Przełomowe odkrycie w kętrzyńskim zamku

Przypomnijmy. Prace archeologiczne rozpoczęły się pod koniec września. Badacze wykonali na dziedzińcu pięć wykopów. Wprawdzie nie znaleziono żadnych charakterystycznych artefaktów jednak to, co odkryto pod ziemią stanowi istotny przełom w badaniu historii kętrzyńskiej budowli. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1374 roku, jednak w kolejnych stuleciach budowla była wielokrotnie znacznie przebudowywana. Teraz wykopy odsłoniły pierwotne wejścia do piwnic.

Ciekawostką jest również studnia. Wprawdzie o jej istnieniu wiedziano już od 20 lat, jednak dopiero teraz jest szansa na jej wyeksponowanie. Jest ona o tyle wyjątkowa, że położona jest w rogu dziedzińca, a nie w jego centrum.

— Na jej pozostałości natrafiono podczas prac wykonywanych na dziedzińcu 20 lat temu. Po zakończeniu prac związanych z rekonstrukcją krużganków będziemy chcieli ją wyeksponować dla zwiedzających — mówi Marta Wojciechowska, dyrektor Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie.

Marta Wojciechowska podkreśla, że do tej pory nie było tu większych badań archeologicznych. Niestety zaniedbano je również w czasie odbudowy zamku z wojennych zniszczeń w latach 60-tych XX wieku.

— Pierwsze powojenne prace archeologiczne przeprowadzono w 2004 roku — wyjaśnia.

Aktualne prace archeologiczne mają konkretny cel: sporządzenie dokumentacji niezbędnej do odbudowy drewnianych krużganków, które pierwotnie biegły na poziomie pierwszego piętra i służyły do komunikacji. Po jej przygotowaniu inwestor, Gmina Miejska Kętrzyn, podejmie ostateczną decyzję o rekonstrukcji i ewentualnym rozpoczęciu poszukiwania środków finansowych na ten cel.
W czasie remontu zamku w latach 2018-2020 - prowadzono badania archeologiczne w obrębie międzymurza.

Odsłonięto wtedy relikty baszty w południowo-zachodnim narożniku, odcinki murów zachodniego i południowego parchamu oraz muru obronnego miasta prowadzącego w stronę dawnej Bramy Młyńskiej. Z kolei przy południowo-wschodnim narożniku parchamu odsłonięty został fragment kolejnej baszty. Jej fundamenty niestety zostały zniszczone w większości przbudowie nieistniejącej już dziś kamienicy z początku XX w.

Sam zamek został wybudowany przez Krzyżaków w połowie XIV wieku. Rezydował w nim zakonny prokurator. W kolejnych stuleciach obiekt wielokrotnie zmieniał swoje oblicze. W 1945 roku Armia Czerwona zniszczyła większość zamku i staromiejskiej zabudowy dawnego Rastenburga. Warownię odbudowano w latach 60-tych w oparciu o rysunki wykonane pod koniec XIX w. przez Konrada Steinbrechta. W latach 2018-2020 zamek przeszedł gruntowny remont. Dziś oprócz muzeum w zamku znajduje się biblioteka i galeria rękodzieła.

Zostań naszym Patronem! Twoje wsparcie ma znaczenie!