Piłka wodna ma długą historię

Najpopularniejszymi grami zespołowymi są: futbol, koszykówka, siatkówka i piłka ręczna. Od stu lat w Polsce piłki używa się również do gry w basenie. W mediach dyscyplinę tę nazywano piłką wodną lub waterpolo.
Jest to dyscyplina wymagająca dużej siły i sprawności, zawodnicy muszą się utrzymywać nad wodą przez cały mecz, a gdy akcje nabierają tempa - pływać bardzo szybko. W grze biorą udział dwie siedmioosobowe drużyny, a mecze rozgrywane są w basenach o wymiarach 20x30 m i głębokości minimum 180 cm na całej powierzchni pola gry. Bramki są wielkości 3x0,9 m.
Pierwsze mistrzostwa Polski rozegrano w 1925 r. W 1939 r. rozgrywek nie dokończono ze względu na wybuch II wojny światowej.

Potem sześć lat z rzędu (1933-1938) zwyciężali zawodnicy z Katowic, natomiast reprezentanci warszawskiego Akademickiego Związku Sportowego dziesięciokrotnie byli wicemistrzami.
W dwudziestoleciu międzywojennym prasa codzienna i magazyny sportowe, m.in. "Przegląd Sportowy" i "Raz Dwa Trzy", relacjonowały klubowe rozgrywki piłki wodnej, jak również zmagania w walce o mistrzostwo Polski.
"W dniach 29 i 30 bm. z polecenia Polskiego Związku Pływackiego kluby krakowskie Cracovia i Makkabi zorganizują mistrzostwa w piłce wodnej. W roku bieżącym zainteresowanie jest bardzo duże i udział drużyn będzie liczniejszy niż w innych latach. Zapewne walka będzie niezwykle zacięta podczas meczów rozegranych na basenie w parku Krakowskim" – napisano w sierpniu 1930 r. w "Przeglądzie Sportowym". O randze rozgrywek świadczyło to, że jedną z nagród ufundował prezydent Polski Ignacy Mościcki.
Pierwsze powojenne mistrzostwa Polski rozegrano już w 1946 r. Zwyciężyli w nich zawodnicy z Ostrowca Świętokrzyskiego, a wicemistrzami zostali krakowianie. Zmienił się układ sił, pojawiły się nowe kluby z mocną reprezentacją pływacką. W latach 1946-2024 najwięcej tytułów mistrza Polski wywalczyli zawodnicy z Łodzi – 16, pływacy z Gorzowa Wielkopolskiego - 15, szczecinianie 13 razy byli najlepsi, a zawodnicy warszawskiej Legii – 11 razy. Od 2001 r. Polski Związek Pływacki organizuje również Puchar Polski w piłce wodnej.
- Obecnie w Polsce zarejestrowanych jest 12 klubów, które regularnie uczestniczą w rozgrywkach rangi mistrzostw Polski w piłce wodnej. Licencji zawodniczych jest około 300, ale jest też grupa amatorów, to głównie byli wychowankowie klubowi w różnych miastach - wyjaśnia Ignacy Stępiński, przewodniczący Komitetu Technicznego Piłki Wodnej przy Polskim Związku Pływackim. - Największą przeszkodą w popularyzacji tej dyscypliny sportu jest mała baza obiektów, na której można trenować i rozgrywać mecze.
Pierwszy basen w Warszawie zbudowano jesienią 1928 roku, ale do użytku został oddany dopiero wiosną następnego roku. "Jest on z szarego betonu, na razie ze względów oszczędnościowych niekryty glazurą, obejmuje 10 torów o szerokości po 2,5 m oznaczonych na dnie ciemnymi kaflowymi pasami. W jednym końcu basen ma zagłębienie sięgające 5 m, nad którym stanie skocznia. Dno jest do połowy basenu dość spadziste, od połowy pochyłość jest nieznaczna, tak że ostatecznie najmniejsza głębokość wynosić będzie 1,2 m" – tak dziennikarz "Przeglądu Sportowego" opisywał w listopadzie 1928 r. pierwszy basen w Warszawie. "Stolica Polski nie potrzebuje się już wstydzić najmniejszych mieścin niemieckich czy amerykańskich. Z wiosną przyszłego roku pływalnia będzie uroczyście otwarta i oddana do użytku".
W latach 50. i 60. basen Legii był według Agnieszki Osieckiej "kłębowiskiem przeróżnych postaci i postaw". Znajdowały się tam towarzyskie sektory. "Chodzili tam wszyscy, którzy mieli instynkt towarzyski. Było cudownie. Tłumy młodych ludzi" - wspominała Zofia Kucówna. Basen Legii był intensywnie eksploatowany i ulegał dewastacji. Ostatecznie został zamknięty w 1987 r. i od tego czasu powoli popadał w ruinę. Gdy kilkanaście lat później rozpoczęto modernizację stadionu Legii, basen rozebrano, a na jego miejscu powstał parking.