Na SOR, czy do rodzinnego? Rozmowa z lekarzem Grzegorzem Piwowarczykiem
2015-07-31 13:22:49(ost. akt: 2015-07-31 13:51:07)
Grzegorz Piwowarczyk, koordynator SOR Iława
Szpitalny Oddział ratunkowy, to miejsce gdzie w pierwszej kolejności zaopatruje się pacjentów w najcięższym stanie. Ci z urazami, które nie zagrażają życiu muszą poczekać – tak działa system segregacji medycznej.
Szpitalny Oddział Ratunkowy jest oddziałem sprawującym całodobową opiekę nad pacjentami w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, skierowanymi przez zespoły ratownictwa medycznego oraz tych, którzy zgłosili się bez skierowania, a wymagają pilnych interwencji medycznych. Zadaniem lekarza SOR jest szybkie postawienie diagnozy, wstępna terapia i ocena, czy pacjent wymaga dalszego pobytu w szpitalu, czy może być dalej leczony ambulatoryjnie.
O funkcjonowaniu iławskiego SOR- u rozmawiamy z Grzegorzem Piwowarczykiem, koordynatorem Oddziału. Jak działa Szpitalny Oddział Ratunkowy, jak wygląda codzienna praca kierowanego przez Pana zespołu?
Pacjenci z jakimi schorzeniami powinni zgłaszać się do SOR?
— Pacjent SOR, to z założenia osoba, która wymaga pilnej pomocy medycznej. Znaczne grono naszych pacjentów, to osoby ze świeżymi urazami, ale także chorzy po omdleniach, z bólami w klatce piersiowej, z zaburzeniami świadomości…
Są pacjenci, którzy skarżą się na nieprzyjęcie do Szpitalnego Oddziału ratunkowego. Czym najczęściej spowodowane są odmowy przyjęcia? Kiedy – z jakimi dolegliwościami – nie powinniśmy odwiedzać SOR?
— Pacjent, który wymaga ze strony lekarza tylko porady, winien zgłosić się do swojego lekarza rodzinnego, lub do ambulatorium POZ, które świadczy usługi w ramach Nocnej i Świątecznej Pomocy Medycznej. Jeśli dolegliwości trapią chorego od kilku dni, a czasem tygodniami, to miejscem, do którego należy się udać, jest przychodnia lekarza rodzinnego.
— Pacjent, który wymaga ze strony lekarza tylko porady, winien zgłosić się do swojego lekarza rodzinnego, lub do ambulatorium POZ, które świadczy usługi w ramach Nocnej i Świątecznej Pomocy Medycznej. Jeśli dolegliwości trapią chorego od kilku dni, a czasem tygodniami, to miejscem, do którego należy się udać, jest przychodnia lekarza rodzinnego.
Ilu średnio dobowo pacjentów zaopatruje się w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym?
— W czasie doby hospitalizujemy średnio 20 – 30 chorych. W okresie wakacyjnym z powodu dużej liczby turystów ilość ta wzrasta do nawet 50 chorych na dobę. Każdy pacjent ma zakładaną pełną dokumentacje medyczną, zarówno lekarską jak i pielęgniarską.
Często pacjenci skarżą się, że przychodząc do SOR, nie udziela im się pomocy od razu tylko każe czekać. Czy istnieje system segregacji chorych i na czym on polega?
— Na dyżurze jest jeden lekarz i trzy osoby personelu średniego. Każdy SOR w Polsce kieruje się zasadą segregacji medycznej. W pierwszym rzędzie zaopatrujemy chorych w stanie zagrożenia życia, następnie tych, którzy wymagają pilnych interwencji. W czasie do 1 godziny - najdłużej – oczekują pacjenci z mniej pilnymi dolegliwościami (np. uraz nie zagrażający życiu).
— Na dyżurze jest jeden lekarz i trzy osoby personelu średniego. Każdy SOR w Polsce kieruje się zasadą segregacji medycznej. W pierwszym rzędzie zaopatrujemy chorych w stanie zagrożenia życia, następnie tych, którzy wymagają pilnych interwencji. W czasie do 1 godziny - najdłużej – oczekują pacjenci z mniej pilnymi dolegliwościami (np. uraz nie zagrażający życiu).
Szpitalny oddział ratunkowy
SOR to jednostka systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, która niezwłocznie udziela świadczeń opieki zdrowotnej, polegających na wstępnej diagnostyce oraz podjęciu leczenia niezbędnego dla stabilizacji funkcji życiowych osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zapewnia transport sanitarny pacjenta do najbliższego podmiotu leczniczego wykonującego świadczenia opieki zdrowotnej w odpowiednim zakresie. Warunkiem uczestnictwa tych jednostek w systemie jest zawarcie z NFZ umów na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i prowadzenie medycznych czynności ratunkowych.
SOR w pigułce
Do szpitalnego oddziału ratunkowego pacjent może zgłosić się bez skierowania.
Nie obowiązuje rejonizacja, pomoc udzielana jest niezależnie od miejsca zamieszkania pacjenta i miejsca zdarzenia. SOR-y są organizowane w szpitalach, w których znajduje się co najmniej: oddział chirurgii ogólnej z częścią urazową, a w przypadku szpitali udzielających świadczeń zdrowotnych dla dzieci – oddział chirurgii dziecięcej; oddział chorób wewnętrznych, a w przypadku szpitali udzielających świadczeń zdrowotnych dla dzieci – oddział pediatrii; oddział anestezjologii i intensywnej terapii;pracownia diagnostyki obrazowej. Szpitalny oddział ratunkowy musi mieć zapewniony całodobowy dostęp do: badań diagnostycznych wykonywanych w medycznym laboratorium diagnostycznym; komputerowego badania tomograficznego oraz do badań endoskopowych, w tym: gastroskopii, rektoskopii, bronchoskopii, laryngoskopii.
SOR to jednostka systemu Państwowego Ratownictwa Medycznego, która niezwłocznie udziela świadczeń opieki zdrowotnej, polegających na wstępnej diagnostyce oraz podjęciu leczenia niezbędnego dla stabilizacji funkcji życiowych osób znajdujących się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego. Jeśli zachodzi taka potrzeba, zapewnia transport sanitarny pacjenta do najbliższego podmiotu leczniczego wykonującego świadczenia opieki zdrowotnej w odpowiednim zakresie. Warunkiem uczestnictwa tych jednostek w systemie jest zawarcie z NFZ umów na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej i prowadzenie medycznych czynności ratunkowych.
SOR w pigułce
Do szpitalnego oddziału ratunkowego pacjent może zgłosić się bez skierowania.
Nie obowiązuje rejonizacja, pomoc udzielana jest niezależnie od miejsca zamieszkania pacjenta i miejsca zdarzenia. SOR-y są organizowane w szpitalach, w których znajduje się co najmniej: oddział chirurgii ogólnej z częścią urazową, a w przypadku szpitali udzielających świadczeń zdrowotnych dla dzieci – oddział chirurgii dziecięcej; oddział chorób wewnętrznych, a w przypadku szpitali udzielających świadczeń zdrowotnych dla dzieci – oddział pediatrii; oddział anestezjologii i intensywnej terapii;pracownia diagnostyki obrazowej. Szpitalny oddział ratunkowy musi mieć zapewniony całodobowy dostęp do: badań diagnostycznych wykonywanych w medycznym laboratorium diagnostycznym; komputerowego badania tomograficznego oraz do badań endoskopowych, w tym: gastroskopii, rektoskopii, bronchoskopii, laryngoskopii.
