Szkoda, bo była okazja być wyżej

– Domyślam się, że – po mistrzostwach Polski U-18 w futsalu – jest niedosyt, bo pana zawodniczki nie przebiły się do fazy pucharowej. Z drugiej strony: jak się spojrzy, kto stanął na drodze Stomilanek...
– Na pewno czujemy zawód, że nie wyszliśmy w Jastrzębiu z grupy, a była ku temu okazja. No, ale jak się okazało, to była najmocniejsza grupa, co pokazał później skład finału – o złoto zagrały dziewczyny z SMS-u Łódź i Wodzisławia, czyli nasze grupowe rywalki... Zawód jest tym większy, że w meczu z łodziankami nasze dziewczyny pokazały, że wcale nie są zespołem gorszym. Niestety, przegraliśmy 3:4, bo popełniliśmy dwa fatalne błędy. Pierwszy już w 15. sekundzie gry: straciliśmy bramkę i SMS-owi od początku grało się łatwiej. Później musieliśmy odrabiać straty z 0:2 i doprowadziliśmy do 2:2, ale nie udało się tego wygrać. Szkoda... W ostatnim spotkaniu prowadziliśmy 1:0 z Wodzisławiem i też przegraliśmy (3:6 – red.), bo tym razem pokazało się inne „słabsze” ogniwo. Tak naprawdę, patrząc na nasz potencjał, mogliśmy być wyżej, nawet w strefie medalowej. Ten turniej pokazał jednak, że w tym roku poprzeczka została wysoko podniesiona i każdy mecz decydował o „być albo nie być” w mistrzostwach. Przekonał się o tym na przykład obrońca tytułu Rekord Bielsko-Biała, który w ćwierćfinale z ROW-em Rybnik przeważał przez całe spotkanie, ale popełnił jeden błąd, przegrał 0:1 i odpadł z turnieju.

– O tym, że późniejsze złote medalistki z UKS SMS Łódź, będą bardzo groźne, mówił pan już przed wyjazdem na Śląsk, a co pan powie o wicemistrzyniach kraju z SWD Wodzisław?
– Zarówno my, jak i SMS przede wszystkim graliśmy w piłkę, skupiając się na tym, kto kogo pokona umiejętnościami czysto piłkarskimi. Natomiast ten ostatni mecz w grupie to był typowy mecz Wodzisławia, który w każdym swoim spotkaniu – z cwaniactwem i wyrachowaniem – nastawiał się na doprowadzanie rywalek do kumulacji fauli. Czwarty faul i każdy następny, popełniony w jednej połowie meczu skutkował przedłużonym rzutem karnym i prawie pewnym golem. I w taki właśnie sposób – aż do przesady wykorzystując ten element gry – Wodzisław przechodził dalej. My też zostaliśmy tak „załatwieni”, bo cztery czy pięć z tych sześciu bramek straciliśmy właśnie po przedłużonych karnych. O to mam największe pretensje do zespołu: że tak łatwo dał się nabierać. Ale też i sędziowie nie stanęli na wysokości zadania w tym meczu. I tu mam największy problem z tym Wodzisławiem, który z akcji zdobywał bardzo mało goli...

– Sześć piłkarek z drużyny do lat 18 na co dzień gra w seniorskim zespole Stomilanek, który jest w czubie I ligi i wiosną będzie walczył o Ekstraklasę. A co z resztą waszych juniorek?
– Też grają w lidze seniorskiej: jako Stomilanki II zostały zgłoszone do warmińsko-mazurskiej czwartej ligi i obecnie zajmują pierwsze miejsce, więc są na dobrej drodze do awansu do III ligi seniorek. Mimo że są juniorkami. A że trzecia liga to jest już liga makroregionalna obejmująca zasięgiem cztery województwa, więc jest tam z kim rywalizować i zbierać doświadczenia.

– Bo już ta czwarta jest raczej symboliczna...
– Zgadza się: miały być cztery zespoły, ale zagraliśmy dwa razy z Jeziorakiem Iława (wygrywając 2:1 i 5:0 – red.) i... jest już po jesieni. Aby miało to jakikolwiek sens, te nasze juniorki czym prędzej muszą więc awansować do 10-zespołowej III ligi... pes

* Druga część rozmowy z trenerem Dariuszem Maleszewskim – już wkrótce. A w niej m.in. o drodze z Białorusi przez... Nigerię do Olsztyna oraz o Lidze Mistrzyń na Dajtkach. pes