W Nowym Mieście znaleźli swój dom

Tatiana Sukhorukova w czerwcu 2021 roku wraz z dwójką dzieci przyjechała do męża, który mieszkał i pracował w Nowym Mieście. Serhii Sukhorukov przyjechał tu 10 miesięcy wcześniej za pracą. Przez ten czas udało mu się stworzyć warunki, aby sprowadzić bliskich. Na Ukrainie mieszkali w pobliżu Charkowa.
— Mąż pracował w zakładzie stolarskim, ja znalazłam pracę w Marzęcicach — opowiada Tatiana — Dzieci rozpoczeły we wrześniu naukę w Szkole Podstawowej nr 2.

Życie ukraińskiej rodziny w Nowym Mieście płynęło spokojnie. Pani Tatiana bardzo sobie nasze miasto chwali, jest cisza i spokój, a jak sama podkreśla, nie lubi dużych miast. Gdy 24 lutego 2022 wybuchła wojna na Ukrainie, życie także tej rodziny ogromnie się zmieniło. Mimo iż mieszkali w Polsce, to w swojej Ojczyźnie, pod Charkowem byli ich bliscy.
— Na początku moi bliscy nie chcieli przyjechać, szczególnie moja mama chciała na Ukrainie zostać. Błagałam ich żeby przyjechali — opowiada pani Tatiana — Na szczęście ósmego dnia wojny udało się ich namówić i przyjechali do nas, do Nowego Miasta. Jechali trzy dni. Tym sposobem, w nowomiejskim domu Tatiany i Serhii Sukhorukova oraz ich dwójki dzieci, pojawiły się kolejne cztery osoby: mama pani Tatiany, bratowa i dwójka jej dzieci.
— Jestem szczęśliwa, że jesteśmy razem i że moi bliscy są bezpieczni — mówi pani Tatiana — Z powodu wojny na Ukrainie zmieniło się w moim życiu coś jeszcze. Dostałam nową pracę.

Gdy coraz więcej uchodźców z Ukrainy zaczęło pojawiać się w Nowym Mieście, ich dzieci podjęły naukę w szkołach. Potrzebna była pomoc kogoś, kto zna język polski i ukraiński. Tym sposobem Tatiana dostała zatrudnienie w Szkole Podstawowej nr 2. Jest osobą, która świetnie mówi po polsku, więc pomaga w rozmowach z obywatelami Ukrainy, pomaga im wypełniać dokumenty, można na nią liczyć nawet jeśli potrzeba zwykłej rozmowy w ojczystym języku. To bardzo ważne, szczególnie dla dzieci, których w "dwójce" jest już czternaścioro. A pewnie będzie więcej. O swojej pracy pani Tatiana opowiada z błyskiem w oku, jest bardzo zadowolona.

— Serdecznie dziękuję, dyrektorowi Zbigniewowi Domżalskiemu za to, że dał mi szansę, zatrudnił w szkole. Bardzo chce zostać w Polsce na stałe. Namawiam bliskich, aby także zostali, ale mama po wojnie chciałaby wrócić do domu na Ukrainie — opowiada pani Tatiana — Ona ma tam duże podwórko, kwiatki, swój świat.

Póki co mama Tatiany Sukhorukovej zajęła się lepieniem pierogów. Jak wiadomo, ukraińskie są najlepsze, zatem coraz więcej osób dopytuje o ten specjał. Sam dyrektor szkoły, Zbigniew Domżalski, w pierogach od mamy pani Tatiany, się rozsmakował.
— Mama robi pierogi z twarogiem, z ziemniakami, z kapustą i z mięsem, co kto chce — śmieje się pani Tatiana i mówi, że ostatnio najwięcej idzie tych z kapustą. Jeśli ktoś jest zainteresowany pierogami, może napisać wiadomość na Facebooku — Aby mnie odszukać, wystarczy napisać Tatiana Sukhorukova.
Pani Tatiana z radością i otwartością opowiada o swoim życiu, nie wymaga wiele, jest szczęśliwa tu i teraz. Ostatnie wydarzenia na Ukrainie pokazały, że nic nie jest dane nam raz na zawsze. Warto cieszyć się chwilą, bezpieczeństwem i pokojem. Bo jak tego nie ma to, to cała reszta nie ma znaczenia.

Alina Laskowska