Studenci z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie pracują nad rozwiązaniem dla osób z demencją

Demencja starcza zabija umysł za życia człowieka. Objawia się problemami z orientacją w czasie i przestrzeni, utratą zdolności uczenia się, rozpoznawania rzeczy i osób, zdolności do właściwej oceny sytuacji i podejmowania decyzji, trudnościami w mówieniu, w liczeniu itp.

Współczesna medycyna nie potrafi jeszcze odwracać zmian w mózgu. Leczenie demencji polega więc na farmakologicznym łagodzeniu objawów i poprawie jakości życia chorego. Niestety chorzy nie pamiętają, czy brali leki i bardzo często zażywają ich za dużo. A to jest szkodliwe i dla ich zdrowia, i dla portfeli.

Mgr inż. Paweł Chwietczuk z Katedry Elektrotechniki, Energetyki, Elektroniki i Automatyki na Wydziale Nauk Technicznych zajmuje się naukowo systemami sterowania różnymi urządzeniami lub liniami produkcyjnymi. Jest też opiekunem studenckiego Koła Naukowego Elektroniki „Elektron”, które pasjonuje się podobnymi zagadnieniami. Należy do niego trzech studentów: Artur Parol, Damian Chachulski i Łukasz Dziubiński.

— Rok temu nasze koło nawiązało kontakt ze Studenckim Kołem Naukowym Farmakologii i Toksykologii na Wydziale Lekarskim. Jego członkowie zaproponowali nam, abyśmy znaleźli jakiś sposób na bezpieczne dawkowanie leków chorym na demencję. Moi studenci bardzo się do tego zapalili. Jeden ma podobną sytuację w rodzinie, mama drugiego pracuje w aptece i też o tym opowiada w domu — mówi Paweł Chwietczuk.

Kontakt kół się rozpłynął, ale idea w głowie studentów z „Elektrona” pozostała. Po różnych naradach i dywagacjach zaprojektowali inteligentne pudełko do tabletek i to w kilku odmianach. Jak ono działa?

— To może być np. tuba podzielona na pięć przegródek. W każdej znajdują się inne leki. System sterowania pudełkiem o stosowniej godzinie otwiera odpowiednie przegródki, a z nich na tackę wysypują się te leki, które chory ma o tej porze zażyć. Tuba dźwiękiem i światełkiem sygnalizuje, że chory ma leki pobrać. Jeśli ich w zadanym czasie nie odbierze, to za pomocą mobilnej aplikacji daje znać opiekunowi chorego, aby podjął stosowne działania. Ten opiekun także napełnia pudełko. Może to być raz na tydzień — wyjaśnia opiekun koła.

Projekt pudełka jest już gotowy, rozrysowany w formacie 3D. Jak szacuje Paweł Chwietczuk, w drugiej połowie roku 2024 koło powinno już dysponować prototypem. Studenci chcą sami zrobić nie tylko wydruk, ale napisać także odpowiedni program dla pudełka.

źródło: UWM