Uciekł na Ukrainę po zabójstwie. Sprawiedliwość dopadła Gruzina

19 października 2018 roku Paulina, mieszkanka Łodzi, postanowiła spędzić wieczór w centrum miasta ze znajomymi. Impreza trwała do wczesnych godzin porannych, po czym kobieta zadzwoniła do matki, zapowiadając swój powrót. Nigdy jednak nie dotarła do domu.

Zaniepokojona rodzina natychmiast rozpoczęła poszukiwania. W całym mieście rozwieszono plakaty z wizerunkiem zaginionej, a sprawą zajęła się policja. Na nagraniu z monitoringu zarejestrowano moment, w którym Paulina została zaczepiona przez grupę obcokrajowców. Wkrótce opuściła miejsce w towarzystwie jednego z nich. Tym mężczyzną okazał się Mamuka K., 41-letni Gruzin.

Makabryczne odkrycie

26 października, tydzień po zaginięciu Pauliny, przypadkowy spacerowicz znalazł w pobliżu Stawów Jana podróżną torbę ukrytą pod liśćmi. W środku znajdowało się ciało 28-latki, zmasakrowane i owinięte folią. Bliscy Pauliny dokonali identyfikacji, choć jak przyznał brat zamordowanej, ciało było w stanie uniemożliwiającym rozpoznanie rysów twarzy.

Policja ustaliła, że Paulina została brutalnie pobita i trzykrotnie dźgnięta nożem w szyję. Ślady prowadziły do mieszkania Mamuki, gdzie odnaleziono dowody świadczące o zbrodni. Jednak podejrzany zdążył uciec na Ukrainę, pozostawiając za sobą zakrwawione ubrania i dywan.

Ucieczka i próba uniknięcia odpowiedzialności

Mamuka K. został zatrzymany w Kijowie na początku listopada 2018 roku. Sprawa ekstradycji wydawała się formalnością, jednak Gruzin złożył wniosek o status uchodźcy, co na pewien czas wstrzymało jego wydanie Polsce. Dopiero po długich bataliach prawnych i decyzji Sądu Apelacyjnego w Kijowie mężczyzna został przetransportowany do kraju w czerwcu 2019 roku.

Proces Mamuki K. ruszył w listopadzie 2020 roku i był niejawny. Oskarżony przyznał się do zabójstwa, jednak twierdził, że działał w obronie własnej, co sąd uznał za niewiarygodne. Początkowo Gruzin został skazany na 25 lat więzienia, jednak wyrok został zaostrzony przez Sąd Apelacyjny w Łodzi we wrześniu 2023 roku. Kara dożywocia była odpowiedzią na brak skruchy oskarżonego i jego przekonanie, że to on był ofiarą.

Matka Pauliny, komentując decyzję sądu, powiedziała: „Tylko taki wyrok w tej sprawie uważam za właściwy”. Choć sprawiedliwość została wymierzona, bliscy zamordowanej nadal żyją z bólem po stracie ukochanej córki i siostry.

źródło: niezależna.pl