Nowe promenady, śluzy, kanały na Mazurach w ramach projektu Guzianka II

Kilka lat trwała budowa i przebudowa infrastruktury związanej z rozwojem funkcji gospodarczych na szlakach wodnych Wielkich Jezior Mazurskich wraz z budową śluzy Guzianka II i remontem śluzy Guzianka I. Pierwszy etap polegał na udrożnieniu szlaku wodnego na Kanale Łuczańskim, przebudowie nabrzeży jezior: Mikołajskiego, Niegocin, Nidzkiego oraz brzegów rzeki Pisy. Projekt był realizowany w partnerstwie Stowarzyszenia Wielkie Jeziora Mazurskie 2020 z gminami Mikołajki, Ruciane-Nida oraz miastami Giżycko i Pisz. Podsumowanie odbyło się 6 lipca w nowym porcie nad Niegocinem.

- W ramach tego zadania w Giżycku powstała kładka pieszo-rowerowa nad Kanałem Łuczańskim, przebudowany został port w byłej Międzyszkolnej Bazie Sporów Wodnych łącznie z falochronem pełniącym funkcję pomostu i budową pirsu. Otworzyliśmy zabudowana dotąd przestrzeń na jezioro Niegocin. Wykonaliśmy piaszczystą plażę czyli odbetonowaliśmy miejską plażę zabierając stamtąd wiele tysięcy ton betonu – mówił Wojciech Karol Iwaszkiewicz, burmistrz Giżycka. - Niepotrzebne obiekty zostały na plaży rozebrane. Wyremontowaliśmy również wejście do basenu portowego Żeglugi Mazurskiej. To ważne inwestycje dla Giżycka. Jak coś się buduje, coś nowego powstaje, to znaczy, że ten świat zmieniamy nie tylko dla siebie, ale gości i turystów oraz następnych pokoleń.

W pierwszym etapie całej inwestycji, której wartość szacuje się na ok. 400 mln zł, wybudowano śluzę Guzianka II w Rucianem-Nidzie, łączącą jezioro Bełdany z jeziorem Nidzkim w południowej części Szlaku Wielkich Jezior Mazurskich, która została oddana do użytku na początku sezonu żeglarskiego 2020 roku. Śluza Guzianka II powstała w pobliżu śluzy Guzianka I, będącej zabytkiem wybudowanym w 1879 roku, stanowiącej bardzo ważny węzeł komunikacyjny szlaku, przez który w sezonie turystycznym przeprawia się kilkaset jednostek pływających dziennie. W ramach tego etapu powstała też kładka dla pieszych w Mikołajkach na przesmyku jezior Mikołajskie i Tałty w miejscu wcześniejszej kładki, której konstrukcja utrudniała ruch statków i łodzi. Ponadto przebudowano nabrzeże Jeziora Ryńskiego w Rynie, co umożliwiło zwiększenie jego dostępności dla jednostek pływających po wodach szlaku Wielkich Jezior Mazurskich.

- Inwestycja na szlaku wodnym Wielkich Jezior Mazurskich współfinansowana jest ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Warmińsko – Mazurskiego na lata 2014 – 2020 – przypomniała marszałek Jolanta Piotrowska, członek zarządu województwa warmińsko-mazurskiego. - Spośród prawie 400 mln zł ponad 250 mln to wkład Unii Europejskiej. To dzięki środkom unijnym tak duże przedsięwzięcie można było zrealizować. Świadczy o tym fakt, że inwestycja trwa od paru lat i została podzielona na kilka etapów i w każdym z nich uczestniczą lokalne samorządy. Współpraca samorządów z Wodami Polskimi przyniosła wymierne efekty. Mam nadzieję, że jest to dopiero początek dużych inwestycji w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich.

Drugi etap inwestycji polega na przebudowie i umocnieniu 5 kanałów na szlaku od Mikołajek do Giżycka: Kanału Szymońskiego (2,36 km) łączącego Jezioro Szymon z Jeziorem Szymoneckim stanowiącym zatokę Jeziora Jagodne, Kanału Łuczańskiego (2,13 km) łączącego jeziora Niegocin i Kisajno, Kanału Mioduńskiego łączącego jeziora Kotek i Szymon (1,92 km), Kanału Grunwaldzkiego (0,47 km) łączącego jeziora Kotek i Tałtowisko, Kanału Tałckiego (1,6 km) łączącego jezioro Tałtowisko z jeziorem Tałty. Niektóre z tych przedsięwzięć są jeszcze w trakcie realizacji. Jeszcze tego lata powinna zacząć się przebudowa Kanału Łuczańskiego.

Natomiast trzeci etap to remont śluzy „Guzianka I”, remont śluzy i jazu w Karwiku, udrożnienie szlaku wodnego poprzez prace hydrotechniczne przy kanałach i ich połączeniach z jeziorami, przebudowa zaplecza technicznego do obsługi szlaku Wielkich Jezior Mazurskich. Część inwestycji została już zrealizowana. Przewidywany termin zakończenia całego projektu to czerwiec przyszłego roku.
Renata Szczepanik