Profesor Janusz Gołota z UWM odchodzi na emeryturę

2021-06-08 21:04:40(ost. akt: 2021-06-09 10:43:42)
Pracownicy Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM

Pracownicy Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM

Autor zdjęcia: Karol Grosz

Dziś (8 czerwca) odbyło się uroczyste pożegnanie profesora Janusza Gołoty. Wykładowca od 16 lat był związany z Uniwersytetem Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Instytut Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej pożegnał dziś wieloletniego pracownika naukowego UWM profesora Janusza Gołotę. Z uniwersytetem był związany od 16 lat. Jak podkreślali podczas oficjalnego spotkania jego współpracownicy — zawsze był serdecznym przyjacielem. Poprosiliśmy kolegów i koleżanki profesora, żeby go opisali.

Profesor Gołota to wspaniały naukowiec. Miałam okazję współpracować z nim wiele lat i pozostały mi w głowie wspaniałe wspomnienia. Ogromnym atutem Janusza jest rewelacyjny kontakt ze studentami. Miałam okazję uczestniczyć z nim w obronach prac dyplomowych i zawsze dodawał młodym ludziom otuchy i wypuszczał ich w świat z poczuciem wartości. Bardzo mądry i uczynny człowiek — powiedziała dr hab. Joanna Szydłowska, prof. UWM.

Janusz dał się poznać przede wszystkim jako przyjaciel. Bardzo życzliwy i pomocny współpracownik. Profesor Gołota od zawsze inspirował nas swoją mądrością życiową. Janusz odszedł na emeryturę to teraz chyba czas na mnie (śmiech). Żal jest o tyle większy, że rozstaję się z przyjacielem, z którym związałem się na dobre i na złe — stwierdził dziekan wydziału humanistycznego dr hab. Andrzej Szmyt, prof. UWM

Fot. Karol Grosz

Zawsze ceniłam zdolności dyplomatyczne profesora Gołoty, on jest świetnym mówcą i wspaniałym kolegą, który zawsze potrafił zażegnać wszystkie kryzysowe sytuacje. Janusz jest cudownym kolegą, który zawsze swoim uśmiechem i dobrym słowem potrafił pomóc nam w wielu sytuacjach. Jest fundatorem największej liczby tabliczek czekolady w naszym instytucie — mówi dr hab. Urszula Doliwa, prof. UWM.

Fot. Karol Grosz

Profesor Janusz Gołota wyrażał się o czasie spędzonym na UWM w samych superlatywach, wielokrotnie podkreślał, że był to najlepszy czas w jego życiu zawodowym.

— W pamięć na zawsze mi zapadnie ogromna życzliwość ludzka. Praca tutaj to był najpiękniejszy moment w mojej pracy zawodowej. Pracowałem na różnych stanowiskach, ale to tutaj odnalazłem swoje miejsce. Tu znajduje się czas na mówienie o tym, co dobre i to, co złe, można przedyskutować niektóre tematy, podzielić się swoimi spostrzeżeniami, a to wszystko odbywa się w życzliwej atmosferze.

Profesor zwrócił się również do studentów:


Drodzy państwo, bardzo państwu dziękuję, jesteście wspaniałą młodzieżą. Najbardziej mi się podoba, że chcecie robić coś nowego, tworzyć rzeczywistość. Nie chcę słyszeć z waszych ust: „To nie dla mnie”. Wszystko jest dla was! W was jest siła, w was jest postęp i w was jest ten cel, który każdy może osiągnąć. Dziękuję Państwu za każdy kontakt. Na samym końcu chciałbym was wszystkich przeprosić, jeśli ktoś poczuł się źle z mojego powodu, na pewno niezamierzenie, to przepraszam. Bądźcie szczęśliwymi, radosnymi, młodymi ludźmi

Od autora

Dziękuję, Panie Profesorze, za wszystkie wykłady, cenne rady i przekazaną wiedzę, nie tylko teoretyczną, ale przede wszystkim życiową. Był Pan promotorem, któremu zawdzięczam to, gdzie teraz jestem. Zawsze będę pamiętać Pańskie rady i cenne życiowe lekcje. Dziękuję w imieniu swoim i wszystkich studentów, którzy wiele Panu zawdzięczają.

Karol Grosz