie przegrywa. Na własnym stadionie w rozgrywkach forBET IV ligi poloniści bez porażki zagrali już 32 razy, zaliczając 27 zwycięstw i pięć remisów.

Jeszcze na początku tego sezonu zespół prowadził Czesław Żukowski, ale został zwolniony po serii słabszych wyników w lidze, a w jego miejsce zatrudniono Wojciecha Figurskiego, który miał kontynuować serię spotkań bez porażki u siebie, ale zimą niespodziewanie opuścił zespół z grodu Ignacego Krasickiego. W tej sytuacji Polonia zdecydowała się postawić na młodość i pierwszym trenerem został 27-letni Daniel Wierzbowski, a jego asystentem Sebastian Zajączkowski (syn Piotra, znanego trenera z regionu, który prowadził m.in. Stomil Olsztyn czy Jezioraka Iława).
Kibice Polonii zastanawiali się, czy taki odważny ruch miejscowych działaczy nie spowoduje tego, że ich klub zacznie grać słabiej w forBET IV lidze. Nic bardziej mylnego, bo Polonia cały czas znajduje się w czołówce rozgrywek, chociaż na awans do III ligi szanse są małe. Polonia jednak nie przegrała u siebie nawet w niedawnym starciu z liderem GKS-em Wikielec, a niewiele brakowało, żeby zakończyła to spotkanie zwycięstwem.
Postanowiliśmy się z bliska przyjrzeć w czym tkwi fenomen Polonii Lidzbark Warmiński i jej twierdzy. W zeszłym tygodniu wybraliśmy się na hitowe spotkanie w naszym województwie. Trzeba przyznać, że działacze stanęli na wysokości zadania i w Wielki Piątek zorganizowali widowisko na wysokim poziomie.

Gospodarze wynajęli profesjonalnego didżeja, który miał zadbać o otoczkę meczu. No i trzeba przyznać, że spisał się podczas przedmeczowej prezentacji, jednak potem trochę zbyt mocno wczuł się w rolę, komentując wydarzenia na boisku.
Warmińsko-Mazurski Związek Piłki Nożnej także podszedł do tego spotkania bardzo profesjonalnie, bo wyznaczono arbitra, który na co dzień sędziuje spotkania I ligi. Do Lidzbarka Warmińskiego z Giżycka przyjechał Grzegorz Kawałko, a do pomocy miał także sędziego technicznego, co jest niepraktykowane na piątym poziomie piłkarskim w Polsce. Dzięki temu kibice na bieżąco mogli dowiadywać się do jakich zmian dochodzi w trakcie meczu, bo arbiter techniczny miał tablicę świetlną, która została wypożyczona ze Stomilu Olsztyn. Przyjechał także na mecz delegat, który miał ocenić organizatorów pod względem bezpieczeństwa - generalnie organizatorzy zasłużyli na czwórkę z plusem, bo na pewno praca spikera nie należała do najlepszych - momentami zamiast tonować emocje, to je niepotrzebnie zwiększał.
Polonia może pochwalić się swoją maskotką klubową, do tego było stoisko z gadżetami oraz tradycyjny grill, który cieszył się sporym zainteresowaniem - jeszcze przed przerwą zniknęła popularna „gięta”, a została jedynie kaszanka.

Spotkanie ostatecznie zakończyło się remisem. Polonia Lidzbark Warmiński na początku meczu nie dała się pokonać z rzutu karnego, a następnie na prowadzenie wyszła za sprawą pochodzącego z Kaliningradu Siergieja Gurowa. Do wyrównania doprowadził doprowadził Białorusin Władysław Krasowski, który chwilę później wyleciał z boiska za uderzenie rywala.
Po meczu zapytaliśmy prezesa Mariusza Miecznikowskiego, na czym polega fenomen Polonii. - Wartością dodaną naszego klubu są bez wątpienia kibice. Frekwencja dobija niekiedy do tysiąca, co jest niespotykane w tych rozgrywkach. Kibice nas dopingują, wspierają, mobilizują także zarząd. To musi robić wrażenie na rywalach.
Na konferencji prasowej trener GKS Wikielec Damian Jarzembowski m.in. docenił organizację meczu. - Tak długo jesteście niepokonani na własnym boisku, to trzeba docenić. Dlatego szanuję ten remis. Dziękuje za to spotkanie rozegrane w tak fajnej oprawie i przy tylu kibicach.
Szkoleniowca Polonii Lidzbark Warmiński Daniela Wierzbowskiego zapytaliśmy, czy tak długa seria jego piłkarzy mobilizuje, czy też jest może dla nich dodatkowym obciążeniem? - Na pewno jest to jakiś problem, pokazał to chociażby pierwszy mecz ze Zniczem Biała Piska (wygrany 4:0 - red.). W pierwszej połowie byliśmy bardzo zestresowani i nie realizowaliśmy tego, co sobie założyliśmy przed spotkaniem. Dopiero po przerwie ciśnienie zeszło i udało się wysoko wygrać. Gdzieś z tyłu głowy siedzi myśl o tym, że jesteśmy tak długo niepokonani. Mam nadzieję, że po meczu z Wikielcem ciśnienie całkowicie zejdzie. Skoro nie pokonał nas lider, to - tak jak powiedzieliśmy sobie po meczu z Biskupcu - my w tej rundzie już nie przegramy. A tym bardziej u siebie - zakończył Daniel Wierzbowski.
Kolejne domowe spotkanie Polonia Lidzbark Warmiński zagra 22 marca z Mamrami Giżycko, a tydzień później podejmie Olimpię Olsztynek.
EMIL MARECKI