Walentynkowy Dzień Gofra w klasie VA

Dzięki temu uczniowie zrozumieli, słowo dziękuję, proszę i przepraszam w kontaktach rówieśniczych łączy i zbliża, a może nawet cieszyć. Jeszcze przed lekcjami nauczyciele opiekujący się uczniami przystąpili do przygotowywania gorących gofrów, a zapach rozchodzący się po szkole wabił nie tylko dzieciaki, ale i szanowne ciało pedagogiczne.

W tym dniu uczniowie nie zawiedli, przynieśli wszelkie możliwe słodkości, by jak najpiękniej i najsmaczniej udekorować swojego goferka. Tak więc był gofer saute, czyli bez dodatków, dla tych, którzy dbają o linię oraz z bananami, truskawkami i malinami dla tych, którzy dbają o zdrowie oraz gofrowe szaleństwo czyli mix wszystkiego i ze wszystkim łącznie z bitą śmietaną, czekoladą, cukierkami, dżemem, itp.

Było wesoło, bo w tle grała muzyka; było smacznie, bo w końcu można było zjeść słodkości do syta i wedle swojego kaprysu; było gwarno, bo przecież każdy musiał zachwalić swojego goferka jako najlepszego na świecie; było śmiesznie, bo nie da się zjeść gofra nie ubrudziwszy nosa bitą śmietaną czy polika czekoladą. Byli też mistrzowie w jedzeniu gofra, których słodkie dodatki lądowały w rękawie bluzy.

Było tak, jak być powinno: miło
i serdecznie, każdy dzielił się, czym mógł i okazywał wzajemną serdeczną postawę. Na koniec było pracowicie, bo trzeba było uporządkować po sobie klasę, ale współpraca zespołowa sprawiła, że udało się wykonać zadanie w mig. Impreza zaliczona, udana, a radość dzieci i ich pozytywne emocje pokazały, że warto było!
Danuta Szymczak