Wilki zagryzły 9 sztuk

Przypominamy, tak pisaliśmy wcześniej:
Od kilku tygodni zwierzęta widywane były nie tylko w lasach, ale także w pobliżu zabudowań. Nie stanowiły one zagrożenia dla ludzi lecz zwierząt w gospodarstwie. Otrzymaliśmy informację, że na terenie jednej z posesji w gminie Morąg wataha wilków zaatakowała i zagryzła krowy. Okazało się, że to nie pierwsze i ostatnie ich polowanie. Za kilka dni mieszkańcy poinformowali naszą redakcję, że tym razem drapieżniki ponownie zaatakowały. Tym razem ich ofiarami były owce w pobliskiej miejscowości. To nie koniec „czarnych” zdarzeń z udziałem tych zwierząt. Teraz w ostatni weekend wilki zagryzły na posesji psa. Stada wilków w dzień widzane były przez wielu ludzi w gminie Morąg.

Zapytaliśmy, więc Regionalną Dyrekcję Ochrony Środowiska w Olsztynie czy rzeczywiście zdarzenia tego typu mają miejsce w naszym powiecie i czy ktoś z rolników złożył wniosek o odszkodowanie z tego tytułu.
Okazało się, że prawdą jest, że wilki atakują inne zwierzęta.
Tak odpowiedziała nam
Justyna Januszewicz, rzecznik prasowy
Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Olsztynie:
Uprzejmie informuję, że w 2021 r. wpłynęły do nas 4 zgłoszenia szkód wyrządzonych przez wilki w pogłowiu zwierząt gospodarskich na terenie gminy Morąg. Dotyczyły one zagryzienia: 6 szt. kóz, 3 szt. owiec oraz 2 szt. bydła.
Wszystkie zgłoszenia wpłynęły między 13 a 27 października br. i obecnie są w trakcie rozpatrywania.

W całym powiecie ostródzkim odnotowaliśmy w tym roku 8 zgłoszeń, które przesłano nam w II połowie br., tj. 4 zgłoszenia z gminy Morąg, 2 zgłoszenia z gminy Miłakowo, 1 zgłoszenie z gminy Małdyty i 1 zgłoszenie z gminy Łukta.

Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam, że wilk objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Oznacza to, że zabronione jest m.in. jego zabijanie, okaleczanie, chwytanie, płoszenie, niepokojenie, przetrzymywanie, bez odpowiedniego zezwolenia.
Pomimo wysokiego statusu ochrony wilka w Polsce, w sytuacjach konfliktowych i niebezpiecznych, dopuszczalna jest ingerencja człowieka. Możliwe jest uzyskanie odstępstwa od zakazów obowiązujących w stosunku do tego gatunku, np. na umyślne płoszenie (m.in. z wykorzystaniem armatek hukowych, petard). Zezwolenie na umyślne płoszenie wydawane jest przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska w przypadku braku rozwiązań alternatywnych, jeżeli wnioskowane działania nie są szkodliwe dla zachowania we właściwym stanie ochrony tego gatunku oraz przy spełnieniu jednej
z przesłanek indywidualnych, takich jak ograniczenie poważnych szkód w mieniu czy też ze względu na interes zdrowia i bezpieczeństwa publicznego.

Niemniej wiele zależy też od działań zapobiegających wystąpieniu sytuacji niebezpiecznych, a więc działań podejmowanych, aby do sytuacji niebezpiecznych nie dochodziło.
W kwestii prewencji podstawowe znaczenie odgrywają władze gminy (wójt, burmistrz lub prezydent miasta), które zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, są zobligowane do zapewnienia bezpieczeństwa publicznego, w tym bezpieczeństwa lokalnej społeczności. Do takich działań zapobiegawczych zaliczamy:
•    egzekwowanie obowiązku zapewnienia opieki nad domowymi zwierzętami, zakazu puszczania psów bez możliwości ich kontroli i bez oznakowania umożliwiającego identyfikację właściciela lub opiekuna, a także zakazu puszczania psów luzem w lesie,
•    dbanie przez samorządy, aby odpady spożywcze były zabezpieczane w sposób uniemożliwiający korzystanie z nich przez dzikie zwierzęta jak ze źródeł pokarmu (powinny być składowane w pojemnikach na odpady zabezpieczonych przed dostępem zwierząt),
•    unikanie karmienia dzikich zwierząt w sposób umyślny, monitorowanie przez gminy, czy na ich terenie nie funkcjonują nęciska dla zwierząt drapieżnych, związane z fotografią, jak również szybkie i właściwe reagowanie na tego typu sytuacje,
•    egzekwowanie zakazu zabierania ze środowiska dzikich zwierząt w celu ich przetrzymywania – w przypadku wilka, gdy szczeniak podrośnie, a właściciel przestaje sobie dawać z nim radę, uwalnia go – taki osobnik nie ma już lęku przed człowiekiem, zwykle nie umie polować, nie jest częścią watahy i może stwarzać poważne problemy.

Pragnę podkreślić, że z reguły wilk boi się ludzi i unika z nimi kontaktu. Z natury jest zwierzęciem płochliwym i zachowującym dystans do człowieka. Inaczej jednak może być w sytuacji, gdy zwierzę jest chore, np. dotknięte świerzbem. Jest to choroba prowadząca do powolnej śmierci wilka, która sprawia, że taki osobnik, nie mogąc polować na zwierzynę płową, podchodzi w pobliże siedzib ludzkich w poszukiwaniu pokarmu łatwiejszego do pozyskania.

Jeśli zatem, mimo podejmowanych działań prewencyjnych, wilki nie zachowują właściwego dystansu do człowieka, zabudowań, zwierząt gospodarskich i pojawiają się w tym miejscach relatywnie często, zarówno władze gminy, jak i osoby bezpośrednio zaniepokojone tą sytuacją, mogą wystąpić do regionalnego dyrektora ochrony środowiska o wydanie zezwolenia na umyślne płoszenie wilków. Uzyskanie przez władze gminy - w imieniu lokalnej społeczności – takiego zezwolenia odbywa się bezkosztowo i może objąć jednocześnie kilka lokalizacji w danej gminie.

15 grudnia br.RDOŚ w Olsztynie zorganizowała spotkanie on-line poświęcone wilkom. Do udziału w nim zaproszono przedstawicieli jednostek samorządu terytorialnego, izb rolniczych oraz mieszkańców Warmii i Mazur zainteresowanych tematem wydarzenia.Podczas spotkania omówiono elementy biologii i behawioru wilka. Przedstawiono także informacje dotyczące prawnej ochrony wilka i wybrane przepisy związane z wydawaniem zezwoleń derogacyjnych przez regionalnych dyrektorów ochrony środowiska i Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska.
Zaprezentowano także procedury postępowania w sytuacjach konfliktowych na linii człowiek – wilk i zadania gmin w tym zakresie. Część spotkania została poświęcona odszkodowaniom wypłacanym za szkody wyrządzane przez wilki oraz współdziałaniu pomiędzy osobami poszkodowanymi a RDOŚ w Olsztynie w zakresie zabezpieczania przed szkodami.
Wiesława Witos
w.witos@gazetaolsztynska.pl