Skoda rapid na Czarnym Lądzie

W czerwcu 1936 roku małżeństwo opuściło Czechosłowację, kierując się na Paryż, a następnie Londyn, w którym dopełnili większości formalności związanych z przemierzaniem poszczególnych, afrykańskich kolonii. Niepokoje w Hiszpanii, stojącej właśnie na progu wojskowego przewrotu, a wkrótce wojny domowej, zmusiły podróżników do korekty pierwotnego planu wyprawy, wycinając z niego tak Hiszpanię, jak i jej afrykańskie kolonie. Tym samym, na statek płynący do Afryki, skodę rapid zaokrętowano się w Bordeaux, a nie, jak planowano, w miejsce Gibraltaru...

Afrykańska etap podróży rozpoczął się w Dakarze, początkowo na południe, w kierunku Wybrzeża Kości Słoniowej, a z największego miasta tego kraju, Abidżanu — na wschód kontynentu. Przez Nigerię, Kongo i Kenię, na przekór bezdrożom i ulewnym deszczom. Przy pokonywaniu rzek i rozlewisk wielokrotnie przydało się doświadczenie Stanislava związane ze sportami wodnymi. Czeski model wraz z załogą i minimalnym bagażem pokonywał je przy pomocy prowizorycznych tratew.

To była jedna z największych ekspedycji związanych z marką Skoda. Jej inicjatorem był Stanislav Skulina, urodzony w 1908 roku w Pradze podróżnik, korespondent i sportowiec, specjalizujący się w chodzie, pływaniu oraz kajakarstwie. Już w latach 1927-31, w towarzystwie przyjaciela Oldricha Kucera ukończył trzy, niebagatelne pod względem formatu, wyprawy: dwie dokoła świata i jedną europejską, przemierzaną pieszo. Po ślubie zawartym w 1933 roku towarzyszką jego wypraw była małżonka — Marie.

Wyprawę afrykańską z 1936 roku Skoda wsparła z rozmachem. Przekazała fabrycznie nowy egzemplarz modelu rapid. Co ciekawe, podróżnicy zrezygnowali z jakichkolwiek modyfikacji pojazdu i poza bagażnikiem dachowym oraz parą rezerwowych kół, kremowy rapid wyruszył do Afryki w fabrycznej konfiguracji. Czterodrzwiowy sedan pozbawiony był zatem specjalnego ogumienia, powiększonego zbiornika paliwa czy dodatkowego oświetlenia. Jako że został wyprodukowany tuż przed rozpoczęciem eskapady, posiadał za to najświeższe innowacje, wprowadzone do serii w maju 1936 roku — bębny hamulcowe o średnicy zwiększonej z 220 do 275 mm oraz obręcze kół z charakterystycznymi otworami wentylacyjnymi.
Po niemal rocznej przeprawie, ekipa osiągnęła ziemie Portugalskiej Afryki Wschodniej (dziś Mozambik). Kolejnym etapem podróży był Madagaskar, na który dotarli łodzią.

W trakcie całej wyprawy, poza bieżącym serwisem konserwacyjnym, rapid nie wymagał żadnych napraw czy wymian części. Powrót z Madagaskaru miał początkowo oznaczać oficjalne zakończenie wyprawy. Barwne korespondencje licznie publikowane w prasie odniosły efekt oczekiwany przez dyrektora marki, Karla Hrdlickę. Idealnie wspomagały ogłaszany właśnie, rekordowy wzrost sprzedaży wszystkich modeli czechosłowackiego producenta.
Na fali sukcesu postanowiono o kontynuacji przedsięwzięcia. Na południe, do Kapsztadu i na Przylądek Dobrej Nadziei, a następnie na północ, przez interior do… samego Egiptu. Z tego względu podróż ta przeszła do historii ekspedycji oraz marki jako „52 000 km — dwukrotnie poprzez Afrykę samochodem SKODA RAPID ”.

Wyprawa zakończyła się szczęśliwie 18 maja 1938 roku, w Pradze. Fabryka upamiętniła podróż wydaniem broszury, poszukiwanej dziś przez miłośników marki.
Afrykańska wyprawa rapida z roku 1936 była piątą, dużą ekspedycją Stanislava Skuliny. Reklamowy cel marki miał jedynie charakter uzupełniający, natomiast zasadniczym przeznaczeniem podróży były badania etnograficzne i entomologiczne. Przeważająca część powstałej w trakcie jej trwania dokumentacji dotyczy właśnie wymienionych badań, a nie technicznych zagadnień.

Co ciekawe, "afrykański" rapid przeczekał czasy wojny ukryty w wiejskich zabudowań gospodarczych. W maju 1946 wyruszył ponownie do Afryki, tym razem z przyczepą. Zmiana ustroju w Czechosłowacji sprawiła, że zarówno samochód, jak i małżonkowie Skulinowi, znaleźli nowy dom w Afryce...