Ciesina. Ważne spotkania z historią w tle

Ciesina to mała wieś w gminie Pisz, która jest terytorialnie najdalej położona od Pisza. Większość mieszkańców wsi zajmuje się rolnictwem, to ich tradycja i źródło utrzymania przekazywane z pokolenia na pokolenie.

Wieś ma swoje unikalne piękno i bogatą historię. Prężnie działa tu Koło Gospodyń Wiejskich ,,Ciesinianki”, które niedawno zrealizowało w ramach programu „Polska Dziś i Jutro” projekt pn. „Mazury w Dziejach Polski: Edukacyjne Warsztaty Historyczne”.

Dzięki całkowitemu wsparciu jednej z fundacji uczestnicy cyklu dwóch warsztatów mieli okazję poszerzyć swoją wiedzę na temat historii Polski i roli Mazur w jej kształtowaniu. Warsztaty obejmowały interaktywne prezentacje, dyskusje oraz zajęcia praktyczne. Wszystko to miało na celu głębsze zrozumienie znaczenia Mazur w dziejach kraju.

— Pierwsze warsztaty pt. „Ofensywa sowiecka”(1945) odbyły się 14 grudnia 2024r. — mówi Krystyna Orłowska z Koła Gospodyń Wiejskich „Ciesinianki”. — Uczestnicy tych warsztatów mieli okazję przenieść się w czasie do 1945 roku dzięki interesującemu wykładowi, który wygłosił Sławomir Wolski ze Stowarzyszenia Historycznego „Piska Pozycja Ryglowa”. Wykład ten poparty był prezentacją sylwetek żołnierzy stron konfliktu przez członków Grupy Rekonstrukcji Historycznej Johannisburg.

Jak opowiada pani Krystyna, po wykładzie były rozmowy o trudnych losach ludzi pogranicza oraz o wspólnych korzeniach ludzi z Mazur i Kurpi:

— Okazało się, że większość mieszkańców wsi Ciesina niem. Erdmannen) ma korzenie kurpiowskie. Stąd też były wycinaki kurpiowskie, kwiaty z bibuły oraz pieśni kurpiowskie.

Kolejne warsztaty pt. ,,Powojenny exodus ludności niemieckiej” odbyły się we wsi tuż przed świętami, tj. 22 grudnia, kiedy to uczestnicy projektu mieli okazję wysłuchać wykładu na temat masowych przesiedleń ludności zamieszkującej Mazury oraz o osadnikach, przesiedleńcach, a także o wzajemnym przenikaniu się kultury mazurskiej i kurpiowskiej.

Rodowici Mazurzy z Ciesiny przetrwali tylko na nielicznych fotografiach i w opowieściach ludzkich, starszych uczestników warsztatów. O ich istnieniu świadczy też kilka zapomnianych grobów we wsi…

— W czasie warsztatów omówione zostały między innymi elementy oryginalnego stroju kurpiowskiego na przykładzie ubioru pani Elżbiety Cieloszczyk z Zagrody Edukacyjnej „Zakręcone na Patyku” Stowarzyszenie Czas na Kurpie ze szczególnym zwróceniem uwagi na ponad 100-lenią, dobrze zachowaną spódnicę kurpiowską, którą pani Ela ma po swojej praprababci. Podczas tych warsztatów została również pokazana jedna z propozycji odtworzenia stroju Mazurek. Były również śpiewy, wycinanki kurpiowskie, wyklejanki, wspomnienia, śmiech. To dobrze spędzony czas i okazja do zainspirowania się do dalszego zgłębiania historii oraz odkrywania dziedzictwa kulturowego naszego regionu — podsumowuje Krystyna Orłowska.
Elżbieta Żywczyk