DHT – normy i znaczenie hormonu

DHT – co to jest i jakie ma znaczenie? 
DHT, czyli dihydrotestosteron, to męski hormon płciowy, występujący również u kobiet. Ta aktywna forma testosteronu jest jednym z najsilniejszych androgenów. DHT produkowany jest m.in. przez nadnercza, najądrza, wątrobę, jądra i jajniki. W organizmie mężczyzny odgrywa bardzo ważną rolę i jest niezbędny do zachowania funkcjonalności narządów płciowych. Na etapie płodowym odpowiada za prawidłowe wykształcenie prącia i moszny, warunkując odrębność płci. W wieku dojrzewania wpływa na rozwój męskich cech płciowych, m.in. na pojawienie się owłosienia na skórze, wzrost siły mięśniowej, wystąpienie popędu płciowego. U dorosłych mężczyzn DHT oddziałuje na komórki gruczołu krokowego i odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie prostaty. Hormon uczestniczy ponadto w procesie tworzenia płynu nasiennego, utrzymuje prawidłowy poziom libido i erekcję.
Normy hormonu DHT i nieprawidłowe wyniki
Poziom stężenia hormonu DHT określany jest na podstawie badania krwi żylnej. Norma u mężczyzn wynosi 250–750 ng/l, u kobiet przed menopauzą 25–350 ng/l, natomiast po okresie menopauzalnym dopuszczalne normy wynoszą 10–180 ng/l. 
Zbyt wysoki poziom dihydrotestosteronu u mężczyzn przyczynia się do łysienia androgenowego. Zbyt niskie stężenie może z kolei wskazywać na źródło problemów z płodnością, zaburzenia pracy prostaty, spadek poziomu libido lub brak popędu. Alarmujące jest obniżone stężenie DHT u chłopców w wieku dojrzewania lub dzieci. Konsekwencją tego może być nieprawidłowe wykształcenie cech męskich i zaburzenie pracy narządów płciowych. 
Kiedy należy badać DHT?
Odpowiadając na pytanie, kiedy badać DHT, najczęstszym wskazaniem jest diagnostyka łysienia androgenowego u mężczyzn. Badanie dihydrotestosteronu pozwala również ocenić przyczynę zaburzeń płodności, problemy z funkcjonowaniem prostaty. Kontrola wskazana jest również podczas diagnostyki guzów jąder. Określenie stężenia dihydrotestosteronu w organizmie kobiety jest niezbędne w przypadku objawów hirsutyzmu (męskiego owłosienia na twarzy, piersiach, brzuchu, plecach), zaburzeń miesiączkowania, dolegliwości wskazujących na zespół policystycznych jajników. Wskazaniem do badania jest również trudny w leczeniu trądzik i podejrzenie bezpłodności. U niemowląt lub bardzo małych dzieci badanie wykonuje się w razie trudności z określeniem płci.