Wsłuchać się w głos Olsztyna. Pięć mało znanych atrakcji

Trwają wakacje, pogoda dopisuje, a podróże zagraniczne z powodu pandemii stały się trudniejsze i mniej bezpieczne. Mieszkańcy moją zatem doskonałą okazję, aby lepiej poznać swoje miasto, natomiast turyści mogą zejść z popularnych szlaków proponowanych przez przewodniki.

Marta Kruk, olsztyńska przewodniczka i entuzjastka wypraw miejskich, zabrała nas na spacer, podczas którego zapewniała, że mało znanych miejsc w Olsztynie jest mnóstwo. — Rzeczywiście ich nie brakuje, jednak można je odnaleźć tylko według jednego przepisu: trzeba mieć oczy szeroko otwarte i nie chodzić od punktu A do punktu B. Zwiedzając miasto w ten sposób, można trafić na tablice pamiątkowe, napisy na kamienicach, ciekawe zdobienia albo nietypowe drzewo. Dajmy więc chwilę sobie i miastu, wsłuchajmy się w nie, a ono z pewnością chętnie do nas przemówi i opowie swoją historię — zapewnia.

Przewodniczka pomogła nam stworzyć listę pięciu takich miejsc, chociaż wybór nie był łatwy. Zobaczenie ich nie wymaga nakładów czasowych i finansowych. Przy dobrej organizacji można je obejść w ciągu jednego dnia!

Galeria z Windą
Olsztyn, ul. 1 maja 6

Jest to rzadko odwiedzane miejsce i pewnie niewiele osób wie, że w ogóle istnieje. Nie spędzimy tam zbyt wiele czasu, ale z pewnością jest to coś unikatowego. Jadąc przeszkloną windą, która pokonuje cztery piętra, oglądamy zdjęcia lub obrazy. Obecnie można podziwiać obrazy przedstawiające przede wszystkim martwa naturę. Położenie tego miejsca w pobliżu centrum miasta, Starówki czy galerii handlowej sprawia, że odwiedzenie go można wpisać chociażby w zwykłe wyjście do miasta.

Dwór Bergenthal, siedziba Muzeum Przyrody w Olsztynie
ul. Metalowa 8

To miejsce posiada tajemniczą nazwę, ale jest bardzo ciekawe, zarówno ze względu na zbiory, jak i na walory architektoniczne obiektu. W Muzeum Przyrody można zobaczyć przede wszystkim zwierzęta Warmii i Mazur, są małe robaczki, jak i wielkie wypchane zwierzęta. Co ciekawe, niektóre zbiory pochodzą jeszcze z czasów przedwojennych. Eksponaty, które przetrwały wojnę, zostały przeniesione do nowej siedziby przy ul. Metalowej. Budynek ma bardzo długą historię. Początkowo należał do znanej w przedwojennym Olsztynie postaci Maxa Liona. Po wojnie jego losy nie były najlepsze, ale na szczęście przywrócono go do stanu z czasów jego świetności. Ma wygląd pałacyku i reprezentuje dość eklektyczny styl. Są przepiękne wnętrza, cudowne dekoracje sufitów, fantastyczne schody - istny raj dla osób lubiących robić zdjęcia.

Na trawiastym skwerku przed szpitalem, a dokładnie przed wejściem do laboratorium, znajduje się pomnik, który wygląda jak grupa kamieni. Gdy podejdzie się bliżej, to widać wyraźnie, że jeden z nich jest w kształcie głowy. Jest to głowa należąca do olsztyńskiego lekarza z okresu międzywojennego, który nazywał się Bernhard Höner. Był bardzo cenionym i szanowanym ze względu na swoją empatię chirurgiem. Przez sześć lat pełnił funkcję dyrektora szpitala, który wówczas nosił nazwę Szpital Mariacki. Zginął w wieku 44 lat w wypadku samochodowym w okolicach Dywit, jednak niektórzy twierdzą, że nie był to zwykły wypadek. Dr Höner często wypowiadał się krytycznie o polityce nazistowskiej, co oczywiście nie podobało się ówczesnym władzom. Nie było bezpośredniego powodu, by zwolnić go z funkcji dyrektora szpitala, więc przypuszcza się, że ktoś przyczynił się do tego wypadku. Pomnik został ufundowany przez jednego z jego synów w 2000 roku.

Jest to miejsce nieco oddalone od Olsztyna, choć nie tak bardzo, by nie móc sobie pozwolić na kilkugodzinną wycieczkę za miasto. Można tam znaleźć m.in. rozmaite gatunki roślin - rodzime, ale również bardziej egzotyczne, które są w stanie przetrwać w naszym klimacie. Ponadto jest mnóstwo stawów, mostków czy uroczych ścieżek. Taka sceneria sprawia, że często organizuje się tam sesje zdjęciowe. W okresie letnim przyjeżdża dużo wycieczek. Zwłaszcza dzieci i młodzież chętnie się tam udają, by wziąć udział w terenowej lekcji przyrody.

Jest to najmłodsze muzeum w Olsztynie. Znajduje się w interesującym miejscu, bo w jednej z odrestaurowanych starych kamienic, bardzo blisko Bazyliki konkatedralnej św. Jakuba. W zbiorach muzeum znajduje się oczywiście wiele obiektów sakralnych, ale także ciekawych dzieł sztuki autorstwa znanych artystów. Fundowali je najczęściej biskupi, którzy często pełnili rolę kuratorów sztuki. Są również artefakty pochodzące ze starych i niszczejących kościołów, po których widać, że historia odcisnęła na nich swoje piętno. Nie brakuje również rzeczy mało znanych, jak chociażby formy do wypiekania opłatków. Warto jest trafić na dyrektora ks. Zbigniewa Czernika, który posiada gigantyczną wiedzę i wspaniale potrafi się nią dzielić.