Julia z Olsztyna wytańczyła swoje emocje [VIDEO]

Za scenografię do nagrania posłużyła łazienka, której centralnym elementem, a zarazem świetnym narzędziem do opowiedzenia tańcem metaforycznej historii, stała się… wanna. W kilkuminutowym wideo widzimy młodą olsztyńską tancerkę, która ruchem swojego ciała przedstawia pewną opowieść.
Skąd pomysł na takie nagranie?

— Napędem do działania był dla mnie czas zamknięcia w domu. W pewnym momencie w życiu chyba wielu osób pojawił się czas takiej stałej nudy, rutyny. Nic się nie działo — wyjaśnia Julia Drygas z Olsztyna. — Poczułam wtedy, że chciałabym zrobić coś innego, ciekawego. Dodatkową motywacją był dla mnie, tancerki Pracowni Tańca Pryzmat, fakt, że zbliżało się zakończenie sezonu, które u nas wiąże się z przygotowaniem pokazu artystycznego. W tym roku, zamiast w filharmonii, zakończenie roku miało się odbyć w internecie, ale instruktorzy i trenerzy zachęcali nas do tego, żebyśmy przygotowali solowe prace.

Jak długo młoda tancerka pracowała nad swoim projektem?

— Przygotowania trwały około miesiąca — mówi Julia.
Jak przyznaje, spory wpływ na to, że udało się jej w tak niedługim czasie dopracować choreografię, zarejestrować ją, a potem jeszcze zmontować nagranie, miał fakt, że nieprzekraczalnym terminem dla końca jej pracy miało być właśnie wspomniane wcześniej podsumowanie artystycznego sezonu.

Choć pomysł narodził się w głowie Julii i to ją możemy obserwować tańczącą, projekt ma swoją cichą bohaterkę. Jest nią przyjaciółka młodej tancerki, Maja.
— Dzięki temu, że Maja mieszka blisko, mogłyśmy spotykać się niemal codziennie przez tydzień i nagrywać — podkreśla zasługi przyjaciółki Julia.
Współpraca przyszła im łatwo nie tylko ze względu na łączącą je przyjaźń, ale i, jak zaznacza Julia, podobną wrażliwość i wyobraźnię. Nie bez znaczenia było także… doświadczenie.

— Mamy na swoim koncie kilka wspólnych miniprojektów filmowych, więc świetnie się rozumiemy. Maja jest bardzo kreatywną osobą — zaznacza Julia.
Julia ma chyba spore szczęście do rozumiejących jej pasję osób, bo tak jak ostatnio mogła liczyć na przyjaciółkę, tak od zawsze może też cieszyć się wsparciem rodziców.

— To rodzice zaszczepili we mnie miłość do tańca — podkreśla. — Już w przedszkolu brałam udział w zajęciach muzyczno-tanecznych, za co jestem im bardzo wdzięczna. Zawsze znajdowali czas, żeby zawozić mnie na treningi.
Nic nie jest dane z góry: ani technika, ani najlepsza ścieżka kariery. Julia przez jakiś czas poszukiwała więc swojej drogi i stylu tanecznego.

— W przedszkolu zaczynałam od tańca towarzyskiego, a potem tańczyłam disco dance. Razem z dziewczynami z zespołu zdobyłyśmy wiele nagród, brałyśmy udział w mistrzostwach Europy — wspomina licealistka.

Prawdziwym odkryciem był dla niej jednak taniec współczesny, który trenuje już czwarty rok. To on daje jej największą szansę na to, by wyrazić siebie. — I to jest w nim najpiękniejsze — przyznaje dziewczyna. — W tańcu współczesnym nie ma zasad, granic, barier…

Taniec współczesny pozostawia też miejsce dla wyobraźni odbiorcy, dla jego emocji. To widać w filmie przygotowanym przez Julię. Tancerka, udostępniając widzom swój występ, nie chce za wiele mówić o jego interpretacji. Tę pozostawia odbiorcom. — Chciałabym, żeby każdy, kto patrzy na to nagranie, mógł rozumieć je na swój sposób — tłumaczy. — Nie ukrywam jednak, że przygotowując ten projekt, chciałam nawiązać do sytuacji, w której się znaleźliśmy. To była przecież radykalna zmiana w życiu każdego z nas... Tym razem skupiłam się na tym, że nie zawsze sobie z takimi zmianami radzimy tak, jak byśmy tego chcieli.

Zmiany zajdą wkrótce w życiu młodej tancerki, bo przed nią decyzja dotycząca tego, co dalej robić ze swoim życiem. A wygląda na to, że choć wcześniej myślała o tym, że zostanie lekarką lub fizjoterapeutką, teraz znalazła w sobie odwagę, aby podążyć za swoimi największymi marzeniami.

— Postanowiłam rozwijać swoją pasję, więc chciałabym skończyć szkołę taneczną. Marzy mi się występ w musicalu i teatrze tańca — przyznaje Julia.
Ta gotowość walki o marzenia to wynik wsparcia, jakim młodą olsztyniankę obdarzają jej rodzice.

— Dziękuję im za to, że mi niczego nie narzucali. Z ich ust nigdy nie padły słowa, że powinnam iść na jakieś określone studia, wybrać konkretny zawód. Powtarzali mi raczej, że powinnam robić to, o czym marzę. Bardzo mi kibicują i wiem, że nigdy nie przestaną we mnie wierzyć.

Choć może się wydawać, że Julia tanecznym i lekkim krokiem idzie po swojej ścieżce marzeń, dziewczyna podkreśla, że ta droga wymaga też sporo wysiłku.

Julia podkreśla też, że zachęca każdego do tego, żeby zapoznał się np. z teatrem tańca, ponieważ, jak zapewnia, gwarantuje to naprawdę piękne przeżycia. Ona sama miała okazję współpracować z tancerkami z Olsztyńskiego Teatru Tańca prowadzonego przez Katarzynę Grabińską. Jak przyznaje, było to niezapomniane doświadczenie i duży zaszczyt.

Podobnie dobre wspomnienia Julia wyniosła z różnych warsztatów tanecznych, w których brała udział także przy okazji rozmaitych konkursów. Jak przyznaje, to właśnie takie wspólne zajęcia z innymi tancerzami były dla niej największą motywacją do tego, by brać udział w różnych przeglądach teatrów tańca czy konkursach. O występie w tanecznym talent show nie myśli. To nie dla niej. W tej chwili skupia się raczej na swoim rozwoju, starając się jednak nie tracić z oczu także tego, co ważne.

Czyli czego? Choćby przyjaciół.

— W czasie pandemii bardzo brakowało mi spotkań z nimi i dziękowałam w duchu za to, że mamy dostęp do różnego rodzaju technologii, która umożliwiała mi kontakt ze znajomymi — przyznaje Julia.

A czego sobie życzy młoda olsztyńska tancerka w kontekście samego tańca? Jak się okazuje — jego popularyzacji.

Daria Bruszewska-Przytuła
d.bruszewska@gazetaolsztynska.pl

Czytaj e-wydanie
Gazeta Olsztyńska zawsze pod ręką w Twoim smartfonie, tablecie i komputerze. Codzienne e-wydanie Gazety Olsztyńskiej, a w piątek z tygodnikiem lokalnym tylko 2,46 zł.

Kliknij w załączony PDF lub wejdź na stronę >>>kupgazete.pl