Relikwie św. Jana Pawła II trafiły do Gietrzwałdu

Święta Warmia to nie tylko określenie geograficzne. To nazwa, która odsyła do tradycji Dominium Warmińskiego istniejącego aż do pierwszego rozbioru Rzeczypospolitej w 1772 roku, a zarazem do współczesnej rzeczywistości regionu gęsto usianego miejscami kultu maryjnego. Dziedzictwo to pozostaje żywe zarówno w monumentalnych katedrach, jak i w sanktuariach, gdzie przez cały rok brzmi modlitwa różańcowa, a w dniach odpustów — uroczyste hymny i pieśni maryjne.

Frombork

Nie dziwi, że najważniejsza świątynia archidiecezji, siedziba kapituły warmińskiej — Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia NMP we Fromborku — stała się jednym z centrów uroczystości. W wigilię święta, po wieczornej Eucharystii, wierni wyruszyli w procesji z figurą Matki Bożej ku wodom Zalewu Wiślanego. Figura przypłynęła statkiem.

— Maryja, nasza Pani, prowadzi nas do portu zbawienia, którym jest Jezus Chrystus. We Fromborku czczona jest jako Patronka Miasta. Idziemy za Nią, by wypłynąć na głębię naszej wiary — mówił proboszcz archikatedry ks. kan. Jacek Wojtkowski, wskazując na duchowy sens tej drogi.

Nazajutrz, 15 sierpnia, do Fromborka dotarła piesza pielgrzymka z Braniewa. Głównej Mszy św. przewodniczył metropolita warmiński abp Józef Górzyński, a homilię wygłosił kanonik warmiński, ks. Sławomir Ropiak.

Wezwanie do nawrócenia

Kaznodzieja oparł rozważanie na liturgicznych czytaniach i Maryjnym hymnie Magnificat. — Wraz z całym Kościołem z ufnością w Opatrzność powtarzajmy hymn uwielbienia. Wpatrzeni w Wniebowziętą, błogosławmy Boga, którego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie nad tymi, co się Go boją. To On wywyższa pokornych i głodnych nasyca dobrami — podkreślił ks. Ropiak.

Nie poprzestał jednak na kontemplacji. — Gdybyśmy naszą refleksję zatrzymali w tym miejscu, przeoczylibyśmy słowa ostrzeżenia — mówił. — W obliczu ostatnich klęsk żywiołowych, napięć migracyjnych i zagrożeń suwerenności warto uczciwie zapytać, czy mamy prawo liczyć na szczególną opiekę, jeśli nie nawracamy serc. Nie wszystko da się wytłumaczyć klimatem i zanieczyszczeniem środowiska — podkreślił.

Wezwał do rachunku sumienia i odnowy praktyk wiary: przeciwstawienia się zaniedbywaniu wychowania religijnego i patriotycznego, lekceważeniu sakramentu pokuty oraz — jak to ujął — bezwstydnej nieczystości podnoszonej do rangi zalety.
— Prośmy Niepokalaną, by wyjednała nam skruchę i łaskę przebaczenia, aby nasze życie stało się nieustannym dziękczynieniem — zakończył.

Gietrzwałd

Równolegle tysiące wiernych modliło się w sanktuarium Matki Bożej Gietrzwałdzkiej. Uroczystości trwały tu od czwartku aż do niedzieli. W piątek, 15 sierpnia, głównej Mszy przewodniczył kard. Stanisław Dziwisz, arcybiskup senior Krakowa.

Wprowadził do sanktuarium relikwie św. Jana Pawła II, nawiązując do pamiętnego 10 września 1967 roku, gdy przyszły papież Karol Wojtyła wraz z kard. Stefanem Wyszyńskim koronowali cudowny wizerunek Pani Gietrzwałdzkiej.
— Dziś słowa Magnificat stają się naszymi słowami. Wielbimy Boga i radujemy się z wywyższenia Maryi — mówił. W dalszej części homilii krytycznie odniósł się do redukcji katechezy w szkołach. — Powinno nam zależeć, by szkoła wspierała trud wychowawczy rodziców, by nie poniżano katechizacji, spychając ją na margines. Nie tędy droga do kształtowania mądrych, odpowiedzialnych obywateli — stwierdził.

Kardynał przypomniał podstawowe zasady ładu społecznego. — Rodzina wyrastająca z małżeństwa kobiety i mężczyzny, macierzyństwo i rodzicielstwo — jak zapisano w Konstytucji — powinny pozostawać pod ochroną Rzeczypospolitej. Powinniśmy strzec prawa do życia każdego człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci— wzywał.

Modlitwa o trzeźwość

W sobotę akcent w Gietrzwałdzie przesunął się na orędzie, które Maryja przekazała wizjonerkom blisko 150 lat temu. Wezwanie do odrzucenia grzechów pijaństwa i rozwiązłości oraz do modlitwy różańcowej.

Wieczornej Mszy przewodniczył bp Tadeusz Bronakowski, przewodniczący Zespołu KEP ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych. Liturgii towarzyszyła konferencja skierowana do osób zmagających się z uzależnieniami, ich rodzin i tych, którzy im towarzyszą w leczeniu.

Niedzielne obchody, 17 sierpnia, zamknęła Msza w intencji osób chorych, samotnych i cierpiących, sprawowana przez archidiecezjalnego duszpasterza chorych, ks. Henryka Błaszczyka.

Święta Lipka

Uroczystości Wniebowzięcia odbyły się także w Sanktuarium w Świętej Lipce — jednym z najpiękniejszych barokowych sanktuariów w Polsce. Tegoroczne obchody rozpoczęły się tu już dzień wcześniej. Głównej Mszy pontyfikalnej na placu przed bazyliką przewodniczył bp Rafał Markowski, biskup pomocniczy archidiecezji warszawskiej.

W homilii i on nawiązał do Maryjnego Magnificat i do Roku Jubileuszowego 2025, przypominając, że jubileuszowe wezwanie do nawrócenia oznacza powrót do źródeł — do sakramentów, do modlitwy i do miłości bliźniego. Zwrócił też uwagę na dar odpustu, który w sanktuarium można uzyskać na zwykłych warunkach, jako owoc łaski i konkretnego wysiłku serca.

Uroczystości zwieńczyły prezentacje organowe — tradycja, która w Świętej Lipce ma wyjątkowy wymiar. Tutejsze organy, znane z ruchomych figur i pełnego brzmienia, od pokoleń łączą sztukę z modlitwą, przyciągając zarówno melomanów, jak i pielgrzymów.