Martę Markowicz-Dziarkowską słyszeliśmy ostatnio np. w „Cyberpunku 2077”. Nam mówi: Chciałabym zagrać w babskim spektaklu [ROZMOWA]

— Na jakie nagranie dziś się tak spieszyłaś?
— Audiobook. Ale nie mogę powiedzieć więcej (śmiech).

— Widzę, że nagrywasz dosłownie wszystko...
— Prawie wszystko, bo jednej rzeczy nigdy nie robię. Nie jestem lektorką, np. w filmach przyrodniczych.

— Tym to zajmuje się chyba tylko jedna lektorka...
— Tak ci się tylko wydaje, bo przecież chociażby na naszym Netflixie jest coraz więcej produkcji z różnymi i nieznanymi lektorskimi głosami.

— No dobrze, ale czemu nie chcesz spróbować z lektorką?
— Myślę, że gdybym nią została, to słuchacze nie uwierzyliby później w to, co gram.

— „Alicja po drugiej stronie lustra”, „Łowca i Królowa Lodu”, „Valerian”, „FIFA 19”, „Wiedźmin”, „Death Stranding”, „Cyberpunk 2077”. To gry i filmy, w których możemy cię usłyszeć. Jesteś kobietą wielu głosów.
— Nie wiem skąd taki rozstrzał (śmiech). Praca głosem stwarza sporo możliwości. W przypadku bajek cała zabawa polega na zmienianiu głosów. Im barwniej, im więcej głosów się w sobie odnajdzie, tym lepiej. W przypadku kreskówek zdarza się, że grasz kilka postaci naraz w jednym odcinku. To jest świetne. Staram się być właśnie wielogłosowa.

— Zakładam, że podkładanie głosu w „Cyberpunku 2077”, czy w „Death Stranding”, to coś zupełnie innego od podkładania głosu w filmie.
— Zupełnie inny produkt i inne podejście. Gry to całkiem inna bajka.

[...]