Jak uniknąć wypalenia zawodowego
2013-07-17 10:37:44(ost. akt: 2013-07-17 10:43:06)
Dziś choroba ta dotyka coraz więcej osób. Niestety, jeszcze nikt nie wynalazł na nią lekarstwa. Są jednak sposoby, aby jej zapobiegać. Mowa o wypaleniu zawodowym — chorobie cywilizacyjnej naszych czasów.
Głównie dotyka tych, którzy w swojej pracy spotykają się z wieloma sytuacjami stresowymi: policjantów, lekarzy, nauczycieli, a nawet pracowników społecznych. Osoby te często odczuwają coraz większe zmęczenie oraz emocjonalne wyczerpanie.
Uczucie przygnębienia oraz irytacji
To, czy wypalenie zawodowe nastąpi, zależy od wielu czynników. Pewne elementy mogą jednak temu sprzyjać. Na co więc trzeba uważać? Między innymi na to, aby w pracy nie stawiać sobie zbyt wysokich wymagań. Perfekcjonizm oraz nadodpowiedzialność to najkrótsza droga do wypalenia zawodowego. Prowadzić do tego mogą również kiepska organizacja czasu pracy oraz zbyt „oficjalne“ relacje w pracy. Sprzyjają temu także działania niezgodne z ogólnie przyjętymi zasadami postępowania.
Przebieg procesu wypalenia zawodowego przebiega w trzech etapach. Pierwszy, to tak zwane stadium ostrzegawcze. Charakteryzuje się uczuciem przygnębienia oraz irytacji. Pojawiają się wówczas bóle głowy, przeziębienia oraz kłopoty ze snem. W tym przypadku, powrót do prawidłowego funkcjonowania w pracy nie jest jeszcze trudny. Zazwyczaj wystarczy krótki odpoczynek, bądź odskocznia od pracy w postaci jakiegoś hobby.
Zachwianiu ulega cała osobowość
Gdy wymieniona sytuacja trwa dłuższy czas, wówczas pojawia się kolejny etap wypalenia. Jego charakterystycznymi objawami są: gorsze wykonywanie zadań, częste wybuchy irytacji, brak szacunku i wręcz pogardliwa postawa wobec innych osób. Interwencja na tym etapie wymaga bardziej zdecydowanych kroków. Niezbędny będzie dłuższy urlop, a także pomoc najbliższych osób z otoczenia, rodziny oraz przyjaciół. Podczas ostatniego stadium wypalenia zawodowego, zachwianiu ulega cała struktura osobowości. Jego typowym objawem jest uczucie osamotnienia. Choroba na tym etapie dotyka nie tylko daną osobę, ale również rodzinę i kolegów z pracy. W tym przypadku konieczna będzie profesjonalna pomoc lekarza, psychologa albo terapeuty. Ostatecznym rozwiązaniem sytuacji może być zmiana pracy.
Uczucie przygnębienia oraz irytacji
To, czy wypalenie zawodowe nastąpi, zależy od wielu czynników. Pewne elementy mogą jednak temu sprzyjać. Na co więc trzeba uważać? Między innymi na to, aby w pracy nie stawiać sobie zbyt wysokich wymagań. Perfekcjonizm oraz nadodpowiedzialność to najkrótsza droga do wypalenia zawodowego. Prowadzić do tego mogą również kiepska organizacja czasu pracy oraz zbyt „oficjalne“ relacje w pracy. Sprzyjają temu także działania niezgodne z ogólnie przyjętymi zasadami postępowania.
Przebieg procesu wypalenia zawodowego przebiega w trzech etapach. Pierwszy, to tak zwane stadium ostrzegawcze. Charakteryzuje się uczuciem przygnębienia oraz irytacji. Pojawiają się wówczas bóle głowy, przeziębienia oraz kłopoty ze snem. W tym przypadku, powrót do prawidłowego funkcjonowania w pracy nie jest jeszcze trudny. Zazwyczaj wystarczy krótki odpoczynek, bądź odskocznia od pracy w postaci jakiegoś hobby.
Zachwianiu ulega cała osobowość
Gdy wymieniona sytuacja trwa dłuższy czas, wówczas pojawia się kolejny etap wypalenia. Jego charakterystycznymi objawami są: gorsze wykonywanie zadań, częste wybuchy irytacji, brak szacunku i wręcz pogardliwa postawa wobec innych osób. Interwencja na tym etapie wymaga bardziej zdecydowanych kroków. Niezbędny będzie dłuższy urlop, a także pomoc najbliższych osób z otoczenia, rodziny oraz przyjaciół. Podczas ostatniego stadium wypalenia zawodowego, zachwianiu ulega cała struktura osobowości. Jego typowym objawem jest uczucie osamotnienia. Choroba na tym etapie dotyka nie tylko daną osobę, ale również rodzinę i kolegów z pracy. W tym przypadku konieczna będzie profesjonalna pomoc lekarza, psychologa albo terapeuty. Ostatecznym rozwiązaniem sytuacji może być zmiana pracy.
Dopasowanie zawodowe
Coraz częściej, aby wyjaśnić fenomen wypalenia zawodowego używa się pojęcia „dopasowania zawodowego”. Ma ono miejsce wtedy, gdy między pracownikiem, a pracodawcą nie zostaną rozstrzygnięte istotne kwestie dotyczące pracy. Pracownik czuje się przeciążony obowiązkami zawodowymi, obarczony jest zbyt dużą odpowiedzialnością albo otrzymuje wynagrodzenie niewspółmierne do wkładanego w pracę wysiłku. woj
Co zrobić, aby uniknąć wypalenia zawodowego?
Coraz częściej, aby wyjaśnić fenomen wypalenia zawodowego używa się pojęcia „dopasowania zawodowego”. Ma ono miejsce wtedy, gdy między pracownikiem, a pracodawcą nie zostaną rozstrzygnięte istotne kwestie dotyczące pracy. Pracownik czuje się przeciążony obowiązkami zawodowymi, obarczony jest zbyt dużą odpowiedzialnością albo otrzymuje wynagrodzenie niewspółmierne do wkładanego w pracę wysiłku. woj
Co zrobić, aby uniknąć wypalenia zawodowego?
• intensywnie pracować, ale równocześnie intensywnie odpoczywać
• wyznaczać sobie realistyczne, jasno określone cele
• należy sprecyzować swoje szanse na rozwój zawodowy w firmie
• jasno i precyzyjnie wyznaczać własne zadania rozwojowe
• jeżeli praca jest monotonna, te same rzeczy starać się wykonywać inaczej• pamiętać o chwilach wyciszenia wówczas, gdy praca wymaga częstych kontaktów z innymi ludźmi
• nie zapominać o aktywności fizycznej
• skupić się na tym, co pozytywne, poprzez odpowiednie myślenie.
• wyznaczać sobie realistyczne, jasno określone cele
• należy sprecyzować swoje szanse na rozwój zawodowy w firmie
• jasno i precyzyjnie wyznaczać własne zadania rozwojowe
• jeżeli praca jest monotonna, te same rzeczy starać się wykonywać inaczej• pamiętać o chwilach wyciszenia wówczas, gdy praca wymaga częstych kontaktów z innymi ludźmi
• nie zapominać o aktywności fizycznej
• skupić się na tym, co pozytywne, poprzez odpowiednie myślenie.
GDZIE PO POMOC
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy
Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy
• Pracownia psychologiczna w Przychodni WOMP w Olsztynie,
ul. Piłsudskiego 71A, 10-449 Olsztyn,
tel.: (89) 67-88-333 (rejestracja)
tel.: (89) 67-88-326 (kierownik pracowni psychologicznej)
faks: (89) 67-88-300.
ul. Piłsudskiego 71A, 10-449 Olsztyn,
tel.: (89) 67-88-333 (rejestracja)
tel.: (89) 67-88-326 (kierownik pracowni psychologicznej)
faks: (89) 67-88-300.
Komentarze (1)
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
obcy #1148826 | 83.10.*.* 21 lip 2013 20:47
O kur.. to ja mam ostatni stopień bo nienawidze swojego chorego szefa.
odpowiedz na ten komentarz