Triduum paschalne: Wielka Sobota

W ten sposób Kościół katolicki przygotowuje się do liturgii Wigilii Paschalnej, która odprawiana jest wieczorem. Przed południem odbywa się święcenie pokarmów w kościołach. Niegdyś, gdy ludność mieszkała w znacznej odległości od świątyń, księża jeździli do nich, aby święcić pokarmy. Każda rodzina musiała mieć święcone w wielkanocny niedzielny poranek. Co ciekawe, święcono wszystko, cokolwiek przygotowane było na świąteczny stół. Tradycja ta pochodzi jeszcze z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Dziś w koszyczku powinien znajdować się chleb, jaja, wędlina i wielkanocny baranek. Nie powinno w nim również zabraknąć soli, pieprzu oraz chrzanu, które są odpowiednikami biblijnych, gorzkich ziół, jakich używali Żydzi podczas Paschy.

Przedstawienie Jezusa składanego go grobu. // Bazylika św. Marka, Wenecja.

Wieczorne nabożeństwo Wigilii Paschalnej to najbardziej uroczysta liturgia w roku kościelnym. Przed kościołami święci się ogień od którego zapalany jest paschał, symbol zmartwychwstałego Chrystusa. Wnoszony jest on procesyjnie do kościoła z trzykrotnym śpiewem "Światło Chrystusa". Podczas liturgii chrzcielnej święcona jest woda, a wierni odnawiają swoje przyrzeczenia chrzcielne. Ostatnią częścią Wigilii Paschalnej jest Msza, w czasie której bije się w dzwony, a wierni śpiewają trzykrotnie "Alleluja".

Niegdyś w wielu polskich rodzinach istniał zwyczaj przynoszenia do domów poświęconego ognia. Zapalano od niego świece, lampy oraz ogień w kuchni.