O piwoniach, co upajają zapachem i leczą

Piwonie całkiem słusznie kojarzą się z krajami Dalekiego Wschodu. Wielbicielami tych roślin są zwłaszcza Chińczycy i Japończycy. W kulturze chińskiej piwonia jest królową kwiatów (hua wang, 花王). Jest także symbolem wiosny, obok innych kwiatów symbolizujących pozostałe pory roku (symbolem lata jest lotos, jesieni — chryzantema, a zimy — śliwa). Także w Chinach można spotkać się z określeniem „kwiat dobrobytu i czci” (fuguihua, 富貴花) — tam piękne kwiaty piwonii oznaczają bowiem szczęście, pomyślność, dostojeństwo i bogactwo, a także wzniosłe uczucie miłości. W tradycyjnej medycynie chińskiej od wielu wieków stosuje się piwonię drzewiastą (Paeonia suffruticosa). Miejscem szczególnie oddanym piwoniom jest chińskie miasto Heze, z pięknym parkiem, który każdej wiosny przyciąga rzesze turystów, spragnionych widoku efektownie kwitnących peonii. Piwonie są roślinami długowiecznymi, bowiem czas ich życia wynosi przeciętnie kilkadziesiąt lat, a rekordowe okazy dożywają nawet ponad stu lat. Płatków piwonii używa się do dekoracji potraw, głównie deserów, ale można się też spotkać z praktyką spożywania ich (np. jako dodatku do konfitur). Piwonia jest też, obok tulipanowca, roślinnym symbolem amerykańskiego stanu Indiana.