Rękodzieło to moja pasja

Takie pasje ma wielu mieszkańców naszego regionu. Potrafią wyczarować "coś z niczego". Ich piękne, wielkanocne wyroby ozdobią niejeden dom i stół świąteczny.

Lucyna Duraj mieszka w Kamińsku w powiecie bartoszyckim. To wspaniała kobieta, matka i żona. Przepracowała w sumie 28 lat w jednym miejscu jako pielęgniarka, od 11 jest już na emeryturze. Jednak nie ma czasu a nudę, bo znalazła pasję, której poświęca każdą wolną chwilę.

— Dopiero przejście na emeryturę pozwoliło mi na korzystanie z uroków życia, spełnianie marzeń i rozwijanie pasji — tłumaczy.

— Jestem bardzo często szczęśliwa na emeryturze, ale i mnie dopadają lęki, troski. Jednak każdego dnia dziękuję za to, że po prostu jestem i mogę cieszyć się tym, kto i co mnie otacza — dodaje.

Rękodzieło, a w szczególności tworzone przedmioty metodą decoupage, stało się jej największą pasją. Będąc u córki po raz pierwszy zobaczyła jak to się robi.

Wykonała wtedy jajko tą metodą, spodobało się jej i postanowiła sama zrobić coś innego. Zakupiła potrzebne rzeczy i metodą prób i błędów zaczęła ozdabiać przedmioty.

I tak przez przypadek narodziła się pasja, która trwa już 4 lata. Spod jej rąk wychodzą cudowne dzieła, których nie powstydziłby się największy fachowiec. Najwięcej pracy jest przed świętami, bo dekoracje nie tyko ozdabiają dom, ale są też podarunkami dla najbliższych.

— Myślę, że rękodzieło zawsze już będzie moją pasją. Jest też odskocznią od trosk codzienności. Jak głoszą słowa pewnej znanej piosenki jest „lekiem na całe zło”. Dzięki swojej pasji nauczyłam się, co to jest ciężka praca, wytrwałość i przede wszystkim ogromna pokora — przyznaje pani Lucyna.

Sztuka jest obszernym polem do działania, daje człowiekowi tyle twórczych możliwości. Nie wszystko jest się w stanie w życiu zrealizować.

Warto więc się tym dzielić, żeby również inni mogli z tych dobrodziejstw skorzystać. Umiejętność pokazania i zgłębiania tego wymaga wielkiej dyscypliny i koncentracji. Wymaga poznawania siebie.

— Rodzina wspiera mnie gorliwie we wszystkich moich działaniach. Gdyby nie było tego wsparcia, nie byłoby możliwości realizacji wielu twórczych działań. Potrzebuję kontaktu z bliskimi i mam świadomość, że akceptują moje życie i wszystkie jego sfery. Dobrze, że jest ktoś, kto wspiera mnie na każdym kroku. Ważny jest tu przekaz, kontakt i bliskość. Rodzina to akceptuje i jest pierwszym krytykiem i odbiorcą. Trzeba kochać to co się robi, żeby nie męczyć się tą pracą, a żeby sprawiała nam ona radość. Mój dom w święta jest ozdobiony własnoręcznie wykonanymi ozdobami.