Pawełek musi nauczyć się żyć z chorobą

8 listopada ubiegłego roku chłopiec skończył osiem lat, a przeszedł w swoim życiu już naprawdę dużo. Z cukrzycą typu I zmaga się od czterech lat, ma również wadę wzroku oraz wady postawy. Tata Pawełka zmarł, ośmiolatek został z mamą i młodszym bratem. Na swoich barkach uczeń drugiej klasy dźwiga więc naprawdę dużo. Wesprzyjmy go, przekazując na jego potrzeby 1 proc. naszego podatku.

Pawełek to pogodny chłopiec. W lipcu 2013 r. zdiagnozowano u niego cukrzycę typu I. Chłopiec ma podłączoną pompę insulinową, co wiąże się z pewnymi ograniczeniami i koniecznością zakupu insuliny, pojemników na nią, pasków do badania poziomu cukru. Choroba chłopca wymaga przestrzegania zaleconej diety i stałego kontrolowania poziomu cukru we krwi. Pawełek jest pod stałą opieką Poradni Diabetologicznej w Olsztynie, gdzie musi jeździć raz w miesiącu, a także Poradni Okulistycznej ze względu na powikłania wynikające z późnego zdiagnozowania cukrzycy. W związku z tym mniej więcej co pół roku musi zmieniać okulary. U dziecka stwierdzono również wady postawy, które wymagają stosowania ćwiczeń rehabilitacyjnych.

Chłopiec jest uczniem drugiej klasy Szkoły Podstawowej nr 4. Z nauką nie ma problemów, mama jest zadowolona z wyników, które uzyskuje synek. Jest również towarzyski i odnajduje się w relacjach z rówieśnikami. Czasem jednak buntuje się w związku z rygorem, który każdego dnia obecny jest w jego życiu. Paweł musi być na ściśle określonej diecie, więc nie może pozwolić sobie, jak inne dzieci, na jedzenie tego, na co ma ochotę. W szkole chłopcu towarzyszy mama.

— Przychodzę z wagą do szkoły na drugie śniadanie albo na obiad, w zależności od tego, kiedy syn ma lekcje. Muszę ważyć każdy posiłek, pilnować co je — mówi pani Monika Odojewska. — Jestem również na wuefie, gimnastyce, ponieważ trzeba zmierzyć poziom cukru przed i po wysiłku.

Pani Monika sama wychowuje Pawła i jego dwa lata młodszego brata Marcinka. Mąż kobiety zmarł. Po tak dużym ciosie, jakiego doznała rodzina, Paweł spotyka się z psychologiem. Rozmowy pomagają chłopcu, któremu często trudno poradzić sobie z własnymi emocjami.
W obecnej sytuacji kobieta nie może podjąć pracy. Ośmiolatek nie jest w stanie sam kontrolować działania pompy insulinowej, dbać o odpowiedni poziom cukru, pilnować diety. Dlatego 1 procent Państwa podatku do duża szansa dla tej rodziny.

— Od dłuższego czasu zbieram pieniądze na wyjazd na turnus rehabilitacyjny dla dzieci z cukrzycą — mówi pani Monika. — Chciałabym, by Paweł poznał inne dzieci, które borykają się z cukrzycą. Mógłby się wówczas oswoić z chorobą, zobaczyć, że można z nią żyć, radzić sobie. Paweł czasem się buntuje, ma żal do świata o tę chorobę. Widzi, że inne dzieci funkcjonują normalnie, a on tak nie może. Chcę pokazać synkowi, że dzieci z cukrzycą jest więcej i potrafią cieszyć się codziennością.
Koszt dwutygodniowego pobytu na turnusie rehabilitacyjnym to około 2 tys.zł na jedną osobę. Z Pawłem musiałaby jechać mama i brat. Dodać do tego należy koszty wyjazdu, wszelkie organizacyjne, zakupów na pobyt. Łącznie potrzebne jest 8-9 tys. zł. Nasz 1 proc. może pomóc spełnić marzenie samotnej mamy i jej dziecka. Wesprzyjmy ich, liczą na naszą pomoc.

Jak przekazać 1 proc.
Paweł Odojewski jest podopiecznym Fundacji "Przyszłość dla dzieci", założonej przez wydawcę "Gazety Olsztyńskiej" i tygodników lokalnych, w tym "Gazety Giżyckiej".
KRS Fundacji „Przyszłość dla Dzieci” to 0000148747
Cel szczegółowy: Paweł Odojewski. Stosowne dane wpisujemy w rubryce „Informacje uzupełniające".

GG