Literatura wymaga prawdy

Gość biblioteki spotkanie rozpoczął od zarysowania szerokiej panoramy literackiej. Stwierdził, że literatura mieści w sobie wszystko czyli rozmaite doświadczenia człowieka. Nadmienił, że byli i tacy pisarze jak Thomas Mann, który nie miał matury albo Francois Villon parający się złodziejstwem. Podkreślił, że liczba napisanych książek nie świadczy o ich wartości, bo nasz Kraszewski mający na swoim koncie ponad sto powieści jest obecnie zdejmowany z półek w bibliotekach. Podkreślił też, że liczba lajków pod utworami publikowanymi w social mediach nie zawsze świadczy o literaturze wysokich lotów. – Ze złamaną ręką można iść do sąsiada, ale lepiej jednak do chirurga – powiedział odnosząc się w ten sposób do wartości rzetelnej krytyki literackiej.

Część warsztatową prowadzący otworzył mottem z Seneki, który kiedyś powiedział, że „kłamią tylko niewolnicy, ludzie wolni mają odwagę mówić prawdę”. – Twórca to człowiek wolny, a literatura musi być odzwierciedleniem prawdy – zaznaczył. Przyznał przy tej okazji, że bardzo ceni sobie surową poezję hip – hopu właśnie za szczerość. Aby uczestnicy warsztatów spróbowali być szczerzy, zaproponował wykonanie dwóch ćwiczeń. Pierwsze polegało na tym, żeby zawrzeć w czterech zdaniach odpowiedź na pytanie „co irytuje uczniów w nauczycielach?” W drugim zaproponowanym ćwiczeniu należało w formie aforyzmu zawrzeć wizerunek idealnego pedagoga, ale uczynić to z dużą dozą humoru. – I to, co napisaliście już jest zaczątek literatury – zauważył po przejrzeniu i ocenie prac

Zaproszony pisarz udzielił przybyłym na warsztaty wielu przydatnych rad, które mogą pomóc w rozwijaniu własnych umiejętności literackich. – Żeby napisać jedną własną książkę, trzeba przeczytać tysiąc, które napisali inni – zaznaczył. Zachęcał do zgłębiania różnych dziedzin nauki: matematyki, fizyki, ekonomii, gdyż z nich może płynąć inspiracja do własnych działań twórczych. – Ludzie, którzy odnieśli w życiu sukces byli przede wszystkim wizjonerami – dodał. Pisanie wypracowań radził zacząć od cytatu kogoś uznanego i następnie twórczo go rozwinąć. – Autorytetu nikt nie ośmieli się podważyć – wyjaśniał młodym ludziom.

Całe spotkanie Andrzej Ballo ubarwiał wieloma przykładami i anegdotami z życia pisarzy, artystów i innych twórców, dzięki czemu było ono bardzo atrakcyjne dla odbiorców. Zachęcał też, aby ciągle coś tworzyć i nie ustawać w rozwijaniu własnych talentów. Przywołał przykład znanego plakacisty, który kiedyś ubiegając się o posadę przygotował całe swoje dossier. Pracodawca jednak go zaskoczył: - To mało istotne co tu prezentujesz, pokaż mi raczej, co stworzyłeś wczoraj.

Wojciech Karolonek