Od ciosów demona z Zielonej Górki zginęło pięć osób
2018-09-29 20:30:00(ost. akt: 2018-09-30 17:50:39)
Zdjęcie jest tylko ilustracją do tekstu
Od tej tragedii, jednej z najstraszniejszych w Olsztynie, minęło już 15 lat. Na olsztyńskim osiedlu Waldemar W. zabił cztery osoby ze swojej rodziny i sąsiadkę. Od wielu lat męczyły go urojenia. Teraz przebywa w zamkniętym zakładzie psychiatrycznym.
ARTYKUŁ 148
Waldemar W. był związany z Haliną H. Mieli synka, mieszkali na osiedlu Redykajny w Olsztynie. On skończył niby Politechnikę Gdańską, ale za robotą specjalnie się nie rozglądał, od 2001 roku formalnie był bezrobotny. Gdy konkubina jeździła do pracy, większość dnia spędzał u swoich rodziców na Zielonej Górce. Problemy ze sobą miał od dawna, jakieś religijno-mistyczne urojenia, teorie, które sam tworzył i którym oddawał się bez opamiętania.
W dniu poprzedzającym tragedię, matka, na nieszczęście, podsunęła mu książkę o włoskim stygmatyku, świętym ojcu Pio. Przeczytał ją jednym tchem, skończył o świcie. Przyznał potem, że czuł się tak, jakby i na jego rękach otwierały się wówczas chrystusowe rany, ślady po przybiciu na krzyżu, jakie w mistycznym uniesieniu miał także włoski zakonnik.
W tym tragicznym dniu, 7 maja 2003 roku, konkubina Waldemara W. przed pójściem do pracy odwiozła synka do teściów na Zieloną Górkę. On został na Redykajnach ze swoimi chorymi myślami. Kobieta zauważyła jego nadzwyczajne pobudzenie, niepokoiła się, telefonowała. W końcu wyrwała się z roboty, postanawiając i jego zawieźć do rodziców. Uprzedziła o tym ojca mężczyzny, który bardzo zdenerwowany sam zdecydował się pojechać po syna. Długo dzwonił do mieszkania młodych, lecz nie zastał już nikogo. Pierwsza na Redykajnach była bowiem — na swoją zgubę — Halina H. Mogło ją zastanowić, po co Waldemar W. wkłada do rękawa kuchenny nóż. Podobno kazała mu go odłożyć, on niby chował go, lecz zaraz wyciągał, bawił się nim w trakcie jazdy. Co się działo w jego głowie, nie wiemy, skutek jednak był straszny. Po kilkunastu minutach szarpiącej nerwy wymiany słów i prób uspokajania, nie wytrzymał i dźgnął nim siedzącą obok kobietę.
W połowie drogi z Redykajn na Zieloną Górkę, na ulicy Dąbrowskiego, w pobliżu starego cmentarza, pracownik, czynnej wówczas w tym miejscu stacji benzynowej też zauważył, że ktoś wypchnął kobietę z przejeżdżającego auta. Samochód się nie zatrzymał i skręcił w lewo w ulicę Wojska Polskiego. Było krótko po dwunastej. Na miejscu pojawiła się szybko policja i karetka, lecz ugodzonej nożem Haliny H. nie udało się uratować. Zamieszanie przy starym cmentarzu widział, wracający właśnie z Redykajn, ojciec Waldemara W.
Nie wiedział, co się wydarzyło i oczywiście nie mógł przypuszczać co — być może właśnie w tej chwili — działo się na Zielonej Górce. Był tam po dwudziestu minutach, zaś to, co zastał można określić jednym słowem — rzeź.
Późniejsze śledztwo pozwoliło ustalić znaczoną krwią drogę szaleńca, choć przebieg zdarzeń znamy właściwie tylko z tego, co opowiadał sam sprawca. Pierwszą jego ofiarą był synek mężczyzny. Podobno uśmiechał się na widok ojca, ale on widział przecież w dziecku diabła, zadał mu pięć ciosów nożem.
Matka, Apolonia W., chyba zauważyła, co się dzieje i próbowała bronić wnuka, a potem siebie. Sekcja zwłok wykazała, że miała piętnaście ran od noża. W domu, w pokoju na piętrze, był jeszcze starszy, niepełnosprawny brat szaleńca. Został zabity trzydziestoma ciosami. Policzył je lekarz dokonujący sekcji zwłok.
Znajdujący się amoku Waldemar W. nad niczym nie miał kontroli. Tej rzezi na pewno towarzyszyły jakieś krzyki, wołania o opamiętanie i pomoc. To zapewne one przyciągnęły uwagę sąsiadki. Waldemar W. uważał, że od dawna jest przez nią celowo obserwowany, nie tylko zresztą przez nią, ale i przez… ptaki w ogródku. Zeznawał potem, że „telepatycznie” przyciągnął sąsiadkę do garażu i tam zabił.
Potem wsiadł do samochodu i, przejeżdżając jakimś cudem cały Olsztyn, wrócił na Redykajny.
Zdążył pochować zakrwawione rzeczy i wejść pod prysznic, kiedy do drzwi zaczęła dobijać się policja. Otworzył i wpuścił policjantów do środka, nie przestraszył się wymierzonych w swoim kierunku pistoletów. Kiedy kazali mu się położyć na podłodze, wstąpiły w niego nadludzkie siły i trzeba było wzywać posiłki, by zawinąć go w kaftan bezpieczeństwa.
bs
Komentarze (16) pokaż wszystkie komentarze w serwisie
Komentarze dostępne tylko dla zalogowanych użytkowników. Zaloguj się.
Zacznij od: najciekawszych najstarszych najnowszych
Zaloguj się lub wejdź przez
-
-
-
-
-
Pokaż wszystkie komentarze (16)NIK #2592763 | 83.28.*.* 2 paź 2018 11:15
W PRZYSZŁOŚCI TAKICH SPRAW BĘDZIE DUŻO, WYSTARCZY SPOJRZEĆ NA MŁODZIEŻ I NAWET SAMI NIE WIEDZĄ CO ICH CZEKA
Ocena komentarza: warty uwagi (1) odpowiedz na ten komentarz
Stacha #2592449 | 84.171.*.* 1 paź 2018 21:01
Smutne to i już tyle lat minęło co oznacza FINITO ! Przez te wspomnienia tragedia ożywa , zostawcie to , dajcie zmarłym spać a winnemu / choremu karę odbyć , ten typ był psychicznie chory i nie wiedział co robi .... AMEN
Ocena komentarza: poniżej poziomu (-4) odpowiedz na ten komentarz
Radek #2592124 | 83.3.*.* 1 paź 2018 12:50
Ktoś mnie pytał dziś o karę śmierci. Nie jestem przekonany do żadnej z odpowiedzi lecz ten przypadek skłania mnie do powiedzenia TAK. Nie ma nic bardziej ohydnego niż zabicie dziecka. Nie ma tu żadnego łagodzenia - niepoczytalność. Był niepoczytalny na tyle żeby zabić syna ale ukryć broń i wejść pod prysznic potrafił...
Ocena komentarza: warty uwagi (5) odpowiedz na ten komentarz
Wypnij #2592116 | 5.173.*.* 1 paź 2018 12:33
Często pada tutaj wyraz "niby". Może to niby artykuł? Inna sprawa, że to kolejny odpaleniec na tle religijnym. Religia wyrządziła do tej pory więcej szkody niż grypa czy dżuma.
Ocena komentarza: warty uwagi (7) odpowiedz na ten komentarz
? #2592071 | 81.135.*.* 1 paź 2018 10:49
Po co to wyciągacie czemu ma to sluzyc
Ocena komentarza: warty uwagi (8) odpowiedz na ten komentarz