Najlepsi siatkarze AZS Olsztyn w XXI wieku

2021-02-16 13:43:09(ost. akt: 2021-02-16 15:23:53)   Artykuł sponsorowany
Drużyna AZS-u Olsztyn to niewątpliwie jedna z najważniejszych ekip w historii polskiej siatkówki. Zespół z Warmii zdobywał złoty medal w rozgrywkach ligowych pięciokrotnie, a łącznie w Mistrzostwach Polski zdobył aż 22 krążki. Dziś pochylimy się więc nad najlepszymi zawodnikami, jacy reprezentowali barwy AZS-u Olsztyn.
Byłoby jednak bardzo trudno wskazać najlepszych biorąc pod uwagę całą historię zespołu – wszystkich, którzy na to zasługują na pewno byśmy nie pomieścili. Podejdziemy więc do kwestii nietypowo i weźmiemy pod uwagę tylko zawodników grających w XXI wieku.

Dlaczego? Przewrotnie – największe sukcesy AZS Olsztyn święcił wcześniej. Sprawdzimy z kim w składzie AZS Olsztyn był najbliżej nawiązania do największych triumfów, do których dzisiaj jest niestety bardzo daleko. Ekipa z Olsztyna faworytem bukmacherów w rozgrywkach ligowych zdecydowanie nie jest. Jeżeli chcecie obstawiać, to tutaj kod promocyjny STS może się Wam przydać (znajdziecie go na portalu JohnnyBet), ale ekip które mogą przynieść zyski trzeba szukać gdzie indziej.

Dziś tak naprawdę trudno szukać zawodników na poziomie światowym, mimo tego, że w przeszłości występowało tu mnóstwo świetnych zawodników – w głównym zestawieniu nie znaleźli się choćby: Łukasz Kadziewicz, Paweł Siezieniewski, Grzegorz Szymański, Wojciech Włodarczyk, Wojciech Ferens, Aleksander Śliwka, Daniel Pliński, Paweł Woicki, Samuel Tuia, Wojciech Grzyb... A pewnie jeszcze kilku ciekawych zawodników, którzy choćby otarli się o reprezentacje, moglibyśmy wymienić.

Paweł Papke – atakujący (2003-2007)

Prawdą jest, że Paweł Papke do Olsztyna trafił już po swoim najlepszym okresie w karierze, ale to nadal kapitalny atakujący, który w barwach narodowych grał regularnie przez wiele lat. Wybrał Olsztyn mimo tego, że miał mieć w tamtym czasie propozycje z ligi rosyjskiej, które zapewne były bardziej intratne. Papke doprowadził Olsztynian do czterech ligowych medali – dwóch srebrnych i dwóch brązowych. Grę w zespole łączył ze studiami na UWM na kierunku Stosunki Międzynarodowe. Po zakończeniu gry został posłem, a przez rok pełnił funkcję prezesa PZPS.

Paweł Zagumny – rozgrywający (2003-2009)

Czy Paweł Zagumny to najlepszy zawodnik jaki grał w AZS w XXI wieku? Szczerze oceniając sytuacje, to mimo gwiazd jakie występowały na hali Urania, nie ma nawet co na ten temat dyskutować. Rudowłosy rozgrywający w Olsztynie ciągle rozwijał swoje umiejętności, ale już wtedy był bardzo doświadczonym i zarazem głodnym sukcesów zawodnikiem. Z miejsca stał się liderem – ale w swoim specyficznym, dość stonowanym stylu.

Zagumny to długowieczny zawodnik i być może okres w Olsztynie nie był jego najlepszym, ale cały czas prezentował najwyższy poziom. Największe reprezentacyjne sukcesy przyszły po odejściu z AZS-u, ale w 2006 srebro Zagumny zdobywał właśnie jako zawodnik ekipy z Olsztyna. Poza tym dla drużyny zdobył dwa srebrne i trzy brązowe medale. W tamtym czasie kapitalny okres przeżywały dwa inne zespoły – Jastrzębie i SKRA Bełchatów i tylko oni mogli się równać z AZS-em z Zagumnym i Papke w składzie.

Michał Bąkiewicz – przyjmujący (2004-2007)

Podobnie jak wyżej wymienieni, regularny reprezentant Polski, aż przez 10 lat swojej kariery – w tym przez cały pobyt w Olsztynie. W trakcie gry w AZS-ie reprezentował kraj na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, ale również podobnie jak Zagumny – zdobył srebrny medal w MŚ 2006. To zawodnik, który przez trzy lata stanowił o silę ekipy, choć nigdy nie był tym od efektów specjalnych. Niezwykle solidny, dziś ktoś taki bardzo przydałby się zespołowi prowadzonemu przez Daniela Castellaniego. Bąkiewicz mógł odejść z zespołu już rok wcześniej, ale postanowił pozostać na jeszcze jeden sezon, aby spróbować sięgnąć po największe laury wraz z Pawłem Zagumnym. Nie udało się i przyjmujący powędrował do rywala - SKRY Bełchatów – gdzie przez cztery kolejne sezony zdobywał mistrzostwo kraju.

Michał Ruciak – przyjmujący (2004-2008)

Kolejny świetny zawodnik, który reprezentował barwy zespołu z Warmii w tym samym czasie. Podobnie jak Bąkiewicz, raczej nie był tym, który miał szczególnie błyszczeć, ale był niezwykle pewny w samym przyjęciu i odbiorze. Niech najlepiej o tym świadczy fakt, że Ruciak w dalszej części kariery został przestawiony na pozycję libero, gdzie przecież wcześniej – ale okazyjnie – występował Bąkiewicz. Srebrny medal i trzy brązowe z AZS. Odszedł z zespołu w momencie, kiedy ten nieco oddalił się od czołówki. W sezonie 2007/2008 AZS zakończył sezon zasadniczy na 5. pozycji i odpadł w ćwierćfinale z Jastrzębiem.

Marcin Możdżonek – środkowy (2004-2008)

W naszym zestawieniu nie mogło zabraknąć właśnie jego. Dlaczego? Marcin Możdżonek urodził się w Olsztynie i to tutaj spędził pierwsze lata swojej profesjonalnej kariery. Mierzący 212 cm zawodnik od początku był stworzony do gry na środku, gdzie siał postrach na parkietach Plus Ligi. W AZS-ie grał w tym samym czasie co Ruciak, więc jego sukcesów w zespole nie będziemy wymieniać – są takie same jak u przyjmującego. W odróżnieniu od choćby Pawła Papke – Możdżonek najlepsze swoje lata kariery miał nie przed, a po przygodzie w Olsztynie.