Ruszyły badania archeologiczne na Polach Grunwaldzkich

Interdyscyplinarne badania archeologiczne na polach Bitwy pod Grunwaldem rozpoczęte zostały w 2014 roku i trwają po dzień dzisiejszy. Są to badania międzynarodowe, w pracach biorą udział badacze z Danii, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Szwecji oraz Polski. Rozpoczęte zostały z inicjatywy Muzeum Bitwy pod Grunwaldem w Stębarku oraz duńskiego Towarzystwa Archeologicznego „Harja”.

Poszukiwania są prowadzone z wykorzystaniem wykrywaczy metali (zwykłych i ramowych) eksplorując każdy napotkany sygnał. Niemal wszyscy poszukiwacze wyposażeni są w urządzenia GPS rejestrujące ścieżki poruszania się poszczególnych osób jak też lokalizację zabytków ruchomych.

W ciągu 7 lat badań przebadano powierzchnię ok. 700 hektarów.

W wyniku poszukiwań pozyskano bogaty zbiór ruchomych zabytków archeologicznych (prawie 1000 pozycji inwentarzowych) zawierających militaria, części rzędu końskiego i oporządzenia jeździeckiego, numizmaty, drobne przedmioty codziennego użytku. Odkryto około 150 grotów strzał i bełtów do kuszy, ok. 20 toporów bojowych, około 40 monet krzyżackich. Spośród znalezisk należy wyróżnić 15 fragmentów rękawicy pancernej. Dzięki pracom archeologicznym Muzeum wzbogaciło swoje zbiory o jelec miecza, głowice miecza, grot włóczni, bijak kiścienia czy pieczęć z pelikanem. Ramy chronologiczne zbioru zamykają się od okresu wpływów rzymskich do nowożytności.

W roku 2015 udało się ustalić, iż w rejonie kaplicy pobitewnej występuje znaczna kolekcja militariów – głównie grotów strzał i bełtów, co może świadczyć o toczących się w tym miejscu zaciętych walkach, najpewniej związanych ze zdobywaniem krzyżackiego obozu. Ciekawym znaleziskiem odkrytym na działce położonej na zachód od ruin kaplicy jest bryłka przetopionego srebra – podobny przedmiot odsłonięto w czasie badań grobu w prezbiterium kaplicy. Odnalezienie go poza terenem ruin może wskazywać na odkrycie miejsca, gdzie kremowane były zwłoki poległych przed zdeponowaniem ich w grobie.