CZYTAM, BO LUBIĘ: Janusz Wiśniewski i Ewelina Wojdyło - "Nowa Zelandia - podróż przedślubna"

Nowa Zelandia – jedno z najbardziej przyjaznych mieszkańcom państw świata. Premierką została tu kobieta po trzydziestce, tutaj kręcono Hobbita, tylko tu mieszka ptak kiwi, a na jednego człowieka przypada sześć owiec. Para podróżników – zakochani w sobie sceptyczny naukowiec (doktor habilitowany chemii), a przy tym poczytny pisarz i humanistka chłonąca świat wszystkimi zmysłami, pasjonatka życia. Są niczym ogień i woda, niebo i ziemia. Ale łączy ich wspólne patrzenie w tym samym kierunku. Ta książka wypełniona jest maoryskimi legendami oraz opowieściami o przyrodzie i kulturze, o tradycyjnym maoryskim tańcu haka i tatuażach mako, o rybach lucjanach oraz o najpiękniejszych szczytach gór, które kąpią się w chmurach.

W książce pokazane są dwa punkty widzenia tej samej rzeczywistości - po pierwsze widzimy różnice damsko-męskie w postrzeganiu świata, a po drugie mamy konfrontację odbioru otoczenia przez humanistkę i przez osobę o ścisłym umyśle, osoby o różnych osobowościach. Jakie są różnice? Ona opowiada o zapierających dech w piersiach odcieniach błękitu jeziora, a jego fascynują atomy i skład chemiczny basenów błotnych. Oboje potwierdzają, że mimo wspólnego doświadczania i zachwytu, jednak inaczej odbierają pewne zjawiska. On bardziej przez "szkiełko i oko", a ona bardziej romantycznie.

"Nowa Zelandia – podróż przedślubna" to książka o korzystaniu z życia pełną piersią. O doznawaniu i smakowaniu. O parzeniu sobie stóp gorącą ziemią, ogłuszającym huku wodospadu i niespotykanych nigdzie indziej odcieniach błękitu i zieleni. O nieznajomych dzielących się swoimi fascynującymi życiorysami i tubylcach zachwalających lokalne atrakcje. O łapaniu chwili. Tym cenniejszej, kiedy ma się u boku ukochaną osobę. I o matematyce związku: szczęściu, które się mnoży, i kłopotach, które się dzieli.

Książka opatrzona jest wieloma pięknymi fotografiami obrazującymi ten niezwykły daleki kraj.