Długie pożegnanie z Unią. Brexit wchodzi w życie

Iwona Arent, poseł PiS

Sam Brexit nie zmieni wiele w sytuacji Polaków mieszkających na Wyspach, albo mających tam swoją działalność gospodarczą. Zapewniliśmy to podpisując serie umów z Wielką Brytanią, z która mamy jako Polska modelowe relacje dyplomatyczne. Polacy na Wyspach to przedsiębiorcze i bardzo ciężko pracujące osoby, które są tam cenione i mają duży wkład w wypracowanie tamtejszego PKB. Co do wypowiedzi brytyjskich polityków, czy z lewa, czy z prawa, to lepiej, żeby nie bawili się we wróżbitów i skoncentrowali na swoim kraju. My nie chcemy wychodzić z Unii Europejskiej, a uczestniczyć w zmienianiu jej na lepsze. I tak widzę nasze zadanie w tej organizacji państw.

Marcin Kulasek, poseł Lewicy

Brexit to smutny dzień dla wszystkich, którym bliski jest projekt europejskiej integracji. Dla tych, którzy poza byciem Polakiem, Brytyjczykiem, Niemcem czy Francuzem, czują się Europejczykami. Którzy wierzą w naszą europejską wspólnotę. Wielka Brytania nie może zostać sama, musi być blisko europejskiej wspólnoty, a nasze relacje dyplomatyczne i handlowe, nasza wymiana kulturowa muszą funkcjonować. Europejska wspólnota to coś więcej niż tylko instytucje. To także wspólne wartości, wspólna historia, wzajemna sympatia i po prostu chęć współpracy.
Trzeba powiedzieć jasno — do brexitu doszło przez nieodpowiedzialnych populistów w Wielkiej Brytanii. Polityków, którzy postawili swoje potrzeby polityczne, wewnętrzną rozgrywkę partyjną ponad interes obywateli.
am

Artur Dryhynycz, dziennikarz Gazety Olsztyńskiej: Unia zbiera owoce kłamliwej propagandy

Stało się! Wielka Brytania opuszcza Unię Europejską. A przecież ówczesny premier David Cameron ogłosił w tej sprawie referendum nie dlatego, że chciał Unię opuścić, wręcz przeciwnie, był pewien, że zwyciężą zwolennicy europejskiej integracji, dzięki czemu brexitowcy raz na zawsze wypadną z gry. Nie przewidział jednak, że ogłaszając referendum, otworzył jednocześnie puszkę Pandory, bo przeciwnicy nie zamierzali grać uczciwie. W efekcie kłamstwo goniło kłamstwo, a w kolejce czekały już kłamstwa kolejne (skąd my to znamy?). Brytyjczycy każdego dnia byli bombardowani w mediach i internecie historiami, jak to im w tej Unii jest źle, a jak będzie dobrze, gdy pójdą na swoje. No i teraz właśnie sobie idą, a ekonomiści już się zastanawiają, o ile zmaleje produkt krajowy brutto: o 5, 10 czy może 15 procent?

Teraz mieszkańcy Europy zastanawiają się, kto następny? Nigel Farage, brytyjski europoseł i jedna z twarzy brexitu, kilka dni temu powiedział, że będzie to... Polska.

Ameryki nie odkrył, bo wszystko do tego właśnie zmierza, co by na ten temat nie mówił skazany za wyborcze kłamstwa premier lub gwałcący konstytucję prezydent.

A gdy w końcu my też pójdziemy na swoje lub nas na to swoje z tej Unii po prostu wyrzucą, wtedy odetchniemy pełną piersią... stojąc w kolejkach po wizy, a potem na granicach. Uspokoją się też polscy rolnicy, bo z powodu nałożonego przez Unię cła stracą wiele zachodnich rynków i już nie będą się złościć na wyśrubowane normy. Poza tym nie będą ich też irytować mniejsze niż w innych krajach dopłaty do hektarów, bo tych dopłat po prostu już nie będzie. Tak jak dopłat do świń i krów, które niedawno z europejskich funduszy prezes wszystkich prezesów im obiecał.
Taką cenę zapłacimy za jego marzenia o tym, by nikt mu się do władzy nie mieszał, chociaż ponad połowa Polaków będzie z tego powodu bardzo zmieszana.

Stanisław Kryściński, dziennikarz Gazety Olsztyńskiej: Unii trzeba nam, jak dziury w moście

Do Polexitu nam daleko, ale nie można nie przyznać, że coraz częściej taka myśl przychodzi mi do głowy. Tym bardziej, że Bruksela stała miejscem, z którego płynie wartka rzeka pouczeń, połajań i właśnie próby przemeblowywania nam mieszkania. Przez ostatnie miesiące dotyczy ona reformy systemu sądownictwa. I tu nie ma najmniejszych wątpliwości, że Bruksela nie jest miejscem w którym z rozwagą analizuje się faktyczne problemy danego kraju, a miejscem w którym bezwzględnie wykorzystuje się je do poszerzenia lub zyskania wpływu na bieg spraw.
Do tego robią to przedstawiciele władz, które nie wiele mają wspólnego z wyborem w procesie demokratycznym, a jedynie są, coraz bardziej oderwaną od faktycznych potrzeb danych społeczeństw, korporacyjną kastą świetnie opłacanych biurokratów.

To trochę tak, jak z rządami eunuchów na dworze wezyrów. Knują, spiskują i tworzą zamknięty świat, do którego dostęp jest jedynie po dosyć przykrym zabiegu. Brytyjczycy pokazują, że nie zgadzają się na taki zabieg. I można powiedzieć, że uciekają w ostatnim momencie spod noża specjalistów od pozbawiania poczucia własnej tożsamości, kultury, dbania o własne, narodowe interesy.

O tym, czy hasło Polexitu stanie się faktycznym wezwaniem do działania, bardzo wiele zależny od obecnej krajowej opozycji. Frustracja wynikająca z posłuchu jaki mają w Brukseli wszelkiego rodzaju skarżypyty na własny kraj, wynika, że tak właśnie może się stać niedługo po Brexicie. I właśnie ten czas związany z Brexitem wymaga u nas w Polsce wzięcia emocji na postronki. I to z każdej strony. Zarówno krytyków przenoszenia stolicy z Warszawy do Brukseli, jak i fanatycznych wyznawców tego procesu. Każde zbyt emocjonalne zachowanie może prowadzić to nieodwracalnych skutków.

Czytaj e-wydanie
Gazeta Olsztyńska zawsze pod ręką w Twoim smartfonie, tablecie i komputerze. Roczna prenumerata e-wydania Gazety Olsztyńskiej i tygodnika lokalnego tylko 199 zł.

Kliknij w załączony PDF lub wejdź na stronę >>>kupgazete.pl