Szepty spoza nicości

Książki Remigiusza Mroza są już marką samą w sobie – otrzymują wyrazy uznania nie tylko od czytelników i krytyków, ale i od autorów. W jego powieściach zaczytuje się m.in. Tess Gerritsen – amerykańska pisarka thrillerów medycznych i romansów kryminalnych. Według badań m.i.n Biblioteki Narodowej i Nielsen BookScan jest najpopularniejszym polskim żyjącym autorem. Rokrocznie zdobywa nagrody literackie za swoje książki. Remigiusz Mróz otrzymał za „Wotum nieufności” i „Nieodnalezioną” nagrodę bestellera Empiku – kolejno w 2018 i 2019 roku.
Jego powieści kryminalne, porównywane są do twórczości takich autorów jak Jo Nesbø czy Stieg Larsson. Ale Remigiusz Mróz to autor nie tylko książek kryminalnych – część jego twórczości można zakwalifikować do powieści historycznych, science fiction czy thrillerów i horrorów. Ciągłe napięcie, intrygi i częste zwroty akcji, a to wszystko dokraszone bystrym komentarzem na tematy społeczne – to cechy charakterystyczne twórczości tego autora. Prywatnie jest doktorem nauk prawnych, ze specjalizacją prawa konstytucyjnego, z kilkoma artykułami naukowymi na koncie.

Seweryn Zaorski po raz ostatni wraca do Żeromic, by sprzedać dom i na dobre zostawić za sobą tragiczną przeszłość. Formalności trwają dłużej, niż powinny – i wszystko wskazuje na to, że ktoś z premedytacją chce zatrzymać go w okolicy.
Tego samego dnia policja otrzymuje anonimową wiadomość, że w lasach Roztocza nieopodal miasteczka znajdują się poćwiartowane zwłoki brutalnie okaleczonego mężczyzny. Zaorski nie ma zamiaru się mieszać, ale kiedy o pomoc prosi go Kaja Burzyńska, nie potrafi odmówić. Spoza nicości zaczynają dochodzić szepty tych, którzy nie mieli prawa przemówić… Patomorfolog Seweryn Zaorski wie, że to umarli uczą żywych.

- Uwielbiam wszystkie książki Remigiusza Mroza dlatego chętnie sięgnęłam po "Szepty spoza nicości" - mówi pani Katarzyna Archacka. - Tytuł na samym początku przyprawił mnie o mieszane uczucia. Jednak muszę przyznać, że jest to, moim zdaniem, najlepsza część historii Seweryna i Burzy. Bardzo podoba mi się koncepcja całości oraz powiązania z ideologiami i wierzeniami. Dodatkowo autor zostawił sprytną furtkę, która powoli wprowadziła nas w następny tom. Trzeba również zwrócić uwagę na przepiękną okładkę. To jest to co lubię w tym autorze najbardziej. Książka warta przeczytania, jak zresztą wszystkie inne tego autora. Polecam.