Siatkarski alfabet trenera Andrzeja Grygołowicza (cz. 1)

Olsztyński AZS to najbardziej utytułowany klub Warmii i Mazur, któremu właśnie stuknęło 70 lat. Jestem z nim związany od 1960 roku - najpierw jako zawodnik, a potem jako działacz i trener. Przez te wszystkie lata przez AZS przewinęły się setki zawodników, szkoleniowców i działaczy, były sukcesy i porażki, a po 50 latach siatkówka w Kortowie podzieliła się na amatorską i profesjonalną. Obecny kształt akademickiej siatkówki w Olsztynie jest oparty na wzajemnej współpracy jednej i drugiej, myślę, że z obopólną korzyścią.
Niniejszy alfabet zawiera moje wspomnienia o niektórych bohaterach tego czasu, natomiast jeśli kogoś pominąłem, to z góry przepraszam, ale gazeta nie jest z gumy i wszystkiego nie pomieści.

Adamowicz Zdzisław (ur. 5 września 1957) - karierę siatkarska zaczął w 1970 roku w olsztyńskiej Juvenii, po czym po czterech latach przeszedł do AZS, w którym występował do 1983 roku. Tuż po zmianie barw klubowych został wicemistrzem Polski juniorów Szkolnego i Akademickiego Związku Sportowego.
Początkowo w AZS grał w drugim zespole (II liga), by w 1977 roku awansować do ekstraklasy. Rok później zdobył mistrzostwo, a w 1980 roku wicemistrzostwo Polski. Poza tym jest dwukrotnym brązowym medalistą MP (1982 i 1983), a na swoim koncie ma też Puchar Polski (1982) oraz drugie miejsce w europejskim Pucharze Zdobywców Pucharów (1978). W 1981 roku wziął także udział w uniwersjadzie w Bukareszcie. Dwa lata później odszedł do Resovii, z którą zdobył brązowe medale MP (1987 i 1988) oraz Puchar Polski (1987)
W latach 1979-83 Zdzisław Adamowicz wystąpił 26 razy w reprezentacji Polski.

Baranowicz Wojciech (ur. 25 stycznia 1954) - wychowanek Lechii Tomaszów Mazowiecki. W 1973 roku przybył na studia do Kortowa I rozpoczął grę w AZS. W tym samym roku zadebiutował w akademickiej reprezentacji Polski, która na uniwersjadzie zajęła czwarte miejsce, a Wojtek został wyróżniony jako najlepszy zawodnik młodego pokolenia.