O DYSKRYMINACJI I POTRZEBIE TOLERANCJI

2015-12-14 08:58:52(ost. akt: 2015-12-14 09:05:42)

Autor zdjęcia: Szkoła Podstawowa nr 4 im. prof. Władysława Szafera w Ełku

Dzięki współpracy z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Ełku w klasach szóstych SP4 odbyły się warsztaty dotyczące dyskryminacji.
Problem ten nabiera coraz większego znaczenia, zarówno w środowisku ludzi dorosłych, jak też dzieci, na co wskazują założenia rządowego programu "Bezpieczna+", jaki realizuje nasza "Czwórka".

Warsztaty przeprowadziła Pani psycholog Katarzyna Słowik. Uczniowie podczas zajęć pracowali metodami aktywizującymi, nie zabrakło „burzy mózgów”, dramy, ćwiczeń praktycznych, dyskusji kierowanej. Każdy miał możliwość podzielenia się swoimi poglądami, odczuciami. Uczniowie najchętniej uczestniczyli w przygotowaniu scenek, których celem było zaprezentowanie sposobu przyjęcia do grupy kolegi dyskryminowanego. Nie było to łatwe zadanie, wymagało od uczniów umiejętności współpracy i rozumienia uczuć drugiego człowieka.

Wszyscy zgodnie opracowali kodeksy człowieka tolerancyjnego, które zostaną wywieszone w salach 213 i 214. Spotkania minęły w miłej atmosferze, za co pięknie dziękujemy Pani Katarzynie Słowik i Pani dyrektor Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w Ełku. O tym, że były potrzebne świadczą wypowiedzi uczestników.

"Z zajęć z p. psycholog zapamiętałam, że dyskryminacja jest to nietolerancja. Nauczyłam się także jak unikać i potrafić zachować się w sytuacji, w której występuje dyskryminacja. W czasie zajęć musieliśmy pracować w grupach, dzięki temu bardziej się poznaliśmy. Razem z p. psycholog przygotowaliśmy scenki, które miały pokazać przyczyny dyskryminacji w codziennym życiu. Następnie w grupach wypracowaliśmy „Kodeks tolerancyjnego człowieka”. Zajęcia bardzo mi się podobały, wiele się dzięki nim nauczyłam." Martyna

"Moim zdaniem, warsztat pomoże uczniom zapoznać się z innymi i zrozumieć, że brzydki, ładny, chudy czy gruby to nie ma znaczenia, jeśli chcemy znaleźć prawdziwą przyjaźń. To nie ma znaczenia także w sprawie pomocy – każdy kto jej potrzebuje powinien ją dostać bez względu na wiek, wygląd czy religię." Jacek

"Uważa,, że zajęcia były udane. Pracowaliśmy w grupach a najbardziej podobało mi się przedstawianie scenek o tym, jak przyjąć kogoś do grupy, gdy jest sam. Wymyślaliśmy skojarzenia z pojęciem dyskryminacja. Pani narysowała drzewo z napisem „dyskryminacja”. Na gałęziach pisaliśmy skutki, przyczyny dyskryminacji. Zajęcia bardzo mi się podobały." Małgorzata

"Według mnie, warsztaty były bardzo przydatne i uczące. Atmosfera była bardzo przyjemna. Można było nauczyć się postępowania z osobą dyskryminującą oraz jak nie dyskryminować osób z powodu ich wyglądu bądź zainteresowań. Myślę, że takie warsztaty mogłyby odbywać się częściej. Praca w grupach bardzo pomogła. Myślę, że pani psycholog spełniła swoje zadanie. Najbardziej podobało mi się tworzenie scenek – jak przyjąć osobę dyskryminowaną do grupy, by czuła się bezpiecznie." Julia

"W naszej klasie wiele osób dyskryminuje. Zajęcia były fajnie zorganizowane. Ja z moją grupą byliśmy bardzo pochłonięci pracą, wymyślaniem trafnych odpowiedzi. Pani psycholog spisała się na medal. Ja przestałam dyskryminować. Nawet nie zdawałam sobie sprawy, że dyskryminacja to np. nieakceptowanie osoby ze względu na jej wygląd." Dominika


Ten tekst napisał dziennikarz obywatelski. Więcej tekstów tego autora przeczytacie państwo na jego profilu: SP4