W cieniu Krzyża, w blasku Łaski. Ulicami Olsztyna przeszła droga krzyżowa [ZDJĘCIA]

Z bazyliki konkatedralnej św. Jakuba o godzinie 19 wyruszyła modlitewna procesja, która przeszła przez centrum miasta do kościoła Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski, dawnego kościoła garnizonowego. Nabożeństwo poprowadził metropolita warmiński abp Józef Górzyński. Uczestnicy zostali poproszeni są przez organizatorów nabożeństwa o przyniesienie świec lub lampionów — światło towarzyszyło modlitwie. Stało się też symbolem nadziei i wiary, które niosą przez mroki codzienności.

Tegoroczna Droga Krzyżowa w Olsztynie ma kilka wymiarów. Przede wszystkim jest to tradycyjne nabożeństwo pasyjne, które co roku gromadzi wielu mieszkańców i przedstawicieli różnych wspólnot. Jednak rok 2025, ogłoszony przez papieża Franciszka Rokiem Jubileuszowym pod hasłem „Pielgrzymi nadziei”, nadaje temu wydarzeniu szczególny charakter. Dla wszystkich katolików to czas wyjątkowego doświadczenia Bożej obecności, łaski i miłosierdzia.

Każda ze stacji to nie tylko moment zatrzymania i modlitwy, lecz także czas wyjątkowych rozważań. Dla wielu uczestników Droga Krzyżowa staje się lustrem — rozpoznają w niej własne historie, trudności i decyzje. W ewangelicznych postaciach Szymona z Cyreny, który niechętnie podjął krzyż, czy płaczących niewiast, które nie do końca rozumiały, za kim idą, wierni odnajdują siebie. To właśnie dzięki temu nabożeństwo zachowuje aktualność — nie jest tylko wspomnieniem wydarzeń sprzed dwóch tysięcy lat, lecz drogą, którą można przejść dziś, tu i teraz.

Po zakończeniu procesji, w kościele NMP Królowej Polski była możliwość adoracji relikwii Krzyża Świętego oraz spowiedzi. Relikwie, które na co dzień — aż do zakończenia obchodów Roku Jubileuszowego — znajdują się w olsztyńskiej katedrze, są szczególnym świadectwem: cząstką Krzyża, na którym umarł sam Chrystus. Ich obecność w Roku Łaski nabiera jeszcze głębszego znaczenia. Można przed nimi modlić się nie tylko o potrzebne łaski, ale i zawierzyć Bogu swoje cierpienie, niezrozumienie czy zmęczenie życiem. Katolicy mogą również uzyskiwać odpusty.

Warto przypomnieć, że piątkowa publiczna Droga Krzyżowa nie jest jedynym takim wydarzeniem w Olsztynie. Dwa tygodnie wcześniej, 21 marca, odbyła się pierwsza Młodzieżowa Droga Krzyżowa ulicami miasta. Młodzi ludzie, prowadzeni przez Warmińskie Duszpasterstwo Młodzieży, nieśli krzyż, śpiewali, odczytywali rozważania i dawali świadectwo wiary. Ich słowa dotykały spraw codziennych — miłości, przyjaźni, cierpienia, samotności — pokazując, że krzyż Chrystusa wciąż przemawia do kolejnych pokoleń.

Również 11 kwietnia wieczorem, z parafii św. Wawrzyńca w Olsztynie wyruszyła Ekstremalna Droga Krzyżowa. W przeciwieństwie do publicznego nabożeństwa, które przechodzi przez centrum miasta, EDK to kilkudziesięciokilometrowa, nocna trasa prowadząca m.in. do Gietrzwałdu. Uczestnicy idą w milczeniu, często samotnie, rozważając kolejne stacje w ciemności i zmęczeniu. Dla wielu to forma duchowych rekolekcji w ruchu — wyzwanie i modlitwa w jednym. Właśnie to zmaganie z własną słabością, pokonywanie kilometrów i ciszy pozwala im spojrzeć na Mękę Pańską z innej, bardzo osobistej perspektywy.

Wspólnym mianownikiem tych wydarzeń jest droga — rozumiana i dosłownie, i symbolicznie. Zgodnie z nauką Kościoła katolickiego Chrystus przeszedł ją pierwszy, zostawiając ślad, którym wierzący mają podążać. Dziś tę drogę podejmują zarówno ci, którzy publicznie idą w tłumie, jak i ci, którzy samotnie kroczą nią przez noc. Dla katolika każda z tych form ma sens — jeśli prowadzi do spotkania z Bogiem.

Warto pamiętać, że Warmia ma wyjątkowe miejsca związane z nabożeństwem Drogi Krzyżowej. W Głotowie, niewielkiej miejscowości pod Dobrym Miastem, znajduje się Kalwaria Warmińska — rozległy zespół czternastu kaplic Drogi Krzyżowej, wzniesiony w XIX wieku na wzór jerozolimskiej Via Dolorosa. Usytuowany w malowniczym wąwozie z rzeczką Kwielą, przypominającą potok Cedron, teren Kalwarii stwarza niepowtarzalną atmosferę ciszy i modlitwy.
Kalwaria w Głotowie przyciąga pielgrzymów nie tylko w Wielkim Poście — to miejsce, do którego wraca się po duchową siłę. Wyjątkowa Droga Krzyżowa, wraz z pięknymi stacjami w formie kaplic, znajduje się też na gietrzwałdzkich wzgórzach, nieopodal Sanktuarium Maryjnego.