Rekord polskiego harleya

Motocykl ze specjalną osłoną aerodynamiczną nie przypominał popularnego wówczas junaka. Do bicia prędkości nieznacznie przerobiono jego silnik oraz skrzynię biegów. Na motocyklu siedział Franciszek Stachewicz, zawodnik SSM Gdynia. Na swoim koncie miał już wiele osiągnięć. W 1948 roku w wyścigu ulicznym o Wielką Nagrodę Bałtyku w Gdyni zajął pierwsze miejsce. Miał wówczas niespełna 15 lat. Dziesięć lat później na junaku wygrał pierwsze crossowe zawody rangi mistrzostw Polski.

Wróćmy jednak na odcinek poniemieckiej autostrady koło Malborka i do pamiętnego 5 kwietnia. W pierwszym przejeździe motocyklista osiągnął prędkość 148,1 km/h, a w drugim 151 km/h. To był oficjalny rekord prędkości osiągnięty przez motocykl polskiej konstrukcji. Trzy lata później zespół fabryczny Junaka osiągnął coś, w co trudno dziś uwierzyć... Otóż zdobył Wielki Złoty Medal FIM Sześciodniówki w Garmisch-Partenkirchen. Był to swego rodzaju tytuł fabrycznego mistrza świata. Warto wspomnieć, że w zawodach wzięły udział takie marki jak Royal Enfield, BMW, czy Moto Guzzi.

Szczecińska Fabryka Motocykli produkowała junaki w latach 1956-1965. To był jedyny motocykl czterosuwowy produkowany w PRL-u. Jednocylindrowy silnik o poj. 350 cm sześc. generował moc 17, później 19 KM. Napęd na tylne koło był przekazywany za pomocą 4-biegowej skrzyni. Konstrukcja opracowana na początku lat 50. nie odstępowała swoimi rozwiązaniami od innych renomowanych marek. Junaki eksportowano nie tylko do krajów bloku komunistycznego, ale również do Stanów Zjednoczonych.

W Polsce jednoślad służył w Milicji Obywatelskiej jako pojazd pościgowy. Prędkość maksymalna mocniejszej wersji to 125 km/h. Niestety, w parze z udaną konstrukcją nie szła wymagana jakość motocykla. Do zaprzestania produkcji miało doprowadzić również załamanie rynku motocykli ciężkich w latach 60. w Polsce. Wyprodukowano 90 tys. tych motocykli.
woj