Po dwuletniej przerwie Żeromek wrócił na europejskie tory

Przygoda z MEP rozpoczęła się w 2005 r. w Madrycie, dokąd licealiści polecili na zaproszenie koordynatorki tzw. MEP International, organizacji zrzeszającej szkoły wszystkich krajów Unii Europejskiej. Tam poznali ludzi, którzy już wcześniej założyli mniejszą, siostrzaną organizację MEP BSR (Model European Parliament Baltic Sea Region), skupiającą przede wszystkim kraje położone wokół Bałtyku. Od tamtej pory odwiedziliśmy już Tallin, Bremę, Kopenhagę, Helsinki, Petersburg, Sztokholm, Kaliningrad, Wilno, Lipsk, Brugię i Rygę. Wiosną 2009 r. byliśmy gospodarzami sesji we współpracy z Liceum Akademickim w Toruniu, a w kwietniu przyszłego roku Żeromek weźmie na barki organizację tego wydarzenia w Iławie.

Czym jest MEP? Jak wyjaśniają pomysłodawcy przedsięwzięcia na swojej stronie www.mepbsr.org, to bezpartyjna, apolityczna organizacja mająca na celu rozwijanie wśród uczniów szkół średnich zainteresowania problemami międzynarodowymi i umiejętności szukania odpowiednich rozwiązań za pomocą symulacji prac Parlamentu Europejskiego. Jednak zapoznawanie młodzieży z systemem demokracji parlamentarnej oraz jej formalnymi organami, poruszanie najbardziej palących kwestii politycznych, społecznych, humanitarnych i ekonomicznych to tak naprawdę jedynie pretekst do osiągania znacznie poważniejszych celów. Najważniejsze z nich to budowanie więzi między młodymi ludźmi mieszkającymi wokół Bałtyku, prowokowanie nastolatków do odkrywania własnego potencjału i jego znaczenia w budowaniu społeczeństwa obywatelskiego, rozwijanie umiejętności dyskutowania w grupie, debatowania na większym forum i w końcu zdolności osiągania kompromisu. Zamykając tę listę, nie można zapomnieć o samym języku angielskim, zarówno urzędowym jak i towarzyskim instrumencie komunikacji.

Wspomniana na początku Ryga stanowiła nie lada wyzwanie. Nie tylko z powodu długiej podróży autokarem, ale głównie z powodu poruszanych tematów, np. kwestii uchodźców. Wyzwanie to podjęliśmy z pokorą, ale i bez szczególnych obaw. Począwszy od mowy otwarcia, przez pracę w komisjach aż do debaty na Zgromadzeniu Ogólnym, aktywnie zaznaczyliśmy swoją obecność wśród przedstawicieli północnej Europy, dowodem czego jest nasz projekt poprawki do jednej z rezolucji, pod którą podpisała się ponad jedna trzecia delegatów z dziesięciu państw. Naszej dumy nie umniejszył nawet fakt, że prawdopodobnie z powodów czysto organizacyjnych poprawka nie została poddana pod głosowanie. Szef naszej delegacji i autor poprawki, Michał Rydzewski, miał prawo do niezadowolenia: „Jeśli chodzi o pracę w komisjach, to nasza CP [Committee President – przyp. autora] brała wszystko zbyt na poważnie i nie miała krzty poczucia humoru, głos Polski był przez nią pięciokrotnie ignorowany. […] Podczas GA nasza poprawka została zignorowana przez Edwarda, vice przewodniczącego GA, pomimo iż miała największą liczbę podpisów ze wszystkich zgłoszonych poprawek i była bardzo istotna dla dalszych losów Polski w UE. Według niego była nieistotna. Osobiście uznałbym to za zniewagę.” Młodzież nie wznieciła jednak konfliktu, choć należał się co najmniej protest. Stanowczo, acz dyplomatycznie, zagłosowali przeciwko całej rezolucji.

Mimo napiętego programu i pewnych niepowodzeń ambitni uczniowie znaleźli też czas na odrobinę łotewskiej kultury w szkole gospodarza, International School of Riga, łotewską historię malowaną ryską architekturą i pomnikami, spacer po starym mieście, a nawet na małe prywatne tête-à-tête z niektórymi nacjami. To ostatnie do dzisiaj owocuje szybko wyczerpującymi się bateriami smartfonów. I tu krytyka ze strony naszego szefa ustąpiła miejsca prawdziwym pochwałom: „Od strony organizacyjnej, nasi gospodarze spisali się wyśmienicie. Hostel był czysty i zadbany, a nam, gościom, dano trochę wolnego czasu i wolną rękę w jego wykorzystaniu. Mieliśmy zapewnione jedzenie i napoje. […] Impreza pożegnalna w International School of Riga były bardzo dobrze przygotowana, jedzenie było bardzo różnorodne, a atrakcje na nich zaprezentowane całkiem wciągające.”

Jak widać z powyższych wypowiedzi, było to niezwykłe doświadczenie wielokulturowości w polityce bez polityki, bo zgodnie z ideami MEP realna, dorosła agitacja polityczna nie ma tu wstępu. Co, tak naprawdę, uczniowie z Żeromka sądzą o tym wydarzeniu? Mówiąc krótko, refleksja nad swoją postawą wobec inności, nie zawsze wygodnej, potrafi powalić na kolana. Bo nawet w tak niewielkim regionie basenu Morza Bałtyckiego, Słowianie niekoniecznie mają po drodze z geograficznie bliskimi Bałtami, a ci z kolei, niekoniecznie zbieżne interesy i poglądy ze Skandynawami. Dodajmy jeszcze zaproszonych Flamandów i austriackich Germanów a mieszanka może okazać się prawdziwie wybuchowa! Zawsze jednak pozostają pewne elementy wspólne dla wszystkich: lingua franca naszych czasów, czyli język angielski, europejska cywilizacja i gotowość do negocjacji i kompromisu. Tak niewiele i tak dużo jednocześnie. Mogli być rozczarowani pominięciem naszej poprawki, ale rozmowy w kuluarach i po zakończeniu sesji na imprezie pożegnalnej uświadomiły nam, że nie zawsze ważne jest to, czyje jest na wierzchu. Ważne jest to, że potrafimy rozmawiać z oponentami, nie traktując ich jak wrogów, i umiemy utrzymać kontakt z przyjaciółmi.

Na koniec wspomniana już sesja MEP BSR w Iławie. Zarząd zatwierdził organizację sesji przez Zespół Szkół Ogólnokształcących im. S. Żeromskiego w kwietniu 2018 r.! Iławska szkoła będzie gospodarzem tego wspaniałego wydarzenia i postara się dopilnować, by rzeczy ważne dla poszczególnych nacji nie przepadły w gąszczu procedur. Do końca października powstanie komitet organizacyjny projektu, wstępny program sesji i podjęte zostaną najważniejsze decyzje dotyczące patronów imprezy i miejsc pracy delegatów. O wszystkim można dowiedzieć się ze strony internetowej szkoły www.zsog.ilawa.pl oraz z profilu na Facebooku www.facebook.com/ZSOG.ilawa Trzymajcie kciuki, a jeśli macie ochotę przyłączcie się do współpracy!

Opiekun grupy W. Nehring