Autor zdjęcia: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Berdychiw_Karmelity_Fronton_dp.jpg
Dzisiaj już mało kto o tym pamięta, ale w XIX wieku Berdyczów (kościół karmelitów bosych) był ważnym miejscem kultu Maryjnego. Porównywalnym z Jasną Górą i Ostrą Bramą. Dzisiaj to najważniejsze sanktuarium maryjne na Ukrainie. Na uroczystości Matki Boskiej Berdyczowskiej (koniec lipca) przybywa tam kilkanaście tysięcy pielgrzymów.
Klasztor karmelitów bosych w Berdyczowie na Ukrainie założył w 1627 roku wojewoda kijowski Janusz Tyszkiewicz. Była to podzięka Bogu za cudowne wyzwolenie z niewoli tureckiej. Zakonnikom podarował też słynący cudami obraz Matki Boskiej.
Klasztor znajdował się wewnątrz dobrze umocnionej fortecy, z wałami obronnymi i zwodzonym mostem. Stacjonował tam polski garnizon. W 1648 roku karmelici z cudownym obrazem wyjechali do Lwowa, a fortecę zajęli kozacy Chmielnickiego.
Karmelici do swojego klasztoru wrócili dopiero na początku XVIII wieku. Wraz z nimi wrócił cudowny obraz.
Klasztor znajdował się wewnątrz dobrze umocnionej fortecy, z wałami obronnymi i zwodzonym mostem. Stacjonował tam polski garnizon. W 1648 roku karmelici z cudownym obrazem wyjechali do Lwowa, a fortecę zajęli kozacy Chmielnickiego.
Karmelici do swojego klasztoru wrócili dopiero na początku XVIII wieku. Wraz z nimi wrócił cudowny obraz.
W latach 1739-1754 karmelici zbudowali nowy, barokowy kościół. W 1754 roku papież Benedykt XIV ukoronował cudowny obraz ozdobioną diamentami złotą koroną. Mnisi w 1758 roku przy klasztorze założyli drukarnię, bodaj największą w ówczesnej Rzeczypospolitej.
Po powstaniu listopadowym Rosjanie zabrali karmelitom drukarnię i zamknęli przyklasztorną szkołę. W 1866 roku karmelitom skonfiskowano całą ich własność za wyjątkiem kościoła.
W 1909 roku rozpoczął się generalny remont kościoła i klasztoru, który zakończył się w 1914 roku. Świątynia znacznie ucierpiała w okresie wojny ukraińsko-bolszewickiej. W 1925 roku na terenie fortecy stworzono muzeum, ale kościół do 1930 roku pozostawiono do użytkowania wiernym. Potem urządzono w nim biura muzeum. W czasie II wojny kościół został zniszczony w 40%. Odbudowano go (jako element muzeum) w latach 70tych.
Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości kościół powrócił do prawowitych właścicieli. W 1991 roku do Berdyczowa powrócili karmelici.
Po odzyskaniu przez Ukrainę niepodległości kościół powrócił do prawowitych właścicieli. W 1991 roku do Berdyczowa powrócili karmelici.
Oryginalny obraz Matki Boskiej Berdyczowskiej zaginał w 1941 roku. Nowy w 1997 roku poświęcił Jan Paweł II. W 2011 roku sanktuarium Matki Bożej Berdyczowskiej zostało ogłoszone ogólnoukraińskim sanktuarium narodowym. Każdego roku na uroczystości Matki Boskiej Berdyczowskiej (koniec lipca) przybywa kilkanaście tysięcy pielgrzymów.
Z Berdyczowem wiążą się tragiczne elementy polskiej historii. W 1919 roku Berdyczów na krótko stał się częścią Ukraińskiej Republiki Ludowej, by w końcu trafić jak większość Ukrainy pod rosyjsko-bolszewicką okupację. Latem 1920 roku podczas wojny polsko-bolszewickiej Rosjanie wymordowali w szpitalu w Berdyczowie 600 rannych żołnierzy polskich wraz z opiekującymi się nimi pielęgniarkami.
Berdyczów (ukr. Бердичів, Berdycziw) leży w centralnej Ukrainie, około 40 kilometrów Żytomierza. Dzisiaj w Berdyczowie mieszka ok. 80 tys. osób, w tym 5% to Polacy.
Biskup wyjaśnia: Pisz pan na Berdyczów
oprac. Igor Hrywna
Komentarze (0)
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zaloguj się lub wejdź przez