Dom, do którego chce się wracać

Środowiskowy Dom Samopomocy w Giżycku to miejsce wspierania osób po kryzysie psychicznym, chorych psychicznie i upośledzonych umysłowo. To dom, który stwarza poczucie bezpieczeństwa, akceptacji, wzajemnej życzliwości, zrozumienia problemów wsparcia w dążeniu do poprawy jakości życia i samodzielności.

- Nasza działalność ukierunkowana jest na zapobieganie izolacji społecznej osób z zaburzeniami psychicznymi i niepełnosprawnych intelektualnie – informuje Małgorzata Dziawer, dyrektor środowiskowego Domu Pomocy Społecznej w Giżycku. - Podopiecznym zapewniamy integrację ze środowiskiem, pomoc w zakresie rozwiązywania problemów dnia codziennego, udzielamy im wsparcia psychicznego, pomagamy w przełamywaniu barier w kontaktach z osobami z najbliższego otoczenia. Zapewniamy także pomoc terapeutów w załatwianiu spraw socjalnych czy realizacji planów zawodowych.

Podstawowym zadaniem Środowiskowego Domu Samopomocy jest podtrzymywanie i rozwijanie umiejętności osób uczestniczących w zajęciach, niezbędnych do samodzielnego życia oraz zapewnienie wszechstronnego i kompleksowego wsparcia podopiecznym.

- Uczestnikom proponujemy terapię w pracowni multimedialnej, krawieckiej, kulinarnej, techniczno-modelarskiej i ceramicznej - dodaje Małgorzata Dziawer. - Prowadzimy terapię zajęciową, terapię ruchem, różne treningi i aktywizację oraz zajęcia muzyczne, sportowe, teatralne, relaksacyjne. Organizujemy konkursy, wycieczki, rajdy rowerowe, biwaki. Bierzemy udział w przeglądach twórczości artystycznej, zawodach sportowych, spotkaniach integracyjnych. Wszystkie zajęcia są dobrowolne i dostosowane do chęci i potrzeb uczestników. Dlatego też jest czas na relaks, film, gry i zabawy.

Głównym celem ŚDS jest stworzenie systemu wsparcia społecznego poprzez zaspokajanie potrzeb bytowych, zdrowotnych, edukacyjnych, społecznych, ukierunkowanych na podtrzymanie i rozwijanie umiejętności niezbędnych do samodzielnego życia. Niezwykle ważna też jest motywacja i aktywność zawodowa osób niepełnosprawnych.

- Każdego dnia widoczne są postępy w przywracaniu naszych podopiecznych do społeczeństwa – mówi dyrektor Dziawer. - Znajdują oni zatrudnienie w Zakładzie Aktywności Zawodowej oraz na wolnym rynku pracy. Biorą udział w szkoleniach, uczą się nowych zawodów, otwierają się na świat. Zależy nam na stworzeniu miejsca przyjaznego, do którego chce się codziennie rano przyjść i spędzić czas zgodnie ze swoimi potrzebami.

Specjaliści z różnych dziedzin pomagają, wspierają, doradzają nie tylko uczestnikom codziennych zajęć, ale również członkom ich rodzin. Placówka współpracuje z psychologiem, psychiatrą, seksuologiem. Członkowie rodzin uczestników mogą liczyć na pomoc i wsparcie niemal w każdej sprawie. Jeszcze do niedawna była długa lista osób oczekujących na zakwalifikowane się do udziału w terapii prowadzonej przez placówkę. Dziś sytuacja się zmieniła.

- W tej chwili nie ma osób oczekujących do naszego domu, dlatego jeżeli ktoś się jeszcze waha, to jest okazja, by w tej kolejce być pierwszym – zaprasza Małgorzata Dziawer. - W związku z tym, że sytuacja uczestników jest dynamiczna miejsce może zwolnić się praktycznie w każdej chwili. Nasze drzwi są otwarte od poniedziałku do piątku w godzinach 7.30-15.30. Można przyjść, obejrzeć placówkę, dowiedzieć się o zasadach przyjęcia i funkcjonowania. Pobyt jest nieodpłatny. Zapewniamy też dowozy osób niepełnosprawnych ruchowo w ramach projektu „dor tu dor”. Stawiamy jednak na samodzielność, więc kto może, do placówki przychodzi sam.
Renata Szczepanik