Lato z historią. Spacer po dawnym Piszu

2021-06-24 14:00:00(ost. akt: 2021-06-24 14:06:14)
Neogotycki charakter ratusza podkreśla zachowanie idealnej symetrii oraz zastosowanie ostrołukowych okien i gzymsów z cegły. Dodatkowo ozdobiono go ryzalitem z wysokim schodkowym szczytem nad wejściem i zegarem od strony Rynku.

Neogotycki charakter ratusza podkreśla zachowanie idealnej symetrii oraz zastosowanie ostrołukowych okien i gzymsów z cegły. Dodatkowo ozdobiono go ryzalitem z wysokim schodkowym szczytem nad wejściem i zegarem od strony Rynku.

Autor zdjęcia: Pocztówka z książki Ryszarda Wojciecha Pawlickiego „Dawny Pisz w stu ilustrowanych opowieściach”

Z DZIEJÓW MIASTA || Dzięki uprzejmości autora oraz wydawcy książki „Dawny Pisz w stu ilustrowanych opowieściach" rozpoczynamy publikację wybranych fragmentów książki. Dziś pierwszy z 10. odcinków naszego cyklu. Życzymy przyjemnej lektury.
Oficjalne oddanie ratusza do użytku nastąpiło z początkiem 1901 roku podczas uroczystego posiedzenia władz miejskich. Okolicznościowe przemówienia wygłosili: ówczesny burmistrz Paul Schmidt i przewodniczący Rady Miejskiej Leitner. Ratusz stał się nie tylko siedzibą władz miejskich. Na parterze budynku swoje lokum otrzymały m.in.: registratura, miejska kasa oszczędnościowa, a nawet policja, która w piwnicach dysponowała kilkoma celami dla aresztantów (zachowały się do dziś). Część piwnic od strony ulicy Rybackiej (Fischerstraße) zajmowała gospoda Ratskeller (Piwnica Ratuszowa), którą w okresie międzywojennym dzierżawił niejaki Scheel. Zdobiły ją dwa malowidła ścienne: jedno, mające pochodzić z 1663 roku, przedstawiało stary ratusz wraz z południową pierzeją Rynku, drugie – piski zamek według Niclasa de Kempa z 1602 roku.

To do tej gospody w czerwcu 1935 roku zawitał Melchior Wańkowicz z córką podczas pierwszego pobytu w Piszu, w czasie wyprawy odbytej kajakiem i samochodem po Prusach Wschodnich, opisanej później w głośnym reportażu Na tropach Smętka.

W okresie międzywojennym ambicją każdego wschodniopruskiego miasteczka powiatowego było własne muzeum ojczyźniane (Heimatsmusem). Piskie swoje lokum znalazło na poddaszu ratusza. Znakiem postępu cywilizacyjnego stała się stacja benzynowa Shella, którą wybudowano przed ratuszem po 1918 roku.

Z książki:
Ryszard Wojciech Pawlicki, „Dawny Pisz w stu ilustrowanych opowieściach”, „Moja Biblioteka Mazurska” nr 41 Oficyny Wydawniczej „Retman” Dąbrówno 2021



Książkę można kupić w Piszu (Księgarnia „Iskra”, ul. Lipowa 5; Księgarnia „BookBook”, ul. Kościuszki 3; Salonik Prasowy „Kolporter”, ul. Rybacka 6) oraz w „Gościńcu” w Głodowie. Można ją także nabyć w księgarniach „Książnicy Polskiej” i ze strony internetowej wydawcy (nie trzeba zakładać konta, wystarczy wysłać maila na adres: oficyna@mojabibliotekamazurska.pl - koszty wysyłki książki na terenie Polski pokrywa wydawca). Jej cena detaliczna wynosi 60 zł.



2001-2025 © Gazeta Olsztyńska, Wszelkie prawa zastrzeżone, Galindia Sp. z o. o., 10-364 Olsztyn, ul. Tracka 5