Gabrysia Pawlik otrzymała pomoc. Teraz rodzice niosą ją dalej

Chora na SMA Gabrysia Pawlik otrzymała wiele pomocy od życzliwych ludzi. Choć nadal Gabrysia wymaga opieki i pomocy, łańcuch dobra, rodzice łańcuch dobra przekazują dalej.

— Gabrysia wielokrotnie otrzymywała pomoc od mieszkańców Bartoszyc. Teraz Państwo pomagają innym. Skąd pomysł?
— Pomysł powstał w mojej głowie w momencie gdy zauważyłam u swojego dziecka ogromne braki w edukacji, a gdy efekty prywatnych korepetycji przerosły moje oczekiwania Rozmawiałam również z rodzicami, którzy widzą, szczególnie w czasie pandemii, że ich dzieci mają braki, podobne problemy, które sami muszą rozwiązać aby pomóc dziecku w poznaniu i zrozumieniu materiału szkolnego. które sami muszą z dziećmi nadrabiać. Rodzice nie są pedagogami i nauczycielami, nie znają technik edukacyjnych. Dodatkowo rodzice, nauczyciele i ja zauważamy, że dzieci często wolą pracować z osobami obcymi. Nauczyciel ma autorytet, wiedzę oraz zna techniki i sposoby nauczania oraz posiada wiedzę jak to robić.

— Obserwując profil w portalu społecznościowym widać, że Gabrysia, na ile możliwe korzysta z życia, uczy się.
— Traktujemy Gabrysię jak każde inne dziecko, żeby miała szansę w przyszłości. Wymaga to dostosowania sposobu nauki, przyjrzeniu się jej potrzebom, brakom. Dlatego też widzieliśmy jej braki w edukacji. Rozpoczęliśmy pracę z pedagogiem, po której zauważyliśmy efekty. Pomyślałam wtedy, że można to przełożyć na inne dzieci, które mają podobne problemy. Ludzie dzielą się dobrem z nami, a my przekazujemy je dalej. Mamy doświadczenia w pracy z SMA i chcemy się tym dzielić. Zależało i zależy nam na tym, aby wszystkie dzieci miały równe szanse edukacyjne. Nie zawsze warto iść za programem edukacyjnym, lepiej przyglądać się temu, z czym dziecko sobie po prostu nie radzi. W przypadku Gabrysi to zadziałało, dlaczego więc nie pomóc innym? Przygotowaliśmy projekt w ramach FIO. Opieką objęliśmy dzieci z powiatu bartoszyckiego, które nie przekroczyły 11 lat, bez względu na to, czy posiadają orzeczenie o potrzebie specjalnego kształcenia, czy też nie. Zgłosili się do nas rodzice dzieci z problemami edukacyjnymi, z których wybraliśmy ośmioro z powiatu bartoszyckiego. Każde dziecko miało w ramach projektu pięć, a jedno dwie godziny zajęć.

— Czego dotyczyły zajęcia?
— Przede wszystkim były to zajęcia z zakresu nauki wczesnoszkolnej. Dzieci borykały się z problemami i brakami, które dotyczyły języka polskiego i matematyki.

— Zajęcia trwały 2 miesiące. To wystarczy żeby wyrównać straty?
— Moim zdaniem jest to wystarczające na rozwiązanie bieżących problemów. Już teraz widzimy, że warto jest kontynuować projekt.