Sycząca pomoc z... uniwersytetu

Ze względu na trwającą pandemię ostatni semestr był wyjątkowy — przyznaje dr Piotr Przytuła z Katedry Literatury Polskiej UWM w Olsztynie. — Miałem świadomość, że powinniśmy w naszym planie zajęć uwzględnić nietypowość warunków, w jakich przychodzi nam pracować, a jednocześnie wciąż w mojej głowie pojawiała się myśl, że wypadałoby zrobić też coś, co będzie służyć nie tylko nam samym. Chyba wszyscy mieliśmy w tym czasie poczucie, jak wielkie znaczenie mają nawet małe gesty, które są wyrazem tego, że myślimy o innych. W końcu wpadłem na pomysł, żeby podczas zajęć z metodyki pracy z komputerem wspólnie ze studentkami trzeciego roku logopedii przygotować grę, z której mogłyby korzystać np. dzieci, które przez zagrożenie epidemiologiczne musiały zrezygnować z profesjonalnych zajęć logopedycznych. Dzięki naszej propozycji, miały one mieć szansę na samodzielne ćwiczenia w domu.

Pomysł wykładowcy został przyjęty przez studentki z entuzjazmem.
— Przyznaję, że jestem dumny z naszej współpracy, z zaangażowania, jakie studentki włożyły w ten projekt. To one opracowały grę pod względem merytorycznym, a ja z przyjemnością zająłem się oprawą graficzną. Wspólnie uzgodniliśmy, jak gra powinna wyglądać. Jedna ze studentek, pani Martyna, wymyśliła nazwę, która spodobała się grupie, i tak oto, po kilku tygodniach, powstała „Sycząca wspinaczka”. Z radością, ale i pewną tremą, udostępniliśmy grę wszystkim tym, którzy chcą usprawnić swój aparat mowy — opowiada literaturoznawca z UWM.

Na czym polega gra?

— Gra oparta jest na znanym i nieskomplikowanym systemie „węże i drabiny”. Dzięki drabinom gracz szybciej przemieszcza się po planszy w kierunku mety, wąż natomiast jest przeszkodą, przez którą się cofamy. W czasie rozgrywki gracze stają na polach w różnych kolorach, które odsyłają nas do ćwiczeń logopedycznych usprawniających konkretne elementy aparatu mowy: warg, języka, podniebienia miękkiego — wyjaśnia dr Piotr Przytuła. — Wspólnie ze studentkami uzgodniliśmy, że grywalizacja ma służyć dobrej zabawie, a nie zniecierpliwieniu czy frustracji, dlatego opracowane ćwiczenia mają różny stopień trudności.

Jakie wyzwania przygotowano dla graczy?

— Poruszając się po planszy, gracze stają przed zadaniem naśladowania zwierząt, gulgotania, zwijanie języka w różne kształty. Przygotowana przez nas gra jest skierowana do osób z każdej grupy wiekowej, nie mamy wątpliwości, że także najmłodsi gracze będą sobie świetnie radzić z poleceniami — zapewnia wykładowca.

Gra jest darmowa i dostępna właściwie bez ograniczeń. Wystarczy wejść na stronę internetową olsztyńskiej polonistyki i logopedii (uwm.edu.pl/polonistyka), żeby pobrać plik. Ten można później wydrukować, zapoznać się z zasadami i... zacząć rozgrywkę. Gra została wymyślona jako pomoc dydaktyczna, a element rywalizacji służy po prostu lepszej zabawie. To ona ma sprawić, że ćwiczenia logopedyczne będzie wykonywało się przyjemniej.

— Nie ukrywam, że pracując nad grą, mieliśmy nadzieję, że będzie ona też służyła rodzinom do tego, aby w inny niż zazwyczaj sposób spędzać wspólnie czas — tłumaczy Piotr Przytuła. — Teraz jest lato, część obostrzeń zniknęła, ale kiedy przygotowywaliśmy nasz projekt, mieliśmy świadomość, że nie wszyscy komfortowo czują się w czasie przymusowego zamknięcia w domach. Chcieliśmy, żeby nasza gra była kolejnym pomysłem na to, jak walczyć z nudą.

Czytaj e-wydanie
Gazeta Olsztyńska zawsze pod ręką w Twoim smartfonie, tablecie i komputerze. Codzienne e-wydanie Gazety Olsztyńskiej, a w piątek z tygodnikiem lokalnym tylko 2,46 zł.

Kliknij w załączony PDF lub wejdź na stronę >>>kupgazete.pl