Papieżowi się nie odmawia. O abp Edmundzie Piszczu powstał film

Film został zrealizowany w konwencji wywiadu arcybiskupa seniora z profesorem Stanisławem Achremczykiem, a wyreżyserował go Piotr Korycki, który pracował w „Gazecie Olsztyńskiej”.

W uzasadnieniu werdyktu jury festiwalu napisało m.in., że życie bohatera filmu ukazane jest jako pozytywny przykład do naśladowania.

Bo Bóg, honor, ojczyzna — ta dewiza Wojska Polskiego dla księdza Edmunda Piszcza, arcybiskupa seniora archidiecezji warmińskiej była szczególnie bliska. Urodził się bowiem w 1929 roku w koszarach w Bydgoszczy, w rodzinie wojskowej. Uczył się m.in. w seminarium w Pelplinie, studiował na KUL-u w Lublinie. Był biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej. W Episkopacie Polski zajmował się kontaktami z Kościołem ewangelicko-augsburskim oraz misjami. Został pierwszym w historii arcybiskupem metropolitą warmińskim.

Choć od 2006 roku był na emeryturze, jego kalendarz ciągle wypełniony był licznymi zaproszeniami, wyjazdami, sympozjami naukowymi. Jak jednak mówił, szczególnie cenił sobie spotkania z dala od zgiełku. Jak choćby w Kuźnicy na Półwyspie Helskim, gdzie od ponad 60 lat w czasie wakacji zastępował w obowiązkach miejscowego proboszcza.

— Niestety, w filmie nie zmieściło się m.in. rozwinięcie wątku przyjaźni z warszawskimi aktorami odpoczywającymi na Helu czy przedstawienie dalszych losów starszego brata, po wojnie więzionego za działalność w Szarych Szeregach — mówił Piotr Korycki.

Arcybiskup Edmund Piszcz zawsze podkreślał, że kapłaństwo jest wyborem, a z biskupstwem jest inaczej, bo to inni decydują, kto będzie biskupem.

— Przychodzi to nagle, człowiek dowiaduje się, że ma stawić się u prymasa, która przedstawia propozycję Rzymu — wspominał na naszych łamach swoją drogę do święceń biskupich Edmund Piszcz. — I trzeba podjąć decyzję. Zwykle wówczas prymas przytacza zdanie, a wtedy, kiedy zostawałem biskupem pomocniczym, to były czasy Jana Pawła II, że Ojcu Świętemu się nie odmawia